Ecclesiasticus 8

¹ Non litiges cum homine potente,
ne forte incidas in manus illius.

² Non contendas cum viro locuplete,
ne forte contra te constituat pondus tuum:

³ multos enim perdidit aurum,
et argentum etiam cor regum subvertit.

⁴ Non litiges cum homine linguato
et non struas in ignem illius ligna.

⁵ Non communices homini indocto,
ne contemnaris a principibus.

⁶ Ne despicias hominem avertentem se a peccato
neque improperes ei;
memento quoniam omnes in correptione sumus.

⁷ Ne spernas hominem in sua senectute,
etenim ex nobis senescunt.

⁸ Noli de mortuo inimico tuo gaudere;
memento quoniam omnes morimur et in gaudium nolumus venire.

⁹ Ne despicias narrationem presbyterorum sapientium
et in proverbiis eorum conversare;

¹⁰ ab ipsis enim disces sapientiam et doctrinam intellectus
et servire magnatis sine querela.

¹¹ Non te praetereat narratio seniorum:
ipsi enim didicerunt a patribus suis;

¹² quoniam ab ipsis disces intellectum
et in tempore necessitatis dare responsum.

¹³ Non incendas carbones peccatorum arguens eos
et ne incendaris flamma ignis peccatorum illorum.

¹⁴ Ne contra faciem stes contumeliosi,
ne sedeat quasi insidiator ori tuo.

¹⁵ Noli fenerari homini fortiori te;
quod si feneraveris, quasi perditum habe.

¹⁶ Non spondeas super virtutem tuam;
quod si spoponderis, quasi restituens cogita.

¹⁷ Non litiges contra iudicem,
quoniam secundum placitum suum iudicat.

¹⁸ Cum audace non eas in via,
ne forte aggraves mala tua:
ipse enim secundum voluntatem suam vadit,
et simul cum stultitia illius peries.

¹⁹ Cum iracundo non facias rixam
et cum ipso non eas in desertum,
quoniam quasi nihil est ante illum sanguis,
et, ubi non est adiutorium, elidet te.

²⁰ Cum fatuis consilium non habeas;
non enim poterunt occultare secretum tuum.

²¹ Coram extraneo nihil facias cautum;
nescis enim quid pariet.

²² Non omni homini cor tuum manifestes,
ne forte repellas a te bonum.