Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Vangelo secondo Luca 1


font
NOVA VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem, quae in nobiscompletae sunt, rerum,1 Poiché molti hanno cercato di raccontare con ordine gli avvenimenti che si sono compiuti in mezzo a noi,
2 sicut tradiderunt nobis, qui ab initio ipsi viderunt etministri fuerunt verbi,2 come ce li hanno trasmessi coloro che ne furono testimoni oculari fin da principio e divennero ministri della Parola,
3 visum est et mihi, adsecuto a principio omnia,diligenter ex ordine tibi scribere, optime Theophile,3 così anch’io ho deciso di fare ricerche accurate su ogni circostanza, fin dagli inizi, e di scriverne un resoconto ordinato per te, illustre Teòfilo,
4 ut cognoscas eorumverborum, de quibus eruditus es, firmitatem.
4 in modo che tu possa renderti conto della solidità degli insegnamenti che hai ricevuto.
5 Fuit in diebus Herodis regis Iudaeae sacerdos quidam nomine Zacharias de viceAbiae, et uxor illi de filiabus Aaron, et nomen eius Elisabeth.5 Al tempo di Erode, re della Giudea, vi era un sacerdote di nome Zaccaria, della classe di Abia, che aveva in moglie una discendente di Aronne, di nome Elisabetta.
6 Erant autemiusti ambo ante Deum, incedentes in omnibus mandatis et iustificationibusDomini, irreprehensibiles.6 Ambedue erano giusti davanti a Dio e osservavano irreprensibili tutte le leggi e le prescrizioni del Signore.
7 Et non erat illis filius, eo quod esset Elisabethsterilis, et ambo processissent in diebus suis.
7 Essi non avevano figli, perché Elisabetta era sterile e tutti e due erano avanti negli anni.
8 Factum est autem, cum sacerdotio fungeretur in ordine vicis suae ante Deum,8 Avvenne che, mentre Zaccaria svolgeva le sue funzioni sacerdotali davanti al Signore durante il turno della sua classe,
9 secundum consuetudinem sacerdotii sorte exiit, ut incensum poneret ingressus intemplum Domini;9 gli toccò in sorte, secondo l’usanza del servizio sacerdotale, di entrare nel tempio del Signore per fare l’offerta dell’incenso.
10 et omnis multitudo erat populi orans foris hora incensi.10 Fuori, tutta l’assemblea del popolo stava pregando nell’ora dell’incenso.
11 Apparuit autem illi angelus Domini stans a dextris altaris incensi;11 Apparve a lui un angelo del Signore, ritto alla destra dell’altare dell’incenso.
12 etZacharias turbatus est videns, et timor irruit super eum.12 Quando lo vide, Zaccaria si turbò e fu preso da timore.
13 Ait autem ad illumangelus: “ Ne timeas, Zacharia, quoniam exaudita est deprecatio tua, et uxortua Elisabeth pariet tibi filium, et vocabis nomen eius Ioannem.13 Ma l’angelo gli disse: «Non temere, Zaccaria, la tua preghiera è stata esaudita e tua moglie Elisabetta ti darà un figlio, e tu lo chiamerai Giovanni.
14 Et eritgaudium tibi et exsultatio, et multi in nativitate eius gaudebunt:14 Avrai gioia ed esultanza, e molti si rallegreranno della sua nascita,
15 erit enimmagnus coram Domino et vinum et siceram non bibet et Spiritu Sancto replebituradhuc ex utero matris suae15 perché egli sarà grande davanti al Signore; non berrà vino né bevande inebrianti, sarà colmato di Spirito Santo fin dal seno di sua madre
16 et multos filiorum Israel convertet ad DominumDeum ipsorum.16 e ricondurrà molti figli d’Israele al Signore loro Dio.
17 Et ipse praecedet ante illum in spiritu et virtute Eliae, utconvertat corda patrum in filios et incredibiles ad prudentiam iustorum, parareDomino plebem perfectam ”.17 Egli camminerà innanzi a lui con lo spirito e la potenza di Elia, per ricondurre i cuori dei padri verso i figli e i ribelli alla saggezza dei giusti e preparare al Signore un popolo ben disposto».
18 Et dixit Zacharias ad angelum: “ Unde hocsciam? Ego enim sum senex, et uxor mea processit in diebus suis ”.18 Zaccaria disse all’angelo: «Come potrò mai conoscere questo? Io sono vecchio e mia moglie è avanti negli anni».
