Vangelo secondo Luca 7

¹ Cum autem implesset omnia verba sua in aures plebis, intra vitCapharnaum.

² Centurionis autem cuiusdam servus male habens erat moriturus, quiilli erat pretiosus.

³ Et cum audisset de Iesu, misit ad eum seniores Iudaeorumrogans eum, ut veniret et salvaret servum eius.

⁴ At illi cum venissent adIesum, rogabant eum sollicite dicentes: “ Dignus est, ut hoc illi praestes:

⁵ diligit enim gentem nostram et synagogam ipse aedificavit nobis ”.

⁶ Iesusautem ibat cum illis. At cum iam non longe esset a domo, misit centurio amicosdicens ei: “ Domine, noli vexari; non enim dignus sum, ut sub tectum meumintres,

⁷ propter quod et meipsum non sum dignum arbitratus, ut venirem ad te;sed dic verbo, et sanetur puer meus.

⁸ Nam et ego homo sum sub potestateconstitutus, habens sub me milites, et dico huic: “Vade”, et vadit; et alii:“Veni”, et venit; et servo meo: “Fac hoc”, et facit ”.

⁹ Quo audito,Iesus miratus est eum et conversus sequentibus se turbis dixit: “ Dico vobis,nec in Israel tantam fidem inveni! ”.

¹⁰ Et reversi, qui missi fuerant, domum,invenerunt servum sanum.

¹¹ Et factum est, deinceps ivit in civitatem, quae vocatur Naim, et ibant cumillo discipuli eius et turba copiosa.

¹² Cum autem appropinquaret portaecivitatis, et ecce defunctus efferebatur filius unicus matri suae; et haec viduaerat, et turba civitatis multa cum illa.

¹³ Quam cum vidisset Dominus,misericordia motus super ea dixit illi: “ Noli flere! ”.

¹⁴ Et accessit ettetigit loculum; hi autem, qui portabant, steterunt. Et ait: “ Adulescens,tibi dico: Surge! ”.

¹⁵ Et resedit, qui erat mortuus, et coepit loqui; etdedit illum matri suae.

¹⁶ Accepit autem omnes timor, et magnificabant Deumdicentes: “ Propheta magnus surrexit in nobis ” et: “ Deus visitavitplebem suam ”.

¹⁷ Et exiit hic sermo in universam Iudaeam de eo et omnem circaregionem.

¹⁸ Et nuntiaverunt Ioanni discipuli eius de omnibus his.

¹⁹ Et convocavit duosde discipulis suis Ioannes et misit ad Dominum dicens: “ Tu es qui venturuses, an alium exspectamus? ”.

²⁰ Cum autem venissent ad eum viri, dixerunt: “Ioannes Baptista misit nos ad te dicens: “Tu es qui venturus es, an aliumexspectamus?” ”.

²¹ In ipsa hora curavit multos a languoribus et plagis etspiritibus malis et caecis multis donavit visum.

²² Et respondens dixit illis:“ Euntes nuntiate Ioanni, quae vidistis et audistis: caeci vident, claudiambulant, leprosi mundantur et surdi audiunt, mortui resurgunt, pauperesevangelizantur;

²³ et beatus est, quicumque non fuerit scandalizatus in me ”.

²⁴ Et cum discessissent nuntii Ioannis, coepit dicere de Ioanne ad turbas: “Quid existis in desertum videre? Arundinem vento moveri?

²⁵ Sed quid existisvidere? Hominem mollibus vestimentis indutum? Ecce, qui in veste pretiosa suntet deliciis, in domibus regum sunt.

²⁶ Sed quid existis videre? Prophetam?Utique, dico vobis, et plus quam prophetam.

²⁷ Hic est, de quo scriptum est:
“Ecce mitto angelum meum ante faciem tuam,
qui praeparabit viam tuam ante te”.

²⁸ Dico vobis: Maior inter natos mulierum Ioanne nemo est; qui autem minor estin regno Dei, maior est illo.

²⁹ Et omnis populus audiens et publicaniiustificaverunt Deum, baptizati baptismo Ioannis;

³⁰ pharisaei autem et legisperiti consilium Dei spreverunt in semetipsos, non baptizati ab eo.

³¹ Cui ergo similes dicam homines generationis huius, et cui similes sunt?

³² Similes sunt pueris sedentibus in foro et loquentibus ad invicem, quod dicit:
“Cantavimus vobis tibiis, et non saltastis;
lamentavimus, et non plorastis!”.

³³ Venit enim Ioannes Baptista neque manducans panem neque bibens vinum, etdicitis: “Daemonium habet!”;

³⁴ venit Filius hominis manducans et bibens, etdicitis: “Ecce homo devorator et bibens vinum, amicus publicanorum etpeccatorum!”.

³⁵ Et iustificata est sapientia ab omnibus filiis suis ”.

³⁶ Rogabat autem illum quidam de pharisaeis, ut manducaret cum illo; etingressus domum pharisaei discubuit.

³⁷ Et ecce mulier, quae erat in civitatepeccatrix, ut cognovit quod accubuit in domo pharisaei, attulit alabastrumunguenti;

³⁸ et stans retro secus pedes eius flens lacrimis coepit rigare pedeseius et capillis capitis sui tergebat, et osculabatur pedes eius et unguentoungebat.

³⁹ Videns autem pharisaeus, qui vocaverat eum, ait intra se dicens: “ Hic siesset propheta, sciret utique quae et qualis mulier, quae tangit eum, quiapeccatrix est ”.

⁴⁰ Et respondens Iesus dixit ad illum: “ Simon, habeo tibialiquid dicere ”. At ille ait: “ Magister, dic ”.

⁴¹ “ Duo debitoreserant cuidam feneratori: unus debebat denarios quingentos, alius quinquaginta.

⁴² Non habentibus illis, unde redderent, donavit utrisque. Quis ergo eorum plusdiliget eum? ”.

⁴³ Respondens Simon dixit: “ Aestimo quia is, cui plusdonavit ”. At ille dixit ei: “ Recte iudicasti ”.

⁴⁴ Et conversus admulierem, dixit Simoni: “ Vides hanc mulierem? Intravi in domum tuam: aquampedibus meis non dedisti; haec autem lacrimis rigavit pedes meos et capillissuis tersit.

⁴⁵ Osculum mihi non dedisti; haec autem, ex quo intravi, noncessavit osculari pedes meos.

⁴⁶ Oleo caput meum non unxisti; haec autemunguento unxit pedes meos.

⁴⁷ Propter quod dico tibi: Remissa sunt peccata eiusmulta, quoniam dilexit multum; cui autem minus dimittitur, minus diligit ”.

⁴⁸ Dixit autem ad illam: “ Remissa sunt peccata tua ”.

⁴⁹ Et coeperunt, quisimul accumbebant, dicere intra se: “ Quis est hic, qui etiam peccatadimittit?”.

⁵⁰ Dixit autem ad mulierem: “ Fides tua te salvam fecit; vade inpace! ”.