---

¹Iudex sapiens instituet populum suum,
et principatus sensati stabilis erit.
²Secundum iudicem populi sic et ministri eius,
et qualis rector est civitatis, tales et inhabitantes in ea.
³Rex insipiens perdet populum suum,
et civitates inhabitabuntur per sensum potentium.
⁴In manu Dei potestas terrae,
et utilem rectorem suscitabit in tempus super illam.
⁵In manu Dei prosperitas hominis,
et super faciem scribae imponet honorem suum.
⁶Pro omni iniuria proximi ne rependas
et nihil agas in operibus superbiae.
⁷Odibilis coram Deo est et hominibus superbia,
et utrisque execrabilis omnis vexatio.
⁸Regnum a gente in gentem transfertur
propter iniustitias et contumelias et divitias dolosas.
⁹Avaro autem nihil est scelestius,
hic enim et animam suam venalem habet.
¹⁰Quid superbit terra et cinis?
Quoniam in vita sua proiecit intima sua.
¹¹Languor prolixior gravat medicum,
brevis languor serenat medicum.
¹²Omnis potentatus brevis vita,
sic et rex hodie est et cras morietur.
¹³Cum enim morietur homo,
hereditabit serpentes et bestias et vermes.
¹⁴Initium superbiae hominis apostatare a Deo;
¹⁵et ab eo, qui fecit illum, recessit cor eius.
Quoniam initium omnis peccati est superbia,
qui tenuerit illam, ebulliet maledictum,
et subvertet eum in finem.
¹⁶Propterea mirabiles fecit Dominus plagas malorum
et destruxit eos usque in finem.
¹⁷Sedes ducum superborum destruxit Deus
et sedere fecit mites pro eis.
¹⁸Radices gentium superbarum eradicavit Deus
et plantavit humiles pro ipsis.
¹⁹Terras gentium evertit Dominus
et perdidit eas usque ad fundamentum.
²⁰Arefecit ex ipsis et disperdidit eos
et cessare fecit memoriam eorum a terra.
²¹Memoriam superborum perdidit Deus
et reliquit memoriam humilium sensu.
²²Non est creata hominibus superbia,
neque iracundia nato mulierum.
²³Semen hominum honoratum hoc,
quod timet Deum;
semen autem hoc exhonorabitur,
quod praeterit mandata Domini.
²⁴In medio fratrum rector illorum in honore;
et, qui timent Dominum, erunt in oculis illius.
²⁵Peregrinus, advena et pauper:
timor Dei est gloria eorum.
²⁶Noli despicere hominem iustum pauperem
et noli magnificare virum peccatorem divitem.
²⁷Magnus et iudex et potens est in honore,
sed non est maior illo, qui timet Deum.
²⁸Servo sensato liberi servient;
et vir prudens et disciplinatus non murmurabit correptus.
²⁹Noli extollere te in faciendo opere tuo
et noli gloriari in tempore angustiae tuae.
³⁰Melior est, qui operatur et abundat in omnibus,
quam qui gloriatur et eget pane.
³¹Fili, in mansuetudine honora animam tuam
et da illi victum cultumque secundum meritum suum.
³²Peccantem in animam suam quis iustificabit?
Et quis honorificabit exhonorantem animam suam?
³³Est pauper, qui honoratur propter disciplinam et timorem suum,
et est homo, qui honorificatur propter substantiam suam.
³⁴Qui autem honoratur in paupertate, quanto magis in substantia!
Et, qui exhonoratur in substantia, quanto magis in paupertate!

---

Gen Ex Lv Nm Deut Ios Iudc Ruth 1 Re 2 Re 3 Re 4 Re 1 Par 2 Par Esd Neh Tob Iudt Esth 1 Mach 2 Mach Iob Ps Prov Eccle Cant Sap Eccli Isa Ier Lam Bar Ez Dan Os Ioel Am Abd Ion Mi Nah Hab Soph Agg Zach Mal Mt Mc Lc Io Act Rom 1Cor 2Cor Gal Eph Phil Col 1 Thess 2 Thess 1 Tim 2 Tim Tit Philem Hebr Iac 1 Pt 2 Pt 1 Io 2 Io 3 Io Iud Apoc