Vangelo secondo Luca 15

¹ Erant autem appropinquan tes ei omnes publicani et pec catores, utaudirent illum.

² Et murmurabant pharisaei et scribae dicentes: “ Hicpeccatores recipit et manducat cum illis ”.

³ Et ait ad illos parabolam istamdicens:

⁴ “ Quis ex vobis homo, qui habet centum oves et si perdiderit unam exillis, nonne dimittit nonaginta novem in deserto et vadit ad illam, quaeperierat, donec inveniat illam?

⁵ Et cum invenerit eam, imponit in umeros suosgaudens

⁶ et veniens domum convocat amicos et vicinos dicens illis: “Congratulaminimihi, quia inveni ovem meam, quae perierat”.

⁷ Dico vobis: Ita gaudium erit incaelo super uno peccatore paenitentiam agente quam super nonaginta novem iustis,qui non indigent paenitentia.

⁸ Aut quae mulier habens drachmas decem, si perdiderit drachmam unam, nonneaccendit lucernam et everrit domum et quaerit diligenter, donec inveniat?

⁹ Etcum invenerit, convocat amicas et vicinas dicens: “Congratulamini mihi, quiainveni drachmam, quam perdideram”.

¹⁰ Ita dico vobis: Gaudium fit coramangelis Dei super uno peccatore paenitentiam agente ”.

¹¹ Ait autem: “ Homo quidam habebat duos filios.

¹² Et dixit adulescentior exillis patri: “Pater, da mihi portionem substantiae, quae me contingit”. Etdivisit illis substantiam.

¹³ Et non post multos dies, congregatis omnibus,adulescentior filius peregre profectus est in regionem longinquam et ibidissipavit substantiam suam vivendo luxuriose.

¹⁴ Et postquam omniaconsummasset, facta est fames valida in regione illa, et ipse coepit egere.

¹⁵ Et abiit et adhaesit uni civium regionis illius, et misit illum in villam suam,ut pasceret porcos;

¹⁶ et cupiebat saturari de siliquis, quas porci manducabant,et nemo illi dabat.

¹⁷ In se autem reversus dixit: “Quanti mercennarii patrismei abundant panibus, ego autem hic fame pereo.

¹⁸ Surgam et ibo ad patrem meumet dicam illi: Pater, peccavi in caelum et coram te

¹⁹ et iam non sum dignusvocari filius tuus; fac me sicut unum de mercennariis tuis”.

²⁰ Et surgensvenit ad patrem suum.
Cum autem adhuc longe esset, vidit illum pater ipsius et misericordia motus estet accurrens cecidit supra collum eius et osculatus est illum.

²¹ Dixitque eifilius: “Pater, peccavi in caelum et coram te; iam non sum dignus vocarifilius tuus”.

²² Dixit autem pater ad servos suos: “Cito proferte stolamprimam et induite illum et date anulum in manum eius et calceamenta in pedes

²³ et adducite vitulum saginatum, occidite et manducemus et epulemur,

²⁴ quia hicfilius meus mortuus erat et revixit, perierat et inventus est”. Et coeperuntepulari.

²⁵ Erat autem filius eius senior in agro et, cum veniret et appropinquaretdomui, audivit symphoniam et choros

²⁶ et vocavit unum de servis et interrogavitquae haec essent.

²⁷ Isque dixit illi: “Frater tuus venit, et occidit patertuus vitulum saginatum, quia salvum illum recepit”.

²⁸ Indignatus est autem etnolebat introire. Pater ergo illius egressus coepit rogare illum.

²⁹ At illerespondens dixit patri suo: “Ecce tot annis servio tibi et numquam mandatumtuum praeterii, et numquam dedisti mihi haedum, ut cum amicis meis epularer;

³⁰ sed postquam filius tuus hic, qui devoravit substantiam tuam cum meretricibus,venit, occidisti illi vitulum saginatum”.

³¹ At ipse dixit illi: “Fili, tu semper mecum es, et omnia mea tua sunt;

³² epulari autem et gaudere oportebat, quia frater tuus hic mortuus erat etrevixit, perierat et inventus est” ”.