1 Et egressus Iesus de templo ibat, et accesserunt discipuli eius, utostenderent ei aedificationes templi; | 1 וַיֵּצֵא יֵשׁוּעַ מִן־הַמִּקְדָּשׁ לָלֶכֶת לְדַרְכּוֹ וַיִּגְּשׁוּ תַּלְמִידָיו לְהַרְאוֹתוֹ אֶת־בִּנְיְנֵי הַמִּקְדָּשׁ |
2 ipse autem respondens dixit eis: “ Nonvidetis haec omnia? Amen dico vobis: Non relinquetur hic lapis super lapidem,qui non destruetur ”. | 2 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם הַרְאִיתֶם אֶת־כָּל־אֵלֶּה אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לָכֶם לֹא־תִשָּׁאֵר פֹּה אֶבֶן עַל־אֶבֶן אֲשֶׁר לֹא תִתְפָּרָק |
3 Sedente autem eo super montem Oliveti, accesserunt adeum discipuli secreto dicentes: “ Dic nobis: Quando haec erunt, et quod signumadventus tui et consummationis saeculi? ”.
| 3 וַיֵּשֵׁב עַל־הַר הַזֵּיתִים וַיִּגְּשׁוּ אֵלָיו הַתַּלְמִידִים לְבַדָּם וַיֹּאמְרוּ אֱמָר־נָא לָנוּ מָתַי תִּהְיֶה זֹאת וּמַה־הוּא אוֹת בּוֹאֲךָ וְאוֹת קֵץ הָעוֹלָם |
4 Et respondens Iesus dixit eis: “ Videte, ne quis vos seducat. | 4 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ וַיֹּאמֶר לָהֶם רְאוּ פֶּן־יַתְעֶה אֶתְכֶם אִישׁ |
5 Multi enimvenient in nomine meo dicentes: “Ego sum Christus”, et multos seducent. | 5 כִּי רַבִּים יָבֹאוּ בִּשְׁמִי לֵאמֹר אֲנִי הוּא הַמָּשִׁיחַ וְהִתְעוּ רַבִּים |
6 Audituri enim estis proelia et opiniones proeliorum. Videte, ne turbemini;oportet enim fieri, sed nondum est finis. | 6 וְאַתֶּם עֲתִידִים לִשְׁמֹעַ מִלְחָמוֹת וּשְׁמֻעוֹת מִלְחָמָה רְאוּ פֶּן־תִּבָּהֵלוּ כִּי־הָיוֹ תִהְיֶה כָּל־זֹאת אַךְ עוֹד אֵין זֶה הַקֵּץ |
7 Consurget enim gens in gentem, etregnum in regnum, et erunt fames et terrae motus per loca; | 7 כִּי יָקוּם גּוֹי עַל־גּוֹי וּמַמְלָכָה עַל־מַמְלָכָה וְהָיָה רָעָב וְדֶבֶר וָרַעַשׁ הֵנָּה וָהֵנָּה |
8 haec autem omniainitia sunt dolorum. | 8 וְכָל־אֵלֶּה רַק רֵאשִׁית הַחֲבָלִים |
9 Tunc tradent vos in tribulationem et occident vos, eteritis odio omnibus gentibus propter nomen meum. | 9 אָז יְעַנּוּ אֶתְכֶם וְיִמְסְרוּ אֶתְכֶם לְמִיתָה וִהְיִיתֶם שְׂנוּאִים לְכָל־הַגּוֹיִם לְמַעַן שְׁמִי |
10 Et tunc scandalizabunturmulti et invicem tradent et odio habebunt invicem; | 10 וְאָז יִכָּשְׁלוּ רַבִּים וּמָסְרוּ אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ וְשָׂנְאוּ אִישׁ אֶת־אָחִיו |
11 et multi pseudoprophetaesurgent et seducent multos. | 11 וּנְבִיאֵי שֶׁקֶר רַבִּים יָקוּמוּ וְהִתְעוּ רַבִּים |
12 Et, quoniam abundavit iniquitas, refrigescetcaritas multorum; | 12 וּמִפְּנֵי אֲשֶׁר יִרְבֶּה הָרֶשַׁע תָּפוּג אַהֲבַת רַבִּים |
13 qui autem permanserit usque in finem, hic salvus erit. | 13 וְהַמְחַכֶּה עַד־עֵת קֵץ הוּא יִוָּשֵׁעַ |
