Eclesiástico/Ben Sirá 43
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | LXX |
---|---|
1 Orgullo de las alturas, firmamento de pureza, tal la vista del cielo en su espectáculo de gloria. | 1 γαυριαμα υψους στερεωμα καθαριοτητος ειδος ουρανου εν οραματι δοξης |
2 El sol apareciendo proclama a su salida: «¡Qué admirable la obra del Altísimo!» | 2 ηλιος εν οπτασια διαγγελλων εν εξοδω σκευος θαυμαστον εργον υψιστου |
3 En su mediodía reseca la tierra, ante su ardor, ¿quién puede resistir? | 3 εν μεσημβρια αυτου αναξηραινει χωραν και εναντιον καυματος αυτου τις υποστησεται |
4 Se atiza el horno para obras de forja: tres veces más el sol que abrasa las montañas; vapores ardientes despide, ciega los ojos con el brillo de sus rayos. | 4 καμινον φυσων εν εργοις καυματος τριπλασιως ηλιος εκκαιων ορη ατμιδας πυρωδεις εκφυσων και εκλαμπων ακτινας αμαυροι οφθαλμους |
5 Grande es el Señor que lo hizo, y a cuyo mandato emprende su rápida carrera. | 5 μεγας κυριος ο ποιησας αυτον και εν λογοις αυτου κατεσπευσεν πορειαν |
6 También la luna: sale siempre a su hora, para marcar los tiempos, señal eterna. | 6 και η σεληνη εν πασιν εις καιρον αυτης αναδειξιν χρονων και σημειον αιωνος |
7 De la luna procede la señal de las fiestas, astro que mengua, después del plenilunio. | 7 απο σεληνης σημειον εορτης φωστηρ μειουμενος επι συντελειας |
8 Lleva el mes su nombre; crece ella maravillosamente cuando cambia, enseña del ejército celeste que brilla en el firmamento del cielo. | 8 μην κατα το ονομα αυτης εστιν αυξανομενος θαυμαστως εν αλλοιωσει σκευος παρεμβολων εν υψει εν στερεωματι ουρανου εκλαμπων |
9 Hermosura del cielo es la gloria de las estrellas. orden radiante en las alturas del Señor. | 9 καλλος ουρανου δοξα αστρων κοσμος φωτιζων εν υψιστοις κυριου |
10 Por las palabras del Señor están fijas según su orden. y no aflojan en su puesto de guardia. | 10 εν λογοις αγιου στησονται κατα κριμα και ου μη εκλυθωσιν εν φυλακαις αυτων |
11 Mira el arco iris y a su Hacedor bendice, ¡qué bonito en su esplendor! | 11 ιδε τοξον και ευλογησον τον ποιησαντα αυτο σφοδρα ωραιον εν τω αυγασματι αυτου |
12 Rodea el cielo con aureola de gloria, lo han tendido las manos del Altísimo. | 12 εγυρωσεν ουρανον εν κυκλωσει δοξης χειρες υψιστου ετανυσαν αυτο |
13 Con su orden precipita la nieve, y fulmina los rayos según su decreto. | 13 προσταγματι αυτου κατεσπευσεν χιονα και ταχυνει αστραπας κριματος αυτου |
14 Por eso se abren sus cilleros, y vuelvan las nubes como pájaros. | 14 δια τουτο ηνεωχθησαν θησαυροι και εξεπτησαν νεφελαι ως πετεινα |
15 Con su grandeza hace espesas las nubes, y se desmenuzan las piedras de granizo. | 15 εν μεγαλειω αυτου ισχυσεν νεφελας και διεθρυβησαν λιθοι χαλαζης |
16 a su vista se conmueven los montes. A su voluntad sopla el viento del sur, | 16 και εν οπτασια αυτου σαλευθησεται ορη εν θεληματι αυτου πνευσεται νοτος |
17 El bramido de su trueno insulta a la tierra, el huracán del norte y los ciclones. | 17 φωνη βροντης αυτου ωνειδισεν γην και καταιγις βορεου και συστροφη πνευματος |
