Vangelo secondo Luca 22

¹ Appropinquabat autem dies festus Azymorum, qui dici tur Pascha.

² Etquaerebant principes sacerdotum et scribae quomodo eum interficerent; timebantvero plebem.

³ Intravit autem Satanas in Iudam, qui cognominabatur Iscarioth,unum de Duodecim;

⁴ et abiit et locutus est cum principibus sacerdotum etmagistratibus, quemadmodum illum traderet eis.

⁵ Et gavisi sunt et pacti suntpecuniam illi dare.

⁶ Et spopondit et quaerebat opportunitatem, ut eis traderetillum sine turba.

⁷ Venit autem dies Azymorum, in qua necesse erat occidi Pascha.

⁸ Et misitPetrum et Ioannem dicens: “ Euntes parate nobis Pascha, ut manducemus ”.

⁹ At illi dixerunt ei: “Ubi vis paremus? ”.

¹⁰ Et dixit ad eos: “ Ecce,introeuntibus vobis in civitatem, occurret vobis homo amphoram aquae portans;sequimini eum in domum, in quam intrat.

¹¹ Et dicetis patri familias domus: “Dicittibi Magister: Ubi est deversorium, ubi Pascha cum discipulis meis manducem?”.

¹² Ipse vobis ostendet cenaculum magnum stratum; ibi parate ”.

¹³ Euntes auteminvenerunt, sicut dixit illis, et paraverunt Pascha.

¹⁴ Et cum facta esset hora, discubuit, et apostoli cum eo.

¹⁵ Et ait illis: “Desiderio desideravi hoc Pascha manducare vobiscum, antequam patiar.

¹⁶ Dicoenim vobis: Non manducabo illud, donec impleatur in regno Dei ”.

¹⁷ Et acceptocalice, gratias egit et dixit: “ Accipite hoc et dividite inter vos.

¹⁸ Dicoenim vobis: Non bibam amodo de generatione vitis, donec regnum Dei veniat ”.

¹⁹ Et accepto pane, gratias egit et fregit et dedit eis dicens: “ Hoc estcorpus meum, quod pro vobis datur. Hoc facite in meam commemorationem ”.

²⁰ Similiter et calicem, postquam cenavit, dicens: “ Hic calix novum testamentumest in sanguine meo, qui pro vobis funditur.

²¹ Verumtamen ecce manus tradentis me mecum est in mensa;

²² et quidem Filiushominis, secundum quod definitum est, vadit; verumtamen vae illi homini, perquem traditur! ”.

²³ Et ipsi coeperunt quaerere inter se, quis esset ex eis,qui hoc facturus esset.

²⁴ Facta est autem et contentio inter eos, quis eorum videretur esse maior.

²⁵ Dixit autem eis: “ Reges gentium dominantur eorum; et, qui potestatem habentsuper eos, benefici vocantur.

²⁶ Vos autem non sic, sed qui maior est in vobis,fiat sicut iunior; et, qui praecessor est, sicut ministrator.

²⁷ Nam quis maiorest: qui recumbit, an qui ministrat? Nonne qui recumbit? Ego autem in mediovestrum sum, sicut qui ministrat.

²⁸ Vos autem estis, qui permansistis mecum in tentationibus meis;

²⁹ et egodispono vobis, sicut disposuit mihi Pater meus regnum,

³⁰ ut edatis et bibatissuper mensam meam in regno meo et sedeatis super thronos iudicantes duodecimtribus Israel.

³¹ Simon, Simon, ecce Satanas expetivit vos, ut cribraret sicut triticum;

³² egoautem rogavi pro te, ut non deficiat fides tua. Et tu, aliquando conversus,confirma fratres tuos ”.

³³ Qui dixit ei: “ Domine, tecum paratus sum et incarcerem et in mortem ire ”.

³⁴ Et ille dixit: “ Dico tibi, Petre, noncantabit hodie gallus, donec ter abneges nosse me ”.

³⁵ Et dixit eis: “ Quando misi vos sine sacculo et pera et calceamentis,numquid aliquid defuit vobis? ”. At illi dixerunt: “ Nihil ”.

³⁶ Dixitergo eis: “ Sed nunc, qui habet sacculum, tollat, similiter et peram; et, quinon habet, vendat tunicam suam et emat gladium.

