Isaia 8
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 - E il Signore mi disse: «Prenditi un gran foglio, e scrivici sopra in carattere comune: "Presto saccheggia, lesto depreda"». | 1 Et dixit Dominus ad me : Sume tibi librum grandem, et scribe in eo stylo hominis : Velociter spolia detrahe, cito prædare. |
2 E presi testimoni fidati, il sacerdote Uria, e Zaccaria figlio di Barachia; e mi accostai alla profetessa e concepì, e partorì un figlio. | 2 Et adhibui mihi testes fideles, Uriam sacerdotem, et Zachariam, filium Barachiæ : |
3 Ed il Signore mi disse: «Mettigli nome: Presto saccheggia, lesto depreda. | 3 et accessi ad prophetissam, et concepit, et peperit filium. Et dixit Dominus ad me : Voca nomen ejus : Accelera spolia detrahere ; Festina prædari : |
4 Perchè innanzi che il fanciullo sappia chiamare babbo e mamma, sarà tolta la possanza di Damasco e le spoglie di Samaria saranno presentate al re degli Assiri». | 4 quia antequam sciat puer vocare patrem suum et matrem suam, auferetur fortitudo Damasci, et spolia Samariæ, coram rege Assyriorum. |
5 Ed il Signore mi parlò ancora dicendo: | 5 Et adjecit Dominus loqui ad me adhuc, dicens : |
6 «Per ciò che questo popolo ha disdegnato le acque di Siloe che scorrono silenziose, e si è appigliato a Rasin e al figlio di Romelia: | 6 Pro eo quod abjecit populus iste aquas Siloë, quæ vadunt cum silentio, et assumpsit magis Rasin, et filium Romeliæ : |
7 per questo, ecco che il Signore riverserà su di loro le acque del fiume, impetuose e grandi, il re degli Assiri con tutta la sua maestà; e si riverserà su tutti i suoi ruscelli, e scorrerà lungo tutte le sue rive, | 7 propter hoc ecce Dominus adducet super eos aquas fluminis fortes et multas, regem Assyriorum, et omnem gloriam ejus, et ascendet super omnes rivos ejus, et fluet super universas ripas ejus ; |
8 e passerà per Giuda, sommergendola e attraversandola nella sua piena che giungerà fino al collo. E sarà tale l'espansione delle sue ali, da riempire la vastità della tua terra, o Emmanuele». | 8 et ibit per Judam, inundans, et transiens : usque ad collum veniet. Et erit extensio alarum ejus implens latitudinem terræ tuæ, o Emmanuel ! |
9 Congregatevi, o popoli, e sarete vinti; mettetevi tutti d'intesa dall'estremità della terra, fortificatevi e sarete vinti, allestitevi e sarete vinti; | 9 Congregamini, populi, et vincimini ; et audite, universæ procul terræ : confortamini, et vincimini ; accingite vos, et vincimini. |
10 approvate un consiglio e sarà sventato; dite una parola, non avrà effetto, perchè Dio è con noi. | 10 Inite consilium, et dissipabitur ; loquimini verbum, et non fiet : quia nobiscum Deus. |
11 Perchè così il Signore mi parlò; con ferma mano risolutamente mi avvertì, di non mettermi sulla via di questo popolo, dicendo: | 11 Hæc enim ait Dominus ad me : Sicut in manu forti erudivit me, ne irem in via populi hujus, dicens : |
12 «Non dite: - Cospirazione! Cospirazione! - perchè questo popolo non d'altro parla che di cospirazione; e ciò che fa paura a lui non vi impaurisca, nè vi spaventi». | 12 Non dicatis : Conjuratio ; omnia enim quæ loquitur populus iste, conjuratio est : et timorem ejus ne timeatis, neque paveatis. |
13 Il Signore degli eserciti voi dovete santificare: egli sia il vostro timore, egli sia la vostra paura. | 13 Dominum exercituum ipsum sanctificate ; ipse pavor vester, et ipse terror vester : |
14 Ed egli sarà la vostra santificazione, pietra d'inciampo e sasso d'intoppo alle due case d'Israele, laccio e tranello agli abitanti di Gerusalemme. | 14 et erit vobis in sanctificationem ; in lapidem autem offensionis, et in petram scandali, duabus domibus Israël ; in laqueum et in ruinam habitantibus Jerusalem. |
15 E vi inciamperanno molti e cadranno e si fiaccheranno e resteranno allacciati e presi. | 15 Et offendent ex eis plurimi, et cadent, et conterentur, et irretientur, et capientur. |
16 Lega la testimonianza e sigilla la legge pei miei discepoli. | 16 Liga testimonium, signa legem in discipulis meis. |
17 E io attenderò il Signore che nasconde la sua faccia alla casa di Giacobbe, e lo starò aspettando. | 17 Et exspectabo Dominum qui abscondit faciem suam a domo Jacob, et præstolabor eum. |
18 Eccomi coi miei figliuoli che il Signore mi ha dato, in segno e presagio a Israele da parte del Signore degli eserciti che abita in Sion. | 18 Ecce ego et pueri mei quos dedit mihi Dominus in signum, et in portentum Israël a Domino exercituum, qui habitat in monte Sion : |
19 E quando vi diranno: «Richiedetene ai negromanti e agli indovini che mormorano incantesimi: forse che il popolo non ha il suo Dio a cui richiederne? Per i vivi ricorreranno ai morti? | 19 et cum dixerint ad vos : Quærite a pythonibus et a divinis qui strident in incantationibus suis : numquid non populus a Deo suo requiret, pro vivis a mortuis ? |
20 Alla legge e alla testimonianza piuttosto!». Che se non diranno secondo questa parola, non vi sarà per loro alcun barlume di luce. | 20 ad legem magis et ad testimonium. Quod si non dixerint juxta verbum hoc, non erit eis matutina lux. |
21 E passerà per la terra affranto e affamato, e avendo fame s'irriterà e imprecherà al suo re e al suo Dio squadrando il cielo. | 21 Et transibit per eam, corruet, et esuriet ; et cum esurierit, irascetur. Et maledicet regi suo, et Deo suo, et suscipiet sursum, |
22 E guarderà verso terra, ed ecco tribolazione e tenebre, scompiglio e angoscia, nembi oscuri che s'inseguono, e non potrà involarsi alla sua sciagura. | 22 et ad terram intuebitur ; et ecce tribulatio et tenebræ, dissolutio et angustia, et caligo persequens, et non poterit avolare de angustia sua. |