19 Etrespondens angelus dixit ei: “ Ego sum Gabriel, qui adsto ante Deum, et missussum loqui ad te et haec tibi evangelizare.19 L’angelo gli rispose: «Io sono Gabriele, che sto dinanzi a Dio e sono stato mandato a parlarti e a portarti questo lieto annuncio.
20 Et ecce: eris tacens et nonpoteris loqui usque in diem, quo haec fiant, pro eo quod non credidisti verbismeis, quae implebuntur in tempore suo ”.
20 Ed ecco, tu sarai muto e non potrai parlare fino al giorno in cui queste cose avverranno, perché non hai creduto alle mie parole, che si compiranno a loro tempo».
21 Et erat plebs exspectans Zachariam, et mirabantur quod tardaret ipse intemplo.21 Intanto il popolo stava in attesa di Zaccaria e si meravigliava per il suo indugiare nel tempio.
22 Egressus autem non poterat loqui ad illos, et cognoverunt quodvisionem vidisset in templo; et ipse erat innuens illis et permansit mutus.
22 Quando poi uscì e non poteva parlare loro, capirono che nel tempio aveva avuto una visione. Faceva loro dei cenni e restava muto.
23 Et factum est, ut impleti sunt dies officii eius, abiit in domum suam.23 Compiuti i giorni del suo servizio, tornò a casa.
24 Post hos autem dies concepit Elisabeth uxor eius et occultabat se mensibusquinque dicens:24 Dopo quei giorni Elisabetta, sua moglie, concepì e si tenne nascosta per cinque mesi e diceva:
25 “ Sic mihi fecit Dominus in diebus, quibus respexit auferreopprobrium meum inter homines ”.
25 «Ecco che cosa ha fatto per me il Signore, nei giorni in cui si è degnato di togliere la mia vergogna fra gli uomini».
26 In mense autem sexto missus est angelus Gabriel a Deo in civitatem Galilaeae,cui nomen Nazareth,26 Al sesto mese, l’angelo Gabriele fu mandato da Dio in una città della Galilea, chiamata Nàzaret,
27 ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Ioseph dedomo David, et nomen virginis Maria.27 a una vergine, promessa sposa di un uomo della casa di Davide, di nome Giuseppe. La vergine si chiamava Maria.
28 Et ingressus ad eam dixit: “ Ave,gratia plena, Dominus tecum ”.28 Entrando da lei, disse: «Rallégrati, piena di grazia: il Signore è con te».
29 Ipsa autem turbata est in sermone eius etcogitabat qualis esset ista salutatio.29 A queste parole ella fu molto turbata e si domandava che senso avesse un saluto come questo.
30 Et ait angelus ei: “ Ne timeas,Maria; invenisti enim gratiam apud Deum.30 L’angelo le disse: «Non temere, Maria, perché hai trovato grazia presso Dio.
31 Et ecce concipies in utero et pariesfilium et vocabis nomen eius Iesum.31 Ed ecco, concepirai un figlio, lo darai alla luce e lo chiamerai Gesù.
32 Hic erit magnus et Filius Altissimivocabitur, et dabit illi Dominus Deus sedem David patris eius,32 Sarà grande e verrà chiamato Figlio dell’Altissimo; il Signore Dio gli darà il trono di Davide suo padre
33 et regnabitsuper domum Iacob in aeternum, et regni eius non erit finis ”.
33 e regnerà per sempre sulla casa di Giacobbe e il suo regno non avrà fine».
34 Dixit autem Maria ad angelum: “ Quomodo fiet istud, quoniam virum noncognosco? ”.34 Allora Maria disse all’angelo: «Come avverrà questo, poiché non conosco uomo?».
35 Et respondens angelus dixit ei: “ Spiritus Sanctussuperveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi: ideoque et quod nascetursanctum, vocabitur Filius Dei.35 Le rispose l’angelo: «Lo Spirito Santo scenderà su di te e la potenza dell’Altissimo ti coprirà con la sua ombra. Perciò colui che nascerà sarà santo e sarà chiamato Figlio di Dio.