14 Et praedicabitur hoc evangelium regni in universo orbe in testimonium omnibusgentibus; et tunc veniet consummatio. | 14 וְתִקָּרֵא בְּשׂוֹרַת הַמַּלְכוּת הַזֹּאת בְּתֵבֵל כֻּלָּהּ לְעֵדוּת לְכָל־הַגּוֹיִם וְאַחַר יָבוֹא הַקֵּץ |
15 Cum ergo videritis abominationemdesolationis, quae dicta est a Daniele propheta, stantem in loco sancto, quilegit, intellegat: | 15 לָכֵן כַּאֲשֶׁר תִּרְאוּ שִׁקּוּץ מְשֹׁמֵם הָאָמוּר עַל־יְדֵי דָנִיֵּאל הַנָּבִיא עוֹמֵד בִּמְקוֹם קֹדֶשׁ הַקֹּרֵא יָבִין |
16 tunc qui in Iudaea sunt, fugiant ad montes; | 16 אָז נוֹס יָנוּסוּ אַנְשֵׁי יְהוּדָה אֶל־הֶהָרִים |
17 qui intecto, non descendat tollere aliquid de domo sua; | 17 וַאֲשֶׁר עַל־הַגָּג אַל־יֵרֵד לָשֵׂאת דָּבָר מִבֵּיתוֹ |
18 et, qui in agro, nonrevertatur tollere pallium suum. | 18 וַאֲשֶׁר בַּשָּׂדֶה אַל־יָשֹׁב הַבַּיְתָה לָשֵׂאת אֶת־מַלְבּוּשׁוֹ |
19 Vae autem praegnantibus et nutrientibus inillis diebus!
| 19 וְאוֹי לֶהָרוֹת וְלַמֵּינִיקוֹת בַּיָּמִים הָהֵם |
20 Orate autem, ut non fiat fuga vestra hieme vel sabbato: | 20 אַךְ הִתְפַּלְלוּ אֲשֶׁר מְנוּסַתְכֶם לֹא תִהְיֶה בַּחֹרֶף וְלֹא בַּשַּׁבָּת |
21 erit enim tunctribulatio magna, qualis non fuit ab initio mundi usque modo neque fiet. | 21 כִּי אָז תִּהְיֶה צָרָה גְדוֹלָה אֲשֶׁר כָּמוֹהָ לֹא־נִהְיְתָה מֵרֵאשִׁית הָעוֹלָם עַד־עָתָּה וְכָמוֹהָ לֹא תִהְיֶה עוֹד |
22 Etnisi breviati fuissent dies illi, non fieret salva omnis caro; sed propterelectos breviabuntur dies illi. | 22 וְלוּלֵא נִקְצְרוּ הַיָּמִים הָהֵם לֹא יִוָּשַׁע כָּל־בָּשָׂר אַךְ לְמַעַן הַבְּחִירִים יִקָּצְרוּ הַיָּמִים הָהֵם |
23 Tunc si quis vobis dixerit: “Ecce hicChristus” aut: “Hic”, nolite credere. | 23 וְכִי־יֹאמַר אֲלֵיכֶם אִישׁ בָּעֵת הַהִיא הִנֵּה־פֹה הַמָּשִׁיחַ אוֹ הִנּוֹ־שָׁם אַל־תַּאֲמִינוּ |
24 Surgent enim pseudochristi etpseudoprophetae et dabunt signa magna et prodigia, ita ut in errorem inducantur,si fieri potest, etiam electi. | 24 כִּי יָקוּמוּ מְשִׁיחֵי שֶׁקֶר וּנְבִיאֵי שֶׁקֶר וְיִתְּנוּ אֹתוֹת גְּדוֹלוֹת וּמוֹפְתִים לְמַעַן הַתְעוֹת אַף אֶת הַבְּחִירִים אִם־יוּכָלוּ |
25 Ecce praedixi vobis. | 25 הִנֵּה מֵרֹאשׁ הִגַּדְתִּי לָכֶם |
26 Si ergo dixerintvobis: “Ecce in deserto est”, nolite exire; “Ecce in penetralibus”,nolite credere; | 26 לָכֵן כִּי־יֹאמְרוּ אֲלֵיכֶם הִנּוֹ בַמִּדְבָּר אַל־תֵּצֵאוּ הִנּוֹ בַחֲדָרִים אַל־תַּאֲמִינוּ |
27 sicut enim fulgur exit ab oriente et paret usque inoccidentem, ita erit adventus Filii hominis. | 27 כִּי כַבָּרָק הַיּוֹצֵא מִמִּזְרָח וּמֵאִיר עַד־מַעֲרָב כֵּן יִהְיֶה גַּם־בּוֹאוֹ שֶׁל־בֶּן־הָאָדָם |
