Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Siracide 47


font
NOVA VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Post hunc surrexit Nathan
propheta in diebus David.
1 Después de él surgió Natán, para profetizar en tiempos de David.
2 Et quasi adeps separatus a sacrificio salutari,
sic David a filiis Israel.
2 Como se aparta la grasa del sacrificio de comunión, así fue elegido David entre los israelitas.
3 Cum leonibus lusit quasi cum agnis
et in ursis similiter fecit, sicut in agnis ovium.
3 El jugó con leones como si fueran cabritos y con osos como si fueran corderos.
4 In iuventute sua numquid non occidit gigantem
et abstulit opprobrium de gente?
4 ¿Acaso, siendo joven, no mató a un gigante y extirpo el oprobio del pueblo, cuando lanzó una piedra con la honda y abatió la arrogancia de Goliat?
5 In agitando manu fundam
deiecit exsultationem Goliath.
5 Porque él invocó al Señor, el Altísimo, que fortaleció su brazo para exterminar a un guerrero poderoso y mantener erguida la frente de su pueblo.
6 Nam invocavit Dominum altissimum,
et dedit in dextera eius virtutem
tollere hominem fortem in bello
et exaltare cornu gentis suae.
6 Por eso, lo glorificaron por los diez mil, y lo alabaron por las bendiciones del Señor, ofreciéndole una diadema de gloria.
7 Sic de decem milibus glorificaverunt eum
et laudaverunt eum in benedictionibus Domini,
in offerendo illi coronam gloriae.
7 Porque él destruyó a los enemigos de alrededor y aniquiló a sus adversarios, los filisteos, quebrando su poderío hasta el día de hoy.
8 Contrivit enim inimicos undique
et humiliavit Philisthim contrarios,
usque in hodiernum diem contrivit cornu ipsorum.
8 En todas sus obras rindió homenaje al Santo Altísimo, con palabras de gloria; cantó himnos de todo corazón, mostrando su amor por su Creador.
9 In omni opere suo dedit confessionem
Sancto et Excelso in verbo gloriae;
9 Estableció cantores delante del altar, para que entonaran cantos melodiosos;
10 de omni corde suo laudavit Dominum
et dilexit Deum, qui fecit illum.
10 dio esplendor a las fiestas, y ordenó perfectamente las solemnidades, haciendo que se alabara el santo nombre del Señor y que resonara el Santuario desde el alba.
11 Et stare fecit cantores contra altare
et in sono eorum dulces fecit modos.
11 El Señor borró sus pecados y exaltó su poderío para siempre, le otorgó una alianza real y un trono de gloria en Israel.
12 Dedit in celebrationibus decus
et ornavit tempora usque ad consummationem anni,
dum laudarent nomen sanctum Domini,
et ante mane resonaret sanctuarium.
12 Después de él surgió un hijo lleno de saber que, gracias a David, vivió desahogadamente.
13 Dominus purgavit peccata ipsius
et exaltavit in aeternum cornu eius et dedit illi testamentum regni
et sedem gloriae in Israel.
13 Salomón reinó en tiempos de paz y Dios le concedió tranquilidad en sus fronteras, a fin de que edificara una Casa a su Nombre y erigiera un Santuario eterno.
14 Post ipsum surrexit filius sensatus,
et propter illum habitavit in securitate.
14 ¡Qué sabio eras en tu juventud, desbordabas de inteligencia como un río!
15 Salomon imperavit in diebus pacis;
cui Deus requiem dedit in circuitu,
ut conderet domum in nomine suo et pararet sanctuarium in sempiternum.Quemadmodum eruditus es in iuventute tua
15 Tu reputación cubrió la tierra, la llenaste de sentencias enigmáticas;
16 et impletus es quasi flumensapientia!
Terram retexit anima tua,
16 tu renombre llegó hasta las costas lejanas y fuiste amado por haber afianzado la paz.
17 et replesti eam in comparationibus aenigmatum.
Ad insulas longe divulgatum est nomen tuum,
et dilectus es in pace tua.
17 Por tus cantos, tus proverbios y tus sentencias, y por tus interpretaciones, fuiste la admiración del mundo.
18 In cantilenis et proverbiis
et comparationibus et interpretationibus
te miratae sunt terrae.
18 En nombre del Señor Dios, de aquel que es llamado Dios de Israel, amontonaste el oro como estaño, y como plomo acumulaste la plata.
19 In nomine Domini Dei,
cui est cognomen Deus Israel,
19 Pero tuviste debilidad por las mujeres y dejaste que dominaran tu cuerpo.
20 collegisti quasi orichalcum aurum
et ut plumbum cumulasti argentum.
20 Pusiste una mancha sobre tu gloria y profanaste tu estirpe, atrayendo la ira sobre tus hijos, y haciéndoles deplorar tu locura:
21 Sed reclinasti femora tua mulieribus,
subiugatus es in corpore tuo.
21 así la realeza se dividió en dos, y de Efraím surgió un reino rebelde.
22 Dedisti maculam in gloria tua
et profanasti semen tuum,
inducens iracundiam ad liberos tuos
et ingemiscere faciens super stultitia tua,
22 Pero el Señor no renuncia jamás a su misericordia ni deja que se pierda ninguna de sus palabras: él no hará desaparecer la posteridad de su elegido, ni exterminará la estirpe de aquel que lo amó. Por eso, le dio un resto a Jacob, y a David una raíz nacida de él.
23 ut fieret imperium bipartitum,
et ex Ephraim inciperet imperium infidele.
23 Salomón fue a descansar con sus padres, dejando después de él a uno de su estirpe, al más insensato del pueblo, un hombre sin inteligencia: a Roboam, que arrastró al pueblo a la rebelión.
24 Deus autem non derelinquet misericordiam suam
et non corrumpet nec delebit verba sua
neque perdet a stirpe nepotes electi sui
et semen eius, qui diligit Dominum, non corrumpet.
24 Jeroboam, hijo de Nebat, hizo pecar a Israel y llevó a Efraím por el camino del mal. El pueblo cometió tantos pecados que fue expulsado de su país:
25 Dedit autem reliquum Iacob
et David de ipso stirpem.
25 se entregaron a toda clase de maldades hasta que el castigo cayó sobre ellos.
26 Et finem habuit Salomon cum patribus suis
27 et dereliquit post se de semine suo
gentis stultitiam
28 et imminutum prudentia,
Roboam, qui avertit gentem consilio suo.
29 Et Ieroboam filius Nabat, qui peccare fecit Israel
et dedit viam peccandi Ephraim;
et plurima redundaverunt peccata ipsorum valde,
30 ita ut expelleret illos a terra sua.
31 Et exquisierunt omnes nequitias,
usque dum perveniret super illos vindicta.