Scrutatio

Martedi, 7 maggio 2024 - Santa Flavia ( Letture di oggi)

Eclesiástico/Ben Sirá 17


font
BIBLIANOVA VULGATA
1 De la tierra creó el Señor al hombre,
y de nuevo le hizo volver a ella.
1 Deus creavit de terra hominem
et secundum imaginem suam fecit illum;
2 Días contados le dio y tiempo fijo,
y dioles también poder sobre las cosas de la tierra.
2 et iterum convertit illum in ipsam
et secundum se vestivit illum virtute.
3 De una fuerza como la suya los revistió,
a su imagen los hizo.
3 Numerum dierum et tempus dedit illi
et dedit illi potestatem eorum, quae sunt super terram.
4 Sobre toda carne impuso su temor
para que dominara a fieras y volátiles.
4 Posuit timorem illius super omnem carnem,
ut dominaretur bestiarum et volatilium.
5 Creavit illis consilium et linguam et oculos et aures
et cor dedit illis excogitandi
et disciplina intellectus replevit illos.
6 Les formó lengua, ojos,
oídos, y un corazón para pensar.
6 Creavit illis scientiam spiritus,
sensu implevit cor illorum
et mala et bona ostendit illis.
7 De saber e inteligencia los llenó,
les enseñó el bien y el mal.
7 Posuit timorem suum super corda illorum
ostendens illis magnalia operum suorum
8 Puso su ojo en sus corazones,
para mostrarles la grandeza de sus obras.
8 et dedit illis gloriari in mirabilibus illius,
ut nomen sanctificationis collaudent
et magnalia enarrent operum eius.
9 Addidit illis disciplinam
et legem vitae hereditavit illos.
10 Por eso su santo nombre alabarán,
contando la grandeza de sus obras.
10 Testamentum aeternum constituit cum illis
et iustitiam et iudicia sua ostendit illis.
11 Aun les añadió el saber,
la ley de vida dioles en herencia.
11 Et magnalia honoris eius vidit oculus illorum,
et honorem vocis eius audierunt aures illorum,
et dixit illis: “ Attendite ab omni iniquo ”.
12 Alianza eterna estableció con ellos,
y sus juicios les enseñó.
12 Et mandavit illis unicuique de proximo suo.
13 Los ojos de ellos vieron la grandeza de su gloria,
la gloria de su voz oyeron sus oídos.
13 Viae illorum coram ipso sunt semper:
non sunt absconsae ab oculis ipsius.
14 Y les dijo: «Guardaos de toda iniquidad»,
y a cada cual le dio órdenes respecto de su prójimo.
14 In unamquamque gentem praeposuit rectorem,
15 Sus caminos están ante él en todo tiempo,
no se ocultan a sus ojos.
15 et pars Dei Israel factus est.
16 Et omnia opera illorum velut sol in conspectu eius;
et oculi eius sine intermissione inspicientes in viis eorum.
17 A cada nación asignó un jefe,
mas la porción del Señor es Israel.
17 Non sunt absconsae iniquitates illorum
et omnia peccata eorum in conspectu Dei.
18 Eleemosyna viri quasi signaculum cum ipso,
et gratiam hominis quasi pupillam conservabit.
19 Todas sus obras están ante él, igual que el sol,
e incesantes sus ojos sobre sus caminos.
19 Et postea resurget et retribuet illis
et retributionem unicuique in caput ipsorum convertet.
20 No se le ocultan sus iniquidades,
todos sus pecados están ante el Señor.
20 Paenitentibus autem dedit viam reditus
et confirmavit deficientes sustinere
et destinavit illis sortem veritatis.
21 Convertere ad Dominum et relinque peccata tua;
22 La limosna del hombre es como un sello para él,
el favor del hombre lo guarda como la pupila de sus
ojos.
22 precare ante faciem Domini et minue offendicula.
23 Después se levantará y les retribuirá,
sobre su cabeza pondrá su recompensa.
23 Revertere ad Altissimum et avertere ab iniustitia tua
et nimis odito exsecrationem.
24 Pero a los que se arrepienten les concede retorno,
y consuela a los que perdieron la esperanza.
24 Et cognosce iustitias et iudicia Dei
et sta in sorte propositionis et orationis altissimi Dei.
25 Conviértete al Señor y deja tus pecados,
suplica ante su faz y quita los obstáculos.
25 Altissimum quis laudabit in inferis
pro vivis et dantibus confessionem Deo?
26 Vuélvete al Altísimo y apártate de la injusticia,
odia con toda el alma la abominación.
26 Non demoreris in errore impiorum;
ante mortem confitere:
a mortuo, quasi nihil sit, perit confessio.
27 ¿Quién en el seol alabará al Altísimo
si los vivientes no le dan gloria?
27 Confiteberis vivens, vivus et sanus confiteberis
et laudabis Deum et gloriaberis in miserationibus illius.
28 No hay alabanza que venga de muerto, como de quien no existe;
es el que vive y goza de salud quien alaba al Señor.
28 Quam magna misericordia Domini,
et propitiatio illius convertentibus ad se!
29 ¡Qué grande es la misericordia del Señor,
y su perdón para los que a él se convierten!
29 Nec enim omnia possunt esse in hominibus,
quoniam non est immortalis filius hominis.
30 Pues no todo puede estar en poder de los hombres,
que no es inmortal el hijo de hombre.
30 Quid lucidius sole? Et hic deficiet.
Aut quid nequius quam quod excogitavit caro et sanguis?
Et hoc arguetur.
31 ¿Qué hay más luminoso que el sol? Con todo, desaparece.
Mas la carne y la sangre sólo el mal conciben.
31 Virtutem altitudinis caeli ipse conspicit,
et omnes homines terra et cinis.