36 Et ecce Elisabeth cognata tua et ipsa concepitfilium in senecta sua, et hic mensis est sextus illi, quae vocatur sterilis,36 Ed ecco, Elisabetta, tua parente, nella sua vecchiaia ha concepito anch’essa un figlio e questo è il sesto mese per lei, che era detta sterile:
37 quia non erit impossibile apud Deum omne verbum ”.37 nulla è impossibile a Dio».
38 Dixit autem Maria: “Ecce ancilla Domini; fiat mihi secundum verbum tuum ”. Et discessit ab illaangelus.
38 Allora Maria disse: «Ecco la serva del Signore: avvenga per me secondo la tua parola». E l’angelo si allontanò da lei.
39 Exsurgens autem Maria in diebus illis abiit in montana cum festinatione incivitatem Iudae39 In quei giorni Maria si alzò e andò in fretta verso la regione montuosa, in una città di Giuda.
40 et intravit in domum Zachariae et salutavit Elisabeth.40 Entrata nella casa di Zaccaria, salutò Elisabetta.
41 Etfactum est, ut audivit salutationem Mariae Elisabeth, exsultavit infans in uteroeius, et repleta est Spiritu Sancto Elisabeth41 Appena Elisabetta ebbe udito il saluto di Maria, il bambino sussultò nel suo grembo. Elisabetta fu colmata di Spirito Santo
42 et exclamavit voce magna etdixit: “ Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris tui.42 ed esclamò a gran voce: «Benedetta tu fra le donne e benedetto il frutto del tuo grembo!
43 Etunde hoc mihi, ut veniat mater Domini mei ad me?43 A che cosa devo che la madre del mio Signore venga da me?
44 Ecce enim ut facta est voxsalutationis tuae in auribus meis, exsultavit in gaudio infans in utero meo.44 Ecco, appena il tuo saluto è giunto ai miei orecchi, il bambino ha sussultato di gioia nel mio grembo.
45 Et beata, quae credidit, quoniam perficientur ea, quae dicta sunt ei a Domino”.
45 E beata colei che ha creduto nell’adempimento di ciò che il Signore le ha detto».
46 Et ait Maria:
“ Magnificat anima mea Dominum,
46 Allora Maria disse:
«L’anima mia magnifica il Signore
47 et exsultavit spiritus meus in Deo salvatore meo,
47 e il mio spirito esulta in Dio, mio salvatore,
48 quia respexit humilitatem ancillae suae.
Ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes,
48 perché ha guardato l’umiltà della sua serva.
D’ora in poi tutte le generazioni mi chiameranno beata.
49 quia fecit mihi magna, qui potens est,
et sanctum nomen eius,
49 Grandi cose ha fatto per me l’Onnipotente
e Santo è il suo nome;
50 et misericordia eius in progenies et progenies
timentibus eum.
50 di generazione in generazione la sua misericordia
per quelli che lo temono.
51 Fecit potentiam in brachio suo,
dispersit superbos mente cordis sui;
51 Ha spiegato la potenza del suo braccio,
ha disperso i superbi nei pensieri del loro cuore;
52 deposuit potentes de sede
et exaltavit humiles;
52 ha rovesciato i potenti dai troni,
ha innalzato gli umili;
53 esurientes implevit bonis
et divites dimisit inanes.
53 ha ricolmato di beni gli affamati,
ha rimandato i ricchi a mani vuote.
54 Suscepit Israel puerum suum,
recordatus misericordiae,
54 Ha soccorso Israele, suo servo,
ricordandosi della sua misericordia,
55 sicut locutus est ad patres nostros,
Abraham et semini eius in saecula ”.
55 come aveva detto ai nostri padri,
per Abramo e la sua discendenza, per sempre».
56 Mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus et reversa est in domumsuam.56 Maria rimase con lei circa tre mesi, poi tornò a casa sua.
57 Elisabeth autem impletum est tempus pariendi, et peperit filium.57 Per Elisabetta intanto si compì il tempo del parto e diede alla luce un figlio.
58 Etaudierunt vicini et cognati eius quia magnificavit Dominus misericordiam suamcum illa, et congratulabantur ei.58 I vicini e i parenti udirono che il Signore aveva manifestato in lei la sua grande misericordia, e si rallegravano con lei.
59 Et factum est, in die octavo veneruntcircumcidere puerum et vocabant eum nomine patris eius, Zachariam.59 Otto giorni dopo vennero per circoncidere il bambino e volevano chiamarlo con il nome di suo padre, Zaccaria.