18 Como pájaros que se posan esparce la nieve, que baja como langosta que salta al suelo. Admira el ojo la belleza de su blancura, y al verla caer se pasma el corazón. | 18 ως πετεινα καθιπταμενα πασσει χιονα και ως ακρις καταλυουσα η καταβασις αυτης καλλος λευκοτητος αυτης εκθαυμασει οφθαλμος και επι του υετου αυτης εκστησεται καρδια |
19 El derrama también sobre la tierra la escarcha como sal, que al helarse se queda como pinchos de espinas. | 19 και παχνην ως αλα επι γης χεει και παγεισα γινεται σκολοπων ακρα |
20 El viento frío del norte sopla y se forma el hielo sobre el agua; sobre toda masa de agua se posa, y el agua se reviste como de coraza. | 20 ψυχρος ανεμος βορεης πνευσει και παγησεται κρυσταλλος εφ' υδατος επι πασαν συναγωγην υδατος καταλυσει και ως θωρακα ενδυσεται το υδωρ |
21 Devora los montes, quema el desierto, y consume como fuego el verdor. | 21 καταφαγεται ορη και ερημον εκκαυσει και αποσβεσει χλοην ως πυρ |
22 Como remedio de todo llega presto la niebla, el rocío, después del viento ardiente, devuelve la alegría. | 22 ιασις παντων κατα σπουδην ομιχλη δροσος απαντωσα απο καυσωνος ιλαρωσει |
23 Según su designio domeña el abismo, y planta islas en él. | 23 λογισμω αυτου εκοπασεν αβυσσον και εφυτευσεν εν αυτη νησους |
24 Los que surcan el mar hablan de sus peligros, y de lo que oyen nuestros oídos nos maravillamos. | 24 οι πλεοντες την θαλασσαν διηγουνται τον κινδυνον αυτης και ακοαις ωτιων ημων θαυμαζομεν |
25 Allí están las cosas raras y maravillosas, variedad de animales, especies de monstruos marinos. | 25 και εκει τα παραδοξα και θαυμασια εργα ποικιλια παντος ζωου κτισις κητων |
26 Gracias a Dios tiene éxito su mensajero, y por su palabra todo está en su sitio. | 26 δι' αυτον ευοδοι αγγελος αυτου και εν λογω αυτου συγκειται τα παντα |
27 Muchos más podríamos decir y nunca acabaríamos; broche de mis palabras: «El lo es todo». | 27 πολλα ερουμεν και ου μη αφικωμεθα και συντελεια λογων το παν εστιν αυτος |
28 ¿Dónde hallar fuerza para glorificarle? ¡Que él es el Grande sobre todas sus obras! | 28 δοξαζοντες που ισχυσομεν αυτος γαρ ο μεγας παρα παντα τα εργα αυτου |
29 Temible es el Señor, inmensamente grande, maravilloso su poderío. | 29 φοβερος κυριος και σφοδρα μεγας και θαυμαστη η δυναστεια αυτου |
30 Con vuestra alabanza ensalzad al Señor, cuanto podáis, que siempre estará más alto; y al ensalzarle redoblad vuestra fuerza, no os canséis, que nunca acabaréis. | 30 δοξαζοντες κυριον υψωσατε καθ' οσον αν δυνησθε υπερεξει γαρ και ετι και υψουντες αυτον πληθυνατε εν ισχυι μη κοπιατε ου γαρ μη αφικησθε |
31 ¿Quién le ha visto para que pueda describirle? ¿quién puede engrandecerle tal como es? | 31 τις εορακεν αυτον και εκδιηγησεται και τις μεγαλυνει αυτον καθως εστιν |
32 Mayores que éstas quedan ocultas muchas cosas, que bien poco de sus obras hemos visto. | 32 πολλα αποκρυφα εστιν μειζονα τουτων ολιγα γαρ εωρακαμεν των εργων αυτου |
33 Porque el Señor lo hizo todo, y dio a los piadosos la sabiduría. | 33 παντα γαρ εποιησεν ο κυριος και τοις ευσεβεσιν εδωκεν σοφιαν |