28 Ubicumque fuerit corpus, illuccongregabuntur aquilae.
| 28 כִּי בַאֲשֶׁר הַפֶּגֶר שָׁם יִקָּבְצוּ הַנְּשָׁרִים |
29 Statim autem post tribulationem dierum illorum, sol obscurabitur, et luna nondabit lumen suum, et stellae cadent de caelo, et virtutes caelorumcommovebuntur. | 29 וּמִיָּד אַחֲרֵי צָרַת הַיָּמִים הָהֵם תֶּחְשַׁךְ הַשֶּׁמֶשׁ וְהַיָּרֵחַ לֹא יַגִּיהַּ אוֹרוֹ וְהַכּוֹכָבִים יִפְּלוּ מִן־הַשָּׁמָיִם וְכֹחוֹת הַשָּׁמַיִם יִתְמוֹטָטוּ |
30 Et tunc parebit signum Filii hominis in caelo, et tuncplangent omnes tribus terrae et videbunt Filium hominis venientem in nubibuscaeli cum virtute et gloria multa; | 30 אָז אוֹת בֶּן־הָאָדָם יֵרָאֶה בַּשָּׁמָיִם וְסָפְדוּ כָּל־מִשְׁפְּחוֹת הָאָרֶץ וְרָאוּ אֶת בֶּן־הָאָדָם בָּא עִם־עַנְנֵי הַשָּׁמַיִם בִּגְבוּרָה וְכָבוֹד רָב |
31 et mittet angelos suos cum tuba magna, etcongregabunt electos eius a quattuor ventis, a summis caelorum usque ad terminoseorum.
| 31 וְיִשְׁלַח אֶת־מַלְאָכָיו בְּקוֹל שׁוֹפָר גָּדוֹל וִיקַבְּצוּ אֶת־בְּחִירָיו מֵאַרְבַּע הָרוּחוֹת לְמִקְצֵה הַשָּׁמַיִם וְעַד קְצֵה הַשָּׁמָיִם |
32 Ab arbore autem fici discite parabolam: cum iam ramus eius tener fuerit, etfolia nata, scitis quia prope est aestas. | 32 לִמְדוּ־נָא אֶת־מְשַׁל הַתְּאֵנָה כַּאֲשֶׁר יִרְטַב עֲנָפָהּ וּפָרְחוּ עָלֶיהָ יְדַעְתֶּם כִּי קָרוֹב הַקָּיִץ |
33 Ita et vos, cum videritis haecomnia, scitote quia prope est in ianuis. | 33 כֵּן גַּם־אַתֶּם בִּרְאוֹתְכֶם אֶת־כָּל־אֵלֶּה דְּעוּ כִּי־קָרוֹב הוּא לַפָּתַח |
34 Amen dico vobis: Non praeteribithaec generatio, donec omnia haec fiant. | 34 אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לָכֶם כִּי לֹא יַעֲבֹר הַדּוֹר הַזֶּה עַד אֲשֶׁר־יִהְיוּ כָל־אֵלֶּה |
35 Caelum et terra transibunt, verbavero mea non praeteribunt.
| 35 הַשָּׁמַיִם וְהָאָרֶץ יַעֲבֹרוּ וּדְבָרַי לֹא יַעֲבֹרוּן |
36 De die autem illa et hora nemo scit, neque angeli caelorum neque Filius, nisiPater solus. | 36 אַךְ הַיּוֹם הַהוּא וְהַשָּׁעָה הַהִיא אֵין אִישׁ יוֹדֵעַ אֹתָהּ גַּם־לֹא מַלְאֲכֵי הַשָּׁמַיִם בִּלְתִּי אָבִי לְבַדּוֹ |
37 Sicut enim dies Noe, ita erit adventus Filii hominis. | 37 וְכִימֵי נֹחַ כֵּן יִהְיֶה גַּם־בּוֹאוֹ שֶׁל־בֶּן־הָאָדָם |
38 Sicutenim erant in diebus ante diluvium comedentes et bibentes, nubentes et nuptumtradentes, usque ad eum diem, quo introivit in arcam Noe, | 38 כִּי כַּאֲשֶׁר בִּימֵי הַמַּבּוּל הָיוּ אֹכְלִים וְשֹׁתִים נֹשְׂאִים נָשִׁים וְנֹתְנִים אוֹתָן לַאֲנָשִׁים עַד־הַיּוֹם אֲשֶׁר־בָּא נֹחַ אֶל־הַתֵּבָה |
39 et non cognoverunt,donec venit diluvium et tulit omnes, ita erit et adventus Filii hominis. | 39 וְלֹא יָדְעוּ עַד־בּוֹא הַמַּבּוּל וַיְשַׁחֵת אֶת־כֻּלָּם כֵּן יִהְיֶה גַּם־בּוֹאוֹ שֶׁל בֶּן־הָאָדָם |
40 Tuncduo erunt in agro: unus assumitur, et unus relinquitur; | 40 אָז יִהְיוּ שְׁנַיִם בַּשָּׂדֶה אֶחָד יֵאָסֵף וְאֶחָד יֵעָזֵב |
41 duae molentes inmola: una assumitur, et una relinquitur.
