Siracide 39

NOVA VULGATA	LXX
1 Qui autem accommodat animam suam ad timorem Dei et in lege Altissimi meditatur, sapientiam omnium antiquorum exquiret et in prophetiis vacabit.	1 πλην του επιδιδοντος την ψυχην αυτου και διανοουμενου εν νομω υψιστου σοφιαν παντων αρχαιων εκζητησει και εν προφητειαις ασχοληθησεται
2 Narrationem virorum nominatorum conservabit et in versutias parabolarum simul introibit.	2 διηγησιν ανδρων ονομαστων συντηρησει και εν στροφαις παραβολων συνεισελευσεται
3 Occulta proverbiorum exquiret et in absconditis parabolarum conversabitur.	3 αποκρυφα παροιμιων εκζητησει και εν αινιγμασι παραβολων αναστραφησεται
4 In medio magnatorum ministrabit et in conspectu principum apparebit.	4 ανα μεσον μεγιστανων υπηρετησει και εναντι ηγουμενων οφθησεται εν γη αλλοτριων εθνων διελευσεται αγαθα γαρ και κακα εν ανθρωποις επειρασεν
5 In terram alienigenarum gentium pertransiet; bona enim et mala in hominibus tentabit.	5 την καρδιαν αυτου επιδωσει ορθρισαι προς κυριον τον ποιησαντα αυτον και εναντι υψιστου δεηθησεται και ανοιξει στομα αυτου εν προσευχη και περι των αμαρτιων αυτου δεηθησεται
6 Cor suum tradet ad vigilandum diluculo ad Dominum, qui fecit illum, et in conspectu Altissimi deprecabitur.	6 εαν κυριος ο μεγας θεληση πνευματι συνεσεως εμπλησθησεται αυτος ανομβρησει ρηματα σοφιας αυτου και εν προσευχη εξομολογησεται κυριω
7 Aperiet os suum in oratione et pro delictis suis deprecabitur.	7 αυτος κατευθυνει βουλην αυτου και επιστημην και εν τοις αποκρυφοις αυτου διανοηθησεται
8 Si enim Dominus magnus voluerit, spiritu intellegentiae replebitur.	8 αυτος εκφανει παιδειαν διδασκαλιας αυτου και εν νομω διαθηκης κυριου καυχησεται
9 Ipse tamquam imbres mittet eloquia sapientiae suae et in oratione confitebitur Domino.	9 αινεσουσιν την συνεσιν αυτου πολλοι και εως του αιωνος ουκ εξαλειφθησεται ουκ αποστησεται το μνημοσυνον αυτου και το ονομα αυτου ζησεται εις γενεας γενεων
10 Et ipse diriget consilium et disciplinam et in absconditis eius considerabit.	10 την σοφιαν αυτου διηγησονται εθνη και τον επαινον αυτου εξαγγελει εκκλησια
11 Ipse palam faciet disciplinam doctrinae suae et in lege testamenti Domini gloriabitur.	11 εαν εμμεινη ονομα καταλειψει η χιλιοι και εαν αναπαυσηται εκποιει αυτω
12 Collaudabunt multi sapientiam eius, et usque in saeculum non delebitur.	12 ετι διανοηθεις εκδιηγησομαι και ως διχομηνια επληρωθην
13 Non recedet memoria eius, et nomen eius requiretur a generatione in generationem;	13 εισακουσατε μου υιοι οσιοι και βλαστησατε ως ροδον φυομενον επι ρευματος υγρου
14 sapientiam eius enarrabunt gentes, et laudem eius enuntiabit ecclesia.	14 και ως λιβανος ευωδιασατε οσμην και ανθησατε ανθος ως κρινον διαδοτε οσμην και αινεσατε ασμα ευλογησατε κυριον επι πασιν τοις εργοις
15 Si permanserit, nomen derelinquet plus quam mille, et, si requieverit, proderit sibi.	15 δοτε τω ονοματι αυτου μεγαλωσυνην και εξομολογησασθε εν αινεσει αυτου εν ωδαις χειλεων και εν κινυραις και ουτως ερειτε εν εξομολογησει
16 Adhuc meditabor et enarrabo; ut luna die duodecimo repletus sum.	16 τα εργα κυριου παντα οτι καλα σφοδρα και παν προσταγμα εν καιρω αυτου εσται ουκ εστιν ειπειν τι τουτο εις τι τουτο παντα γαρ εν καιρω αυτου ζητηθησεται
17 Obaudite me, filii pii, et quasi rosa plantata super rivos aquarum florebit caro vestra;	17 εν λογω αυτου εστη ως θιμωνια υδωρ και εν ρηματι στοματος αυτου αποδοχεια υδατων
18 quasi libanus odorem suavitatis habete,	18 εν προσταγματι αυτου πασα η ευδοκια και ουκ εστιν ος ελαττωσει το σωτηριον αυτου
19 florete flores quasi lilium. Date vocem et collaudate canticum et benedicite Dominum in omnibus operibus suis.	19 εργα πασης σαρκος ενωπιον αυτου και ουκ εστιν κρυβηναι απο των οφθαλμων αυτου
