Proverbi 27

NOVA VULGATA	LXX
1 Ne glorieris in crastinum ignorans, quid superventura pariat dies.	1 αυται αι παιδειαι σαλωμωντος αι αδιακριτοι ας εξεγραψαντο οι φιλοι εζεκιου του βασιλεως της ιουδαιας
2 Laudet te alienus et non os tuum, extraneus et non labia tua.	2 δοξα θεου κρυπτει λογον δοξα δε βασιλεως τιμα πραγματα
3 Grave est saxum et onerosa arena, sed ira stulti utroque gravior.	3 ουρανος υψηλος γη δε βαθεια καρδια δε βασιλεως ανεξελεγκτος
4 Saevitas et erumpens furor, et coram zelo consistere quis poterit?	4 τυπτε αδοκιμον αργυριον και καθαρισθησεται καθαρον απαν
5 Melior est manifesta correptio quam amor absconditus.	5 κτεινε ασεβεις εκ προσωπου βασιλεως και κατορθωσει εν δικαιοσυνη ο θρονος αυτου
6 Veriora sunt vulnera diligentis quam fraudulenta oscula odientis.	6 μη αλαζονευου ενωπιον βασιλεως μηδε εν τοποις δυναστων υφιστασο
7 Anima saturata calcabit favum, et anima esuriens etiam amarum pro dulci sumet.	7 κρεισσον γαρ σοι το ρηθηναι αναβαινε προς με η ταπεινωσαι σε εν προσωπω δυναστου α ειδον οι οφθαλμοι σου λεγε
8 Sicut avis transmigrans de nido suo, sic vir errans longe a loco suo.	8 μη προσπιπτε εις μαχην ταχεως ινα μη μεταμεληθης επ' εσχατων ηνικα αν σε ονειδιση ο σος φιλος
9 Unguento et ture delectatur cor et dulcedine amici in consilio ex animo.	9 αναχωρει εις τα οπισω μη καταφρονει
10 Amicum tuum et amicum patris tui ne dimiseris et domum fratris tui ne ingrediaris in die afflictionis tuae. Melior est vicinus iuxta quam frater procul.	10 μη σε ονειδιση μεν ο φιλος η δε μαχη σου και η εχθρα ουκ απεσται αλλ' εσται σοι ιση θανατω [10α] χαρις και φιλια ελευθεροι ας τηρησον σεαυτω ινα μη επονειδιστος γενη αλλα φυλαξον τας οδους σου ευσυναλλακτως
11 Stude sapientiae, fili mi, et laetifica cor meum, ut possim exprobranti mihi respondere sermonem.	11 μηλον χρυσουν εν ορμισκω σαρδιου ουτως ειπειν λογον
12 Astutus videns malum absconditus est; simplices transeuntes multati sunt.	12 εις ενωτιον χρυσουν σαρδιον πολυτελες δεδεται λογος σοφος εις ευηκοον ους
13 Tolle vestimentum eius, qui spopondit pro extraneo, et pro alienis aufer ei pignus.	13 ωσπερ εξοδος χιονος εν αμητω κατα καυμα ωφελει ουτως αγγελος πιστος τους αποστειλαντας αυτον ψυχας γαρ των αυτω χρωμενων ωφελει
14 Qui benedicit proximo suo voce grandi mane consurgens, maledictio reputabitur ei.	14 ωσπερ ανεμοι και νεφη και υετοι επιφανεστατοι ουτως οι καυχωμενοι επι δοσει ψευδει
15 Tecta perstillantia in die frigoris et litigiosa mulier comparantur;	15 εν μακροθυμια ευοδια βασιλευσιν γλωσσα δε μαλακη συντριβει οστα
16 qui retinet eam, quasi qui ventum teneat, et oleum dextera sua tenere reperietur.	16 μελι ευρων φαγε το ικανον μηποτε πλησθεις εξεμεσης
17 Ferrum ferro exacuitur, et homo exacuit faciem amici sui.	17 σπανιον εισαγε σον ποδα προς τον σεαυτου φιλον μηποτε πλησθεις σου μισηση σε
18 Qui servat ficum, comedet fructus eius; et, qui custos est domini sui, glorificabitur.	18 ροπαλον και μαχαιρα και τοξευμα ακιδωτον ουτως και ανηρ ο καταμαρτυρων του φιλου αυτου μαρτυριαν ψευδη
19 Quomodo in aqua facies prospicit ad faciem, sic cor hominis ad hominem.	19 οδους κακου και πους παρανομου ολειται εν ημερα κακη
20 Infernus et Perditio numquam implentur, similiter et oculi hominum insatiabiles.	20 ωσπερ οξος ελκει ασυμφορον ουτως προσπεσον παθος εν σωματι καρδιαν λυπει [20α] ωσπερ σης ιματιω και σκωληξ ξυλω ουτως λυπη ανδρος βλαπτει καρδιαν
21 Quomodo probatur in conflatorio argentum et in fornace aurum, sic probatur homo ore laudantis.	21 εαν πεινα ο εχθρος σου τρεφε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον
22 Si pilo contuderis stultum in pila quasi ptisanas, non auferetur ab eo stultitia eius.	22 τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου ο δε κυριος ανταποδωσει σοι αγαθα
23 Diligenter agnosce vultum pecoris tui; appone cor tuum ad greges,	23 ανεμος βορεας εξεγειρει νεφη προσωπον δε αναιδες γλωσσαν ερεθιζει
24 non enim habebis iugiter divitias. Num corona tribuetur in generationem et generationem?	24 κρειττον οικειν επι γωνιας δωματος η μετα γυναικος λοιδορου εν οικια κοινη
25 Nudata sunt prata, et apparuerunt herbae virentes, et collecta sunt fena de montibus;	25 ωσπερ υδωρ ψυχρον ψυχη διψωση προσηνες ουτως αγγελια αγαθη εκ γης μακροθεν
26 agni ad vestimentum tuum, et haedi ad agri pretium;	26 ωσπερ ει τις πηγην φρασσοι και υδατος εξοδον λυμαινοιτο ουτως ακοσμον δικαιον πεπτωκεναι ενωπιον ασεβους
27 sufficiat tibi lac caprarum in cibum tuum et in cibum domus tuae et ad victum ancillis tuis.	27 εσθιειν μελι πολυ ου καλον τιμαν δε χρη λογους ενδοξους
	28 ωσπερ πολις τα τειχη καταβεβλημενη και ατειχιστος ουτως ανηρ ος ου μετα βουλης τι πρασσει