³⁷ Dico enim vobis: Hoc, quodscriptum est, oportet impleri in me, illud: “Cum iniustis deputatus est”.Etenim ea, quae sunt de me, adimpletionem habent ”.

³⁸ At illi dixerunt: “Domine, ecce gladii duo hic ”. At ille dixit eis: “ Satis est ”.

³⁹ Et egressus ibat secundum consuetudinem in montem Olivarum; secuti sunt autemillum et discipuli.

⁴⁰ Et cum pervenisset ad locum, dixit illis: “ Orate, neintretis in tentationem ”.

⁴¹ Et ipse avulsus est ab eis, quantum iactus estlapidis, et, positis genibus, orabat

⁴² dicens: “ Pater, si vis, transfercalicem istum a me; verumtamen non mea voluntas sed tua fiat ”.

⁴³ Apparuitautem illi angelus de caelo confortans eum. Et factus in agonia prolixiusorabat.

⁴⁴ Et factus est sudor eius sicut guttae sanguinis decurrentis interram.

⁴⁵ Et cum surrexisset ab oratione et venisset ad discipulos, invenit eosdormientes prae tristitia

⁴⁶ et ait illis: “ Quid dormitis? Surgite; orate, neintretis in tentationem ”.

⁴⁷ Adhuc eo loquente, ecce turba; et, qui vocabatur Iudas, unus de Duodecim,antecedebat eos et appropinquavit Iesu, ut oscularetur eum.

⁴⁸ Iesus autem dixitei: “ Iuda, osculo Filium hominis tradis? ”.

⁴⁹ Videntes autem hi, qui circaipsum erant, quod futurum erat, dixerunt: “ Domine, si percutimus in gladio?”.

⁵⁰ Et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum et amputavitauriculam eius dextram.

⁵¹ Respondens autem Iesus ait: “ Sinite usque huc! ”.Et cum tetigisset auriculam eius, sanavit eum.

⁵² Dixit autem Iesus ad eos, quivenerant ad se principes sacerdotum et magistratus templi et seniores: “ Quasiad latronem existis cum gladiis et fustibus?

⁵³ Cum cotidie vobiscum fuerim intemplo, non extendistis manus in me; sed haec est hora vestra et potestastenebrarum ”.

⁵⁴ Comprehendentes autem eum, duxerunt et introduxerunt in domum principissacerdotum. Petrus vero sequebatur a longe.

⁵⁵ Accenso autem igni in medio atrioet circumsedentibus illis, sedebat Petrus in medio eorum.

⁵⁶ Quem cum vidissetancilla quaedam sedentem ad lumen et eum fuisset intuita, dixit:

⁵⁷ “ Et hiccum illo erat! ”. At ille negavit eum dicens:

⁵⁸ “ Mulier, non novi illum!”. Et post pusillum alius videns eum dixit: “ Et tu de illis es! ”. Petrusvero ait: “ O homo, non sum! ”.

⁵⁹ Et intervallo facto quasi horae unius,alius quidam affirmabat dicens: “ Vere et hic cum illo erat, nam et Galilaeusest! ”.

⁶⁰ Et ait Petrus: “ Homo, nescio quid dicis! ”. Et continuo adhucillo loquente cantavit gallus.

⁶¹ Et conversus Dominus respexit Petrum; etrecordatus est Petrus verbi Domini, sicut dixit ei: “ Priusquam gallus cantethodie, ter me negabis ”.

⁶² Et egressus foras flevit amare.

⁶³ Et viri, qui tenebant illum, illudebant ei caedentes;

⁶⁴ et velaverunt eum etinterrogabant eum dicentes: “ Prophetiza: Quis est, qui te percussit? ”.

⁶⁵ Et alia multa blasphemantes dicebant in eum.

⁶⁶ Et ut factus est dies, convenerunt seniores plebis et principes sacerdotum etscribae et duxerunt illum in concilium suum

⁶⁷ dicentes: “ Si tu es Christus,dic nobis ”. Et ait illis: “ Si vobis dixero, non credetis;

⁶⁸ si auteminterrogavero, non respondebitis mihi.

⁶⁹ Ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei ”.

⁷⁰ Dixerunt autem omnes: “ Tu ergo es Filius Dei? ”. Qui ait ad illos: “ Vosdicitis quia ego sum ”.

⁷¹ At illi dixerunt: “ Quid adhuc desideramustestimonium? Ipsi enim audivimus de ore eius! ”.