20 Date nomini eius magnificentiam et confitemini illi in laudatione eius et in canticis labiorum et citharis; et sic dicetis in confessione:	20 απο του αιωνος εις τον αιωνα επεβλεψεν και ουθεν εστιν θαυμασιον εναντιον αυτου
21 “ Opera Domini universa bona valde, et omne, quod praecepit, tempore suo erit! ”. Non est dicere: “ Quid est hoc? ” aut “ Ad quid istud? ”; omnia enim in tempore suo conquirentur.	21 ουκ εστιν ειπειν τι τουτο εις τι τουτο παντα γαρ εις χρειας αυτων εκτισται
22 In verbo eius stetit aqua sicut congeries, et in sermone oris illius exceptoria aquarum;	22 η ευλογια αυτου ως ποταμος επεκαλυψεν και ως κατακλυσμος ξηραν εμεθυσεν
23 quoniam in praecepto ipsius placor fit, et non est minoratio in salutare ipsius.	23 ουτως οργην αυτου εθνη κληρονομησει ως μετεστρεψεν υδατα εις αλμην
24 Opera omnis carnis coram illo, et non est quidquam absconditum ab oculis eius.	24 αι οδοι αυτου τοις οσιοις ευθειαι ουτως τοις ανομοις προσκομματα
25 A saeculo usque in saeculum respicit, et nihil est mirabile in conspectu eius.	25 αγαθα τοις αγαθοις εκτισται απ' αρχης ουτως τοις αμαρτωλοις κακα
26 Non est dicere: “ Quid est hoc! ” aut “ Ad quid istud? ”; omnia enim in usum suum creata sunt.	26 αρχη πασης χρειας εις ζωην ανθρωπου υδωρ και πυρ και σιδηρος και αλας και σεμιδαλις πυρου και γαλα και μελι αιμα σταφυλης και ελαιον και ιματιον
27 Benedictio illius quasi fluvius inundavit	27 ταυτα παντα τοις ευσεβεσιν εις αγαθα ουτως τοις αμαρτωλοις τραπησεται εις κακα
28 et sicut cataclysmus aridam inebriavit. Sic ira ipsius gentes, quae non exquisierunt eum, disperdet,	28 εστιν πνευματα α εις εκδικησιν εκτισται και εν θυμω αυτου εστερεωσεν μαστιγας αυτων εν καιρω συντελειας ισχυν εκχεουσιν και τον θυμον του ποιησαντος αυτους κοπασουσιν
29 quomodo convertit aquas in salsuginem. Viae illius sanctis directae sunt; sic peccatoribus offensiones in ira eius.	29 πυρ και χαλαζα και λιμος και θανατος παντα ταυτα εις εκδικησιν εκτισται
30 Bona bonis creata sunt ab initio, sic peccatoribus bona et mala.	30 θηριων οδοντες και σκορπιοι και εχεις και ρομφαια εκδικουσα εις ολεθρον ασεβεις
31 Primum necessaria vitae hominum aqua, ignis et ferrum, sal, lac et panis similagineus et mel et sanguis uvae et oleum et vestimentum:	31 εν τη εντολη αυτου ευφρανθησονται και επι της γης εις χρειας ετοιμασθησονται και εν καιροις αυτων ου παραβησονται λογον
32 haec omnia sanctis in bona, sic et impiis et peccatoribus in mala convertentur.	32 δια τουτο εξ αρχης εστηριχθην και διενοηθην και εν γραφη αφηκα
33 Sunt spiritus, qui ad vindictam creati sunt et in furore suo confirmaverunt tormenta sua;	33 τα εργα κυριου παντα αγαθα και πασαν χρειαν εν ωρα αυτης χορηγησει
34 in tempore consummationis effundent virtutem et furorem eius, qui fecit illos, placabunt:	34 και ουκ εστιν ειπειν τουτο τουτου πονηροτερον παντα γαρ εν καιρω ευδοκιμηθησεται
35 ignis, grando, fames et mors, omnia haec ad vindictam creata sunt;	35 και νυν εν παση καρδια και στοματι υμνησατε και ευλογησατε το ονομα κυριου
36 bestiarum dentes et scorpii et serpentes et romphaea vindicans in exterminium impios:
37 in mandatis eius gaudebunt et super terram in necessitates praeparabuntur et in temporibus suis non praeterient verbum.
38 Propterea ab initio confirmatus et consiliatus sum et cogitavi et scriptis mandavi:
39 “ Opera Domini omnia bona, et omnem usum hora sua subministrabit ”.
40 Non est dicere: “ Hoc illo nequius est ”: omnia enim in tempore suo comprobabuntur.
41 Et nunc in omni corde et ore collaudate et benedicite nomen Domini.