Ecclesiasticus 12

¹ Si benefeceris, scito cui feceris,
et erit gratia in bonis tuis multa.

² Benefac iusto et invenies retributionem magnam
et, si non ab ipso, certe a Domino.

³ Non est enim ei bene, qui assiduus est in malis
et eleemosynas non dat,
quoniam et Altissimus odio habet peccatores
et misertus est paenitentibus.

⁴ Da misericordi et ne suscipias peccatorem;
et impiis et peccatoribus reddet vindictam
custodiens eos in diem vindictae.

⁵ Da bono et non receperis peccatorem.

⁶ Benefac humili et non dederis impio;
vasa belli ne dederis illi,
ne in ipsis potentior te sit.

⁷ Nam duplicia mala invenies
in omnibus bonis quaecumque feceris illi,
quoniam et Altissimus odio habet peccatores
et impiis reddet vindictam.

⁸ Non agnoscetur in bonis amicus,
et non abscondetur in malis inimicus.

⁹ In bonis viri etiam inimici illius sunt amici,
et in malis etiam amicus discedit.

¹⁰ Non credas inimico tuo in aeternum,
sicut enim aeramentum aeruginat nequitia illius

¹¹ et, si humiliatus vadat curvus,
adice animum tuum et custodi te ab illo
et fias ei sicut qui extergit speculum,
et cognosces quoniam in finem aeruginavit.

¹² Non statuas illum penes te,
nec sedeat ad dexteram tuam,
ne forte conversus in locum tuum
inquirat cathedram tuam;
et in novissimo agnoscas verba mea et in sermonibus meis stimuleris.

¹³ Quis miserebitur incantatori a serpente percusso
et omnibus, qui appropiant bestiis?
Et sic qui comitatur cum viro iniquo
et obvolutus est in peccatis eius:
non evadet, donec incendat eum ignis.

¹⁴ Una hora tecum permanebit;
si autem declinaveris, non supportabit.

¹⁵ In labiis suis indulcat inimicus
et in corde suo insidiatur, ut subvertat te in foveam.

¹⁶ In oculis suis lacrimatur inimicus
et, si invenerit opportunitatem, non satiabitur sanguine.

¹⁷ Si incurrerint tibi mala,
invenies eum illic priorem,

¹⁸ et quasi adiuvans suffodiet plantas tuas.

¹⁹ Caput suum movebit et plaudet manu
et multa susurrans commutabit vultum suum.