Primo libro delle Cronache 16

BIBBIA CEI 2008	GREEK BIBLE
1 Introdussero dunque l’arca di Dio e la collocarono al centro della tenda che Davide aveva piantato per essa; offrirono olocausti e sacrifici di comunione davanti a Dio.	1 Και εφεραν την κιβωτον του Θεου και εθεσαν αυτην εν τω μεσω της σκηνης, την οποιαν εστησε δι' αυτην ο Δαβιδ? και προσεφεραν ολοκαυτωματα και ειρηνικας προσφορας ενωπιον του Θεου.
2 Quando ebbe finito di offrire gli olocausti e i sacrifici di comunione, Davide benedisse il popolo nel nome del Signore.	2 Και αφου ετελειωσεν ο Δαβιδ προσφερων τα ολοκαυτωματα και τας ειρηνικας προσφορας, ευλογησε τον λαον εν ονοματι Κυριου.
3 Distribuì a tutti gli Israeliti, uomini e donne, una pagnotta di pane, una porzione di carne arrostita e una schiacciata di uva passa.	3 Και διεμοιρασεν εις παντα ανθρωπον εκ του Ισραηλ, απο ανδρος εως γυναικος, εις εκαστον εν ψωμιον και εν τμημα κρεατος και μιαν φιαλην οινου.
4 Egli stabilì che alcuni leviti stessero davanti all’arca del Signore come ministri, per celebrare, ringraziare e lodare il Signore, Dio d’Israele.	4 Και διωρισεν εκ των Λευιτων δια να λειτουργωσιν εμπροσθεν της κιβωτου του Κυριου, και να μνημονευωσι και να ευχαριστωσι και να υμνωσι Κυριον τον Θεον του Ισραηλ?
5 Erano Asaf il capo, Zaccaria il suo secondo, Ieièl, Semiramòt, Iechièl, Mattitia, Eliàb, Benaià, Obed-Edom e Ieièl, che suonavano strumenti musicali, arpe e cetre; Asaf suonava i cimbali.	5 τον Ασαφ πρωτον, και δευτερον αυτου τον Ζαχαριαν, επειτα τον Ιειηλ και Σεμιραμωθ και Ιεχιηλ και Ματταθιαν και Ελιαβ και Βεναιαν και Ωβηδ-εδωμ? και ο μεν Ιειηλ ηχει εν ψαλτηριοις και κιθαραις, ο δε Ασαφ εν κυμβαλοις?
6 I sacerdoti Benaià e Iacazièl con le trombe erano sempre davanti all’arca dell’alleanza di Dio.	6 ο Βεναιας δε και ο Ιααζιηλ, οι ιερεις, εν σαλπιγξι παντοτε εμπροσθεν της κιβωτου της διαθηκης του Θεου.
7 Proprio in quel giorno Davide per la prima volta affidò ad Asaf e ai suoi fratelli questa lode al Signore:	7 Τοτε πρωτον την ημεραν εκεινην παρεδωκεν ο Δαβιδ εις την χειρα του Ασαφ και των αδελφων αυτου τον ψαλμον τουτον, δια να δοξολογηση τον Κυριον?
8 «Rendete grazie al Signore e invocate il suo nome, proclamate fra i popoli le sue opere.	8 Δοξολογειτε τον Κυριον? επικαλεισθε το ονομα αυτου? καμετε γνωστα εις τα εθνη τα εργα αυτου.
9 A lui cantate, a lui inneggiate, meditate tutte le sue meraviglie.	9 Ψαλλετε εις αυτον? ψαλμωδειτε εις αυτον? λαλειτε περι παντων των θαυμασιων αυτου.
10 Gloriatevi del suo santo nome: gioisca il cuore di chi cerca il Signore.	10 Καυχασθε εις το αγιον αυτου ονομα? ας ευφραινηται η καρδια των εκζητουντων τον Κυριον.
11 Cercate il Signore e la sua potenza, ricercate sempre il suo volto.	11 Ζητειτε τον Κυριον και την δυναμιν αυτου? εκζητειτε το προσωπον αυτου διαπαντος.
12 Ricordate le meraviglie che ha compiuto, i suoi prodigi e i giudizi della sua bocca,	12 Μνημονευετε των θαυμασιων αυτου τα οποια εκαμε, των τεραστιων αυτου και των κρισεων του στοματος αυτου,
13 voi, stirpe d’Israele, suo servo, figli di Giacobbe, suoi eletti.	13 Σπερμα Ισραηλ του δουλου αυτου, υιοι Ιακωβ, οι εκλεκτοι αυτου.