60 Etrespondens mater eius dixit: “ Nequaquam, sed vocabitur Ioannes ”.60 Ma sua madre intervenne: «No, si chiamerà Giovanni».
61 Etdixerunt ad illam: “ Nemo est in cognatione tua, qui vocetur hoc nomine ”.61 Le dissero: «Non c’è nessuno della tua parentela che si chiami con questo nome».
62 Innuebant autem patri eius quem vellet vocari eum.62 Allora domandavano con cenni a suo padre come voleva che si chiamasse.
63 Et postulans pugillaremscripsit dicens: “ Ioannes est nomen eius ”. Et mirati sunt universi.63 Egli chiese una tavoletta e scrisse: «Giovanni è il suo nome». Tutti furono meravigliati.
64 Apertum est autem ilico os eius et lingua eius, et loquebatur benedicens Deum.64 All’istante gli si aprì la bocca e gli si sciolse la lingua, e parlava benedicendo Dio.
65 Et factus est timor super omnes vicinos eorum, et super omnia montana Iudaeaedivulgabantur omnia verba haec.65 Tutti i loro vicini furono presi da timore, e per tutta la regione montuosa della Giudea si discorreva di tutte queste cose.
66 Et posuerunt omnes, qui audierant, in cordesuo dicentes: “ Quid putas puer iste erit? ”. Etenim manus Domini erat cumillo.
66 Tutti coloro che le udivano, le custodivano in cuor loro, dicendo: «Che sarà mai questo bambino?». E davvero la mano del Signore era con lui.
67 Et Zacharias pater eius impletus est Spiritu Sancto et prophetavit dicens:
67 Zaccaria, suo padre, fu colmato di Spirito Santo e profetò dicendo:
68 “ Benedictus Dominus, Deus Israel,
quia visitavit et fecit redemptionem plebi suae
68 «Benedetto il Signore, Dio d’Israele,
perché ha visitato e redento il suo popolo,
69 et erexit cornu salutis nobis
in domo David pueri sui,
69 e ha suscitato per noi un Salvatore potente
nella casa di Davide, suo servo,
70 sicut locutus est per os sanctorum,
qui a saeculo sunt, prophetarum eius,
70 come aveva detto
per bocca dei suoi santi profeti d’un tempo:
71 salutem ex inimicis nostris
et de manu omnium, qui oderunt nos;
71 salvezza dai nostri nemici,
e dalle mani di quanti ci odiano.
72 ad faciendam misericordiam cum patribus nostris
et memorari testamenti sui sancti,
72 Così egli ha concesso misericordia ai nostri padri
e si è ricordato della sua santa alleanza,
73 iusiurandum, quod iuravit ad Abraham patrem nostrum,
daturum se nobis,
73 del giuramento fatto ad Abramo, nostro padre,
di concederci,
74 ut sine timore, de manu inimicorum liberati,
serviamus illi
74 liberati dalle mani dei nemici,
di servirlo senza timore,
75 in sanctitate et iustitia coram ipso
omnibus diebus nostris.
75 in santità e giustizia
al suo cospetto, per tutti i nostri giorni.
76 Et tu, puer, propheta Altissimi vocaberis:
praeibis enim ante faciem Domini parare vias eius,
76 E tu, bambino, sarai chiamato profeta dell’Altissimo
perché andrai innanzi al Signore a preparargli le strade,
77 ad dandam scientiam salutis plebi eius
in remissionem peccatorum eorum,
77 per dare al suo popolo la conoscenza della salvezza
nella remissione dei suoi peccati.
78 per viscera misericordiae Dei nostri,
in quibus visitabit nos oriens ex alto,
78 Grazie alla tenerezza e misericordia del nostro Dio,
ci visiterà un sole che sorge dall’alto,
79 illuminare his, qui in tenebris et in umbra mortis sedent,
ad dirigendos pedes nostros in viam pacis ”.
79 per risplendere su quelli che stanno nelle tenebre
e nell’ombra di morte,
e dirigere i nostri passi
sulla via della pace».
80 Puer autem crescebat et confortabatur spiritu et erat in deserto usque indiem ostensionis suae ad Israel.
80 Il bambino cresceva e si fortificava nello spirito. Visse in regioni deserte fino al giorno della sua manifestazione a Israele.