Ecclesiasticus - 8

¹Non litiges cum homine potente,
ne forte incidas in manus illius.
²Non contendas cum viro locuplete,
ne forte contra te constituat pondus tuum:
³multos enim perdidit aurum,
et argentum etiam cor regum subvertit.
⁴Non litiges cum homine linguato
et non struas in ignem illius ligna.
⁵Non communices homini indocto,
ne contemnaris a principibus.
⁶Ne despicias hominem avertentem se a peccato
neque improperes ei;
memento quoniam omnes in correptione sumus.
⁷Ne spernas hominem in sua senectute,
etenim ex nobis senescunt.
⁸Noli de mortuo inimico tuo gaudere;
memento quoniam omnes morimur et in gaudium nolumus venire.
⁹Ne despicias narrationem presbyterorum sapientium
et in proverbiis eorum conversare;
¹⁰ab ipsis enim disces sapientiam et doctrinam intellectus
et servire magnatis sine querela.
¹¹Non te praetereat narratio seniorum:
ipsi enim didicerunt a patribus suis;
¹²quoniam ab ipsis disces intellectum
et in tempore necessitatis dare responsum.
¹³Non incendas carbones peccatorum arguens eos
et ne incendaris flamma ignis peccatorum illorum.
¹⁴Ne contra faciem stes contumeliosi,
ne sedeat quasi insidiator ori tuo.
¹⁵Noli fenerari homini fortiori te;
quod si feneraveris, quasi perditum habe.
¹⁶Non spondeas super virtutem tuam;
quod si spoponderis, quasi restituens cogita.
¹⁷Non litiges contra iudicem,
quoniam secundum placitum suum iudicat.
¹⁸Cum audace non eas in via,
ne forte aggraves mala tua:
ipse enim secundum voluntatem suam vadit,
et simul cum stultitia illius peries.
¹⁹Cum iracundo non facias rixam
et cum ipso non eas in desertum,
quoniam quasi nihil est ante illum sanguis,
et, ubi non est adiutorium, elidet te.
²⁰Cum fatuis consilium non habeas;
non enim poterunt occultare secretum tuum.
²¹Coram extraneo nihil facias cautum;
nescis enim quid pariet.
²²Non omni homini cor tuum manifestes,
ne forte repellas a te bonum.