14 È lui il Signore, nostro Dio: su tutta la terra i suoi giudizi.	14 Αυτος ειναι Κυριος ο Θεος ημων? εν παση τη γη ειναι αι κρισεις αυτου.
15 Ricordate sempre la sua alleanza, parola data per mille generazioni,	15 Μνημονευετε παντοτε της διαθηκης αυτου, του λογου τον οποιον προσεταξεν εις χιλιας γενεας?
16 l’alleanza stabilita con Abramo e il suo giuramento a Isacco.	16 της διαθηκης την οποιαν εκαμε προς τον Αβρααμ, και τον ορκον αυτου προς τον Ισαακ?
17 L’ha stabilita per Giacobbe come decreto, per Israele come alleanza eterna,	17 Και εβεβαιωσεν αυτον προς τον Ιακωβ δια νομον, προς τον Ισραηλ δια διαθηκην αιωνιον.
18 quando disse: “Ti darò il paese di Canaan come parte della vostra eredità”.	18 Λεγων, εις σε θελω δωσει την γην Χανααν, μεριδα της κληρονομιας σας.
19 Quando erano in piccolo numero, pochi e stranieri in quel luogo,	19 Ενω σεις ησθε ολιγοστοι τον αριθμον, ολιγοι και παροικοι εν αυτη,
20 e se ne andavano di nazione in nazione e da un regno a un altro popolo,	20 και διηρχοντο απο εθνους εις εθνος και απο βασιλειου εις αλλον λαον,
21 non permise che alcuno li opprimesse e castigò i re per causa loro:	21 δεν αφηκεν ανθρωπον να αδικηση αυτους? μαλιστα υπερ αυτων ηλεγξε βασιλεις,
22 “Non toccate i miei consacrati, non fate alcun male ai miei profeti”.	22 λεγων, Μη εγγισητε τους κεχρισμενους μου, και μη κακοποιησητε τους προφητας μου.
23 Cantate al Signore, uomini di tutta la terra, annunciate di giorno in giorno la sua salvezza.	23 Ψαλλετε εις τον Κυριον, πασα η γη? κηρυττετε απο ημερας εις ημεραν την σωτηριαν αυτου.
24 In mezzo alle genti narrate la sua gloria, a tutti i popoli dite le sue meraviglie.	24 Αναγγειλατε εις τα εθνη την δοξαν αυτου, εις παντας τους λαους τα θαυμασια αυτου.
25 Grande è il Signore e degno di ogni lode, terribile sopra tutti gli dèi.	25 Διοτι μεγας ειναι ο Κυριος και αξιυμνητος σφοδρα, και ειναι φοβερος υπερ παντας τους θεους.
26 Tutti gli dèi dei popoli sono un nulla, il Signore invece ha fatto i cieli.	26 Διοτι παντες οι θεοι των εθνων ειναι ειδωλα? ο δε Κυριος τους ουρανους εποιησε.
27 Maestà e onore sono davanti a lui, forza e gioia nella sua dimora.	27 Δοξα και μεγαλοπρεπεια ειναι ενωπιον αυτου? ισχυς και αγαλλιασις εν τω τοπω αυτου.
28 Date al Signore, o famiglie dei popoli, date al Signore gloria e potenza,	28 Αποδοτε εις τον Κυριον, πατριαι των λαων, αποδοτε εις τον Κυριον δοξαν και κρατος.
29 date al Signore la gloria del suo nome. Portate offerte ed entrate al suo cospetto, prostratevi al Signore nel suo atrio santo.	29 Αποδοτε εις τον Κυριον την δοξαν του ονοματος αυτου? λαβετε προσφορας και ελθετε ενωπιον αυτου? προσκυνησατε τον Κυριον εν τω μεγαλοπρεπει αγιαστηριω αυτου.
30 Tremi davanti a lui tutta la terra. È stabile il mondo, non potrà vacillare!	30 Φοβεισθε απο προσωπου αυτου, πασα η γη? η οικουμενη θελει βεβαιως εισθαι εστερεωμενη, δεν θελει σαλευθη.
31 Gioiscano i cieli, esulti la terra, e dicano tra le genti: “Il Signore regna!”.	31 Ας ευφραινωνται οι ουρανοι, και ας αγαλλεται η γη? και ας λεγωσι μεταξυ των εθνων, Ο Κυριος βασιλευει.
