1 E di nuovo entrò nella sinagoga, e quivi era un uomo con una mano secca, | 1 Et introivit iterum in synagogam : et erat ibi homo habens manum aridam. |
2 e stavano ad osservare se lo guariva di sabato, per accusarlo. | 2 Et observabant eum, si sabbatis curaret, ut accusarent illum. |
3 Ed egli disse all'uomo che aveva la mano secca: Vieni nel mezzo. | 3 Et ait homini habenti manum aridam : Surge in medium. |
4 Poi disse loro: E' lecito fare del bene o del male, di sabato? salvare o togliere la vita? Ma quelli tacevano. | 4 Et dicit eis : Licet sabbatis benefacere, an male ? animam salvam facere, an perdere ? At illi tacebant. |
5 Allora guardatili tutti in giro con indignazione, contristato per la cecità del loro cuore, disse a quell'uomo: Stendi la mano. Egli la stese, e la mano tornò sana. | 5 Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super cæcitate cordis eorum, dicit homini : Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi. |
6 Ma i Farisei, appena usciti, tennero consiglio cogli Erodiani contro di lui sulla maniera di farlo morire. | 6 Exeuntes autem pharisæi, statim cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent.
|
7 Ma Gesù coi suoi discepoli si ritirò verso il mare; e lo seguì molta folla dalla Giudea, dalla Galilea, | 7 Jesus autem cum discipulis suis secessit ad mare : et multa turba a Galilæa et Judæa secuta est eum, |
8 da Gerusalemme, e dall'Idumea, e d'oltre il Giordano. Anche dalle vicinanze di Tiro e di Sidone, molta gente, avendo udito le cose che faceva, venne a lui. | 8 et ab Jerosolymis, et ab Idumæa, et trans Jordanem : et qui circa Tyrum et Sidonem multitudo magna, audientes quæ faciebat, venerunt ad eum. |
9 Ed egli disse ai suoi discepoli che gli tenessero pronta una barchetta perchè la folla non io soffocasse. | 9 Et dicit discipulis suis ut navicula sibi deserviret propter turbam, ne comprimerent eum : |
10 Perchè avendone guariti molti, quanti avevan malori gli si precipitavano addosso per toccarlo. | 10 multos enim sanabat, ita ut irruerent in eum ut illum tangerent, quotquot habebant plagas. |
11 E gli spiriti immondi, quando lo vedevano, gli si prostravano davanti gridando: | 11 Et spiritus immundi, cum illum videbant, procidebant ei : et clamabant, dicentes : |
12 Tu sei Figlio di Dio. Ma egli con gravi minacce proibiva loro di manifestarlo. | 12 Tu es Filius Dei. Et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum.
|
13 E salito su un monte chiamò a sè quei che volle: ed essi andarono a lui. | 13 Et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse : et venerunt ad eum. |
14 E ne scelse dodici per averli con sè e mandarli a predicare. | 14 Et fecit ut essent duodecim cum illo : et ut mitteret eos prædicare. |
15 E diede loro il potere di curare le infermità e cacciare i demoni. (Essi sono) | 15 Et dedit illis potestatem curandi infirmitates et ejiciendi dæmonia. |
16 Simone, cui pose nome Pietro; | 16 Et imposuit Simoni nomen Petrus : |
17 Giacomo di Zebedeo e Giovanni fratello di Giacomo, ai quali mise nome Boanerges, cioè figli del tuono; | 17 et Jacobum Zebedæi, et Joannem fratrem Jacobi, et imposuit eis nomina Boanerges, quod est, Filii tonitrui : |
18 poi Andrea, Filippo, Bartolomeo, Matteo, Tommaso, Giacomo d'Alfeo, Taddeo, Simone il Cananeo, | 18 et Andream, et Philippum, et Bartholomæum, et Matthæum, et Thomam, et Jacobum Alphæi, et Thaddæum, et Simonem Cananæum, |
19 e Giuda Iscariote, che poi lo tradì. | 19 et Judam Iscariotem, qui et tradidit illum.
|
20 E tornati a casa, di nuovo si radunò la folla, sicché non potevano neppure mangiare. | 20 Et veniunt ad domum : et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panem manducare. |
21 Or i suoi, avendolo saputo, uscirono per tenerlo a forza, perchè dicevano: E' fuor di senno. | 21 Et cum audissent sui, exierunt tenere eum : dicebant enim : Quoniam in furorem versus est. |
22 E gli Scribi che eran venuti da Gerusalemme dicevano: Ha Belzebub e nel principe dei demoni scaccia i demoni. | 22 Et scribæ, qui ab Jerosolymis descenderant, dicebant : Quoniam Beelzebub habet, et quia in principe dæmoniorum ejicit dæmonia.
|
23 Ma Gesù, chiamatili a sè, diceva loro in parabole: Come può Satana cacciar Satana? | 23 Et convocatis eis in parabolis dicebat illis : Quomodo potest Satanas Satanam ejicere ? |
24 E se un regno è diviso, ei non può durare. | 24 Et si regnum in se dividatur, non potest regnum illud stare. |
25 E se una casa è divisa in parti contrarie, è casa che non dura. | 25 Et si domus super semetipsam dispertiatur, non potest domus illa stare. |
26 Se quindi Satana insorge contro se stesso ed è discorde, non potrà reggere, ma dovrà finire. | 26 Et si Satanas consurrexerit in semetipsum, dispertitus est, et non poterit stare, sed finem habet. |
27 E nessuno può entrare in casa del forte a rubargli i beni, se prima non lo lega, allora gli saccheggerà la casa. | 27 Nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere, nisi prius fortem alliget, et tunc domum ejus diripiet. |
28 Vì dico in verità che saranno rimessi ai figli degli uomini tutti i peccati e qualunque bestemmia abbian proferita, | 28 Amen dico vobis, quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata, et blasphemiæ quibus blasphemaverint : |
29 ma chi avrà bestemmiato contro lo Spirito Santo, non otterrà perdono in eterno, ma reo sarà d'eterno peccato. | 29 qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum, non habebit remissionem in æternum, sed reus erit æterni delicti. |
30 E questo a loro, perchè dicevano: Ha lo spirito immondo. | 30 Quoniam dicebant : Spiritum immundum habet.
|
31 E venne la madre e i fratelli di lui, che, fermatisi fuori, mandarono a chiamarlo. | 31 Et veniunt mater ejus et fratres : et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum, |
32 E mentre gli sedeva intorno molta gente gli dicono: Ecco tua madre e i tuoi fratelli stan fuori e ti cercano. | 32 et sedebat circa eum turba : et dicunt ei : Ecce mater tua et fratres tui foris quærunt te. |
33 Ma egli rispondendo loro, disse: Chi è mia madre? e chi sono i miei fratelli? | 33 Et respondens eis, ait : Quæ est mater mea et fratres mei ? |
34 E guardando in giro chi gli sedeva attorno, disse: Ecco la madre mia e i miei fratelli. | 34 Et circumspiciens eos, qui in circuitu ejus sedebant, ait : Ecce mater mea et fratres mei. |
35 Chi infatti farà la volontà di Dio, questi mi è fratello, sorella e madre. | 35 Qui enim fecerit voluntatem Dei, hic frater meus, et soror mea, et mater est. |