| 41 שְׁתַּיִם טוֹחֲנוֹת בָּרֵחַיִם אַחַת תֵּאָסֵף וְאַחַת תֵּעָזֵב |
42 Vigilate ergo, quia nescitis qua die Dominus vester venturus sit. | 42 לָכֵן שְׁקֹדוּ כִּי אֵינְכֶם יוֹדְעִים בְּאֵיזוֹ שָׁעָה יָבֹא אֲדֹנֵיכֶם |
43 Illudautem scitote quoniam si sciret pater familias qua hora fur venturus esset,vigilaret utique et non sineret perfodi domum suam. | 43 וְאֶת־זֹאת הָבִינוּ אֲשֶׁר לוּ־יָדַע בַּעַל הַבַּיִת בְּאֵיזוֹ אַשְׁמוּרָה יָבֹא הַגַּנָּב כִּי־עַתָּה שָׁקַד וְלֹא הִנִּיחַ לַחְתֹּר אֶת־בֵּיתוֹ |
44 Ideo et vos estoteparati, quia, qua nescitis hora, Filius hominis venturus est. | 44 לָכֵן הֱיוּ נְכוֹנִים גַּם־אַתֶּם כִּי בְשָׁעָה אֲשֶׁר לֹא תְדַמּוּ יָבוֹא בֶּן־הָאָדָם |
45 Quis putas estfidelis servus et prudens, quem constituit dominus supra familiam suam, ut detillis cibum in tempore? | 45 מִי הוּא אֵפוֹא הָעֶבֶד הַנֶּאֱמָן וְהַנָּבוֹן אֲשֶׁר הִפְקִידוֹ אֲדֹנָיו עַל־בְּנֵי בֵיתוֹ לָתֵת לָהֶם אֶת־אָכְלָם בְּעִתּוֹ |
46 Beatus ille servus, quem cum venerit dominus eius,invenerit sic facientem. | 46 אַשְׁרֵי הָעֶבֶד אֲשֶׁר אֲדֹנָיו בְּבוֹאוֹ יִמְצָאֵהוּ עֹשֶׂה כֵּן |
47 Amen dico vobis quoniam super omnia bona suaconstituet eum. | 47 אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לָכֶם כִּי יַפְקִידֵהוּ עַל־כָּל־אֲשֶׁר־לוֹ |
48 Si autem dixerit malus servus ille in corde suo: “Moramfacit dominus meus venire”, | 48 וְאִם הָעֶבֶד הָרַע יֹאמַר בְּלִבּוֹ בּשֵׁשׁ אֲדֹנִי לָבוֹא |
49 et coeperit percutere conservos suos, manducetautem et bibat cum ebriis, | 49 וְיָחֵל לְהַכּוֹת אֶת־חֲבֵרָיו וְאָכַל וְשָׁתָה עִם־הַסּוֹבְאִים |
50 veniet dominus servi illius in die, qua nonsperat, et in hora, qua ignorat, | 50 בּוֹא יָבוֹא אֲדֹנֵי הָעֶבֶד הַהוּא בְּיוֹם לֹא יְצַפֶּה וּבְשָׁעָה לֹא יֵדָע |
51 et dividet eum partemque eius ponet cumhypocritis; illic erit fletus et stridor dentium.
| 51 וִישַׁסֵּף אוֹתוֹ וְיָשִׂים אֶת־חֶלְקוֹ עִם הַחֲנֵפִים שָׁם תִּהְיֶה הַיְלָלָה וַחֲרֹק הַשִּׁנָּיִם |