32 Risuoni il mare e quanto racchiude, sia in festa la campagna e quanto contiene.	32 Ας ηχη η θαλασσα και το πληρωμα αυτης? ας χαιρωσιν αι πεδιαδες και παντα τα εν αυταις.
33 Acclamino gli alberi della foresta davanti al Signore che viene a giudicare la terra.	33 Τοτε θελουσιν αγαλλεσθαι τα δενδρα του δασους εν τη παρουσια του Κυριου? διοτι ερχεται δια να κρινη την γην.
34 Rendete grazie al Signore perché è buono, perché il suo amore è per sempre.	34 Δοξολογειτε τον Κυριον? διοτι ειναι αγαθος? διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.
35 Dite: “Salvaci, Dio della nostra salvezza, radunaci e liberaci dalle genti, perché ringraziamo il tuo nome santo: lodarti sarà la nostra gloria.	35 Και ειπατε, Σωσον ημας, Θεε της σωτηριας ημων, και συναγαγε ημας και ελευθερωσον ημας εκ των εθνων, δια να δοξολογωμεν το ονομα σου το αγιον, και να καυχωμεθα εις την αινεσιν σου.
36 Benedetto il Signore, Dio d’Israele, da sempre e per sempre”». Tutto il popolo disse: «Amen, lode al Signore».	36 Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Ισραηλ απ' αιωνος και εως αιωνος. Και πας ο λαος ειπεν, Αμην, και ηνεσε τον Κυριον.
37 Quindi Davide lasciò Asaf e i suoi fratelli davanti all’arca dell’alleanza del Signore, perché officiassero continuamente davanti all’arca, secondo il rituale quotidiano;	37 Τοτε αφηκεν εκει εμπροσθεν της κιβωτου της διαθηκης του Κυριου τον Ασαφ και τους αδελφους αυτου, δια να λειτουργωσιν εμπροσθεν της κιβωτου παντοτε, κατα το απαιτουμενον εκαστης ημερας?
38 lasciò Obed-Edom, figlio di Iedutùn, e Cosa, insieme con sessantotto fratelli, come portieri.	38 και τον Ωβηβ-εδωμ και τους αδελφους αυτου, εξηκοντα οκτω? και τον Ωβηδ-εδωμ τον υιον του Ιεδουθουν, και τον Ωσα, δια πυλωρους?
39 Egli incaricò della Dimora del Signore che era sull’altura di Gàbaon il sacerdote Sadoc e i suoi fratelli sacerdoti,	39 και τον Σαδωκ τον ιερεα και τους αδελφους αυτου τους ιερεις, εμπροσθεν της σκηνης του Κυριου εν τω υψηλω τοπω τω εν Γαβαων,
40 perché offrissero olocausti al Signore sull’altare degli olocausti per sempre, al mattino e alla sera, e compissero quanto è scritto nella legge che il Signore aveva imposto a Israele.	40 δια να προσφερωσιν ολοκαυτωματα προς τον Κυριον επι του θυσιαστηριου των ολοκαυτωματων παντοτε πρωι και εσπερας, και να καμνωσι κατα παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω του Κυριου, τον οποιον προσεταξεν εις τον Ισραηλ?
41 Con loro erano Eman, Iedutùn e tutti gli altri scelti e designati per nome perché lodassero il Signore, perché il suo amore è per sempre.	41 και μετ' αυτων τον Αιμαν και Ιεδουθουν και τους λοιπους τους εκλελεγμενους, οιτινες διωρισθησαν κατ' ονομα, δια να δοξολογωσι τον Κυριον, διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα?
42 Con loro avevano trombe e cimbali per suonare e altri strumenti per il canto divino. I figli di Iedutùn erano incaricati della porta.	42 και μετ' αυτων τον Αιμαν και Ιεδουθουν, με σαλπιγγας και κυμβαλα, δια εκεινους οιτινες επρεπε να ηχωσι, και με οργανα μουσικα του Θεου. Οι δε υιοι του Ιεδουθουν ησαν πυλωροι.
43 Poi tutto il popolo se ne andò, ciascuno a casa sua, e Davide tornò per benedire la sua famiglia.	43 Και απηλθε πας ο λαος, εκαστος εις την οικιαν αυτου? και επεστρεψεν ο Δαβιδ, δια να ευλογηση τον οικον αυτου.