Proverbi 14
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 - La donna saggia edifica la sua casa, e la stolta con le sue stesse mani, quella fatta la disfà. | 1 Sapiens mulier ædificat domum suam ; insipiens exstructam quoque manibus destruet. |
2 Chi cammina nel retto sentiero è uno che teme Dio, da colui è disprezzato, che batte una via ignominiosa. | 2 Ambulans recto itinere, et timens Deum, despicitur ab eo qui infami graditur via. |
3 In bocca allo stolto è la verga della superbia, ma le labbra dei saggi sono a loro custodia. | 3 In ore stulti virga superbiæ ; labia autem sapientium custodiunt eos. |
4 Dove non sono buoi la mangiatoia è vuota, ma dove le biade abbondano è manifesta la forza di essi. | 4 Ubi non sunt boves, præsepe vacuum est ; ubi autem plurimæ segetes, ibi manifesta est fortitudo bovis. |
5 Il testimonio fedele non mente e il testimonio falso dice menzogne. | 5 Testis fidelis non mentitur ; profert autem mendacium dolosus testis. |
6 Il derisore cerca la sapienza e non la trova, ma ai prudenti la sapienza è facile. | 6 Quærit derisor sapientiam, et non invenit ; doctrina prudentium facilis. |
7 Va' contro all'uomo stolto, egli non conosce i dettami della prudenza. | 7 Vade contra virum stultum, et nescit labia prudentiæ. |
8 La sapienza dell'uomo accorto sta in conoscere la sua strada, e l'imprudenza degli stolti è fallace. | 8 Sapientia callidi est intelligere viam suam, et imprudentia stultorum errans. |
9 Lo stolto si fa giuoco del peccato, ma tra i giusti dimora la grazia. | 9 Stultus illudet peccatum, et inter justos morabitur gratia. |
10 Il cuore sa lui la sua amarezza, anche alla sua gioia non ammette alcun estraneo. | 10 Cor quod novit amaritudinem animæ suæ, in gaudio ejus non miscebitur extraneus. |
11 La casa degli empi andrà distrutta e i padiglioni dei giusti saranno floridi. | 11 Domus impiorum delebitur : tabernacula vero justorum germinabunt. |
12 C'è una strada che all'uomo sembra giusta, ma il suo estremo conduce alla morte. | 12 Est via quæ videtur homini justa, novissima autem ejus deducunt ad mortem. |
13 Il riso sarà mescolato col dolore e all'estremità della gioia succederà l'afflizione. | 13 Risus dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat. |
14 L'uomo stolto si sazierà dei frutti della sua condotta, ma molto meglio di lui l'uomo buono. | 14 Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus. |
15 L'ingenuo presta fede ad ogni parola, ma l'avveduto considera i suoi passi. Non avrà mai bene il figlio ingannatoreal servo sapiente prospereranno le faccende, e le sue vie riusciranno. | 15 Innocens credit omni verbo ; astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni ; servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via ejus. |
16 Il saggio teme e schiva il male, lo stolto trascorre e si tiene sicuro. | 16 Sapiens timet, et declinat a malo ; stultus transilit, et confidit. |
17 L'uomo impaziente farà qualche pazzia, l'uomo astuto riuscirà odioso. | 17 Impatiens operabitur stultitiam, et vir versutus odiosus est. |
18 Gli sciocchi avranno in retaggio la stoltezza, agli avveduti spetterà l'aureola della scienza. | 18 Possidebunt parvuli stultitiam, et exspectabunt astuti scientiam. |
19 I tristi s'inchineranno dinanzi ai buonie i malvagi staranno alle porte dei giusti. | 19 Jacebunt mali ante bonos, et impii ante portas justorum. |
20 Anche al suo prossimo è in odio il povero e gli amici del ricco sono molti. | 20 Etiam proximo suo pauper odiosus erit : amici vero divitum multi. |
21 Chi sprezza il suo prossimo fa peccato e chi ha pietà dei poverelli, beato lui! Chi crede nel Signore ama la misericordia. | 21 Qui despicit proximum suum peccat ; qui autem miseretur pauperis beatus erit. Qui credit in Domino misericordiam diligit. |
22 Errano quelli che operano il male! la misericordia e la verità sono artefici di bene. | 22 Errant qui operantur malum ; misericordia et veritas præparant bona. |
23 Sempre dove c'è lavoro c'è abbondanza, ma dove sono molte parole ivi spesso è la penuria. | 23 In omni opere erit abundantia ; ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas. |
24 L'aureola dei saggi è la loro ricchezza, la follia degli stolti follia resta. | 24 Corona sapientium divitiæ eorum ; fatuitas stultorum imprudentia. |
25 Il testimonio verace libera le anime, e chi dice menzogne è un malintenzionato. | 25 Liberat animas testis fidelis, et profert mendacia versipellis. |
26 Nel timore di Dio c'è una forza fiduciosa e sarà pei suoi figli una speranza. | 26 In timore Domini fiducia fortitudinis, et filiis ejus erit spes. |
27 Il timor del Signore è una sorgente di vita per sfuggire alla rovina della morte. | 27 Timor Domini fons vitæ, ut declinent a ruina mortis. |
28 Nella moltitudine del popolo è l'onore del re e nella scarsezza dei sudditi la vergogna del sovrano. | 28 In multitudine populi dignitas regis, et in paucitate plebis ignominia principis. |
29 Chi è paziente si regola con molta prudenza, chi è impaziente manifesta la sua follia. | 29 Qui patiens est multa gubernatur prudentia ; qui autem impatiens est exaltat stultitiam suam. |
30 Sanità di cuore dà vita a tutto il corpo, ma tarlo delle ossa l'invidia. | 30 Vita carnium sanitas cordis ; putredo ossium invidia. |
31 Chi maltratta il medico fa onta al suo fattore e chi ha pietà del poverello gli dà gloria. | 31 Qui calumniatur egentem exprobrat factori ejus ; honorat autem eum qui miseretur pauperis. |
32 Nella sua malizia l'empio si sente travolto, ma il giusto anche in punto di morte spera. | 32 In malitia sua expelletur impius : sperat autem justus in morte sua. |
33 Nel cuore del prudente la scienza riposa e saprà istruire qualunque ignorante. | 33 In corde prudentis requiescit sapientia, et indoctos quosque erudiet. |
34 La giustizia esalta una nazione, ma il peccato immiserisce i popoli. | 34 Justitia elevat gentem ; miseros autem facit populos peccatum. |
35 Il ministro intelligente è ben voluto dal re, e quello disutile proverà la sua collera. | 35 Acceptus est regi minister intelligens ; iracundiam ejus inutilis sustinebit. |