Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Ecclesiasticus 20


font
VULGATABIBBIA MARTINI
1 Quam bonum est arguere, quam irasci,
et confitentem in oratione non prohibere !
1 Quanto è meglio il riprendere, e non proibir di parlare a chi con fessa (la colpa), che il nudrir l'ira!
2 Concupiscentia spadonis devirginabit juvenculam :
2 Un impudico eunuco disonora una verginella:
3 sic qui facit per vim judicium iniquum.
3 Cosi taluno iniquamente viola la giustizia.
4 Quam bonum est correptum manifestare p?nitentiam !
sic enim effugies voluntarium peccatum.
4 Quanto buona cosa ell' è nella correzione dimostrar pentimento! perocchè così tu fuggirai il peccato volontario.
5 Est tacens qui invenitur sapiens :
et est odibilis qui procax est ad loquendum.
5 V'ha chi saggio dimostrasi col tacere: ed havvi chi è odioso per la intemperanza del parlare.
6 Est tacens non habens sensum loquelæ :
et est tacens sciens tempus aptum.
6 Uno si tace, perché non ha senno per parlare; e uno si tace, perché sa qual'è il tempo approposito.
7 Homo sapiens tacebit usque ad tempus :
lascivus autem et imprudens non servabunt tempus.
7 L'uomo saggio tacerà fino a un dato tempo; ma l'uomo vano, e l'imprudente non badano al tempo.
8 Qui multis utitur verbis lædet animam suam :
et qui potestatem sibi sumit injuste, odietur.
8 Chi molto parla, farà danno all'anima propria, e chi si arroga ingiusto potere, sarà odiato.
9 Est processio in malis viro indisciplinato,
et est inventio in detrimentum.
9 La prosperità è un male per l'uomo scorretto: e i tesori trovati gli diveutan dannosi.
10 Est datum quod non est utile,
et est datum cujus retributio duplex.
10 Tal dono v'ha, che è inutile; e ve n'ha tale, che ha doppia mercede.
11 Est propter gloriam minoratio,
et est qui ab humilitate levabit caput.
11 Taluno nell'esaltazione trova l'abbassamento; e a un altro l'umiliazione giova per innalzarsi.
12 Est qui multa redimat modico pretio,
et restituens ea in septuplum.
12 Taluno compera molte cose a vii prezzo; ma poi gli tocca a pagarne il settuplo.
13 Sapiens in verbis seipsum amabilem facit :
gratiæ autem fatuorum effundentur.
13 Il saggio si rende amabile con sue parole, ma le grazie degli stolti sono gettate.
14 Datus insipientis non erit utilis tibi :
oculi enim illius septemplices sunt.
14 Il dono dello stolte non sarà utile a te; perocché egli ha sette occhi:
15 Exigua dabit, et multa improperabit :
et apertio oris illius inflammatio est.
15 Ei darà poco, e molti farà rimproveri, e aperta la bocca, getterà fuoco.
16 Hodie f?neratur quis, et cras expetit :
odibilis est homo hujusmodi.
16 Egli è uno, che oggi da in prestito, e ridimanda domane: un tal uomo è odioso.
17 Fatuo non erit amicus,
et non erit gratia bonis illius :
17 Lo stolto non avrà un amico, e i suoi doni non saranno graditi:
18 qui enim edunt panem illius, falsæ linguæ sunt.
Quoties et quanti irridebunt eum !
18 Conciossiachè quelli, che mangiano il pane di lui sono falsi di lingua: e quanti, e quanto spesso si burleranno di lui?
19 neque enim quod habendum erat directo sensu distribuit ;
similiter et quod non erat habendum.
19 Perché egli senza giudizio dona o quello, che dovea serbare, e quello ancora, che non doveva serbare.
20 Lapsus falsæ linguæ quasi qui in pavimento cadens :
sic casus malorum festinanter veniet.
20 Le cadute della lingua fallace, sono come di chi cade dal tetto; così repentina sarà la caduta dei cattivi.
21 Homo acharis quasi fabula vana,
in ore indisciplinatorum assidua erit.
21 L'uomo sgraziato è come una favola senza sugo di quelle, che van sempre per le bocche di gente mal allevata.
22 Ex ore fatui reprobabitur parabola :
non enim dicit illam in tempore suo.
22 La parabola non ha grazia in bocca dello stolto, perché egli la dice fuori di tempo.
23 Est qui vetatur peccare præ inopia,
et in requie sua stimulabitur.
23 V'ha chi non pecca, perché non ne ha il modo, e si cruccia di stare nell'inazione.
24 Est qui perdet animam suam præ confusione,
et ab imprudenti persona perdet eam :
personæ autem acceptione perdet se.
24 V'ha chi manda in rovina l'anima propria per uman rispetto, e la rovina in grazia di un imprudente, e per riguardo ad un tal uomo si perde.
25 Est qui præ confusione promittit amico,
et lucratus est eum inimicum gratis.
25 V'ha chi per uman rispetto promette all'amico, e il guadagno, che ne ha, è di farselo gratuitamente nimico.
26 Opprobrium nequam in homine mendacium :
et in ore indisciplinatorum assidue erit.
26 Pessimo vitupero dell'uomo ella è la bugia, ma questa sta di continuo nella bocca dei male allevati.
27 Potior fur quam assiduitas viri mendacis :
perditionem autem ambo hæreditabunt.
27 E men cattivo il ladro, che il mentitore perpetuo: tua e l'uno, e l'altro avranno in retaggio la perdizione.
28 Mores hominum mendacium sine honore,
et confusio illorum cum ipsis sine intermissione.
28 I costumi de' mentitori sono disonorati, e si sta sempre con essi la loro ignominia.
29 Sapiens in verbis producet seipsum,
et homo prudens placebit magnatis.
29 Il saggio col suo parlare si accredita, e l'uom prudente sarà accetto ai magnati.
30 Qui operatur terram suam inaltabit acervum frugum,
et qui operatur justitiam, ipse exaltabitur :
qui vero placet magnatis effugiet iniquitatem.
30 Chi coltiva la sua terra, farà più alto cumulo di grasce: e chi fa opere di giustizia sarà esaltato; e chi è accetto ai magnati, fuggirà l'iniquità.
31 Xenia et dona excæcant oculos judicum,
et quasi mutus, in ore avertit correptiones eorum.
31 I regali, è i donativi accecano gli animi de' giudici, e rattengono le loro riprensioni, facendoli come mutoli.
32 Sapientia absconsa, et thesaurus invisus,
quæ utilitas in utrisque ?
32 La sapienza, che si tiene occulta, e il tesoro, che non si vede, a che giovano l'una, e l'altro?
33 Melior est qui celat insipientiam suam,
quam homo qui abscondit sapientiam suam.
33 E più da stimarsi chi nasconde la sua stoltezza, che chi tiene occulto il suo sapere.