Proverbi 20

NOVA VULGATA	LXX
1 Luxuriosa res vinum, et tumultuosa sicera; quicumque his delectatur, non erit sapiens.	1 ακολαστον οινος και υβριστικον μεθη πας δε ο συμμειγνυμενος αυτη ουκ εσται σοφος
2 Sicut rugitus leonis ita et terror regis: qui provocat eum, peccat in animam suam.	2 ου διαφερει απειλη βασιλεως θυμου λεοντος ο δε παροξυνων αυτον αμαρτανει εις την εαυτου ψυχην
3 Honor est homini separari a contentionibus; omnes autem stulti miscentur contumeliis.	3 δοξα ανδρι αποστρεφεσθαι λοιδοριας πας δε αφρων τοιουτοις συμπλεκεται
4 Propter frigus piger arare noluit; mendicabit ergo aestate, et non dabitur illi.	4 ονειδιζομενος οκνηρος ουκ αισχυνεται ωσαυτως και ο δανιζομενος σιτον εν αμητω
5 Sicut aqua profunda consilium in corde viri, sed homo sapiens exhauriet illud.	5 υδωρ βαθυ βουλη εν καρδια ανδρος ανηρ δε φρονιμος εξαντλησει αυτην
6 Multi homines misericordes vocantur; virum autem fidelem quis inveniet?	6 μεγα ανθρωπος και τιμιον ανηρ ελεημων ανδρα δε πιστον εργον ευρειν
7 Iustus, qui ambulat in simplicitate sua, beatos post se filios derelinquet.	7 ος αναστρεφεται αμωμος εν δικαιοσυνη μακαριους τους παιδας αυτου καταλειψει
8 Rex, qui sedet in solio iudicii, dissipat omne malum intuitu suo.	8 οταν βασιλευς δικαιος καθιση επι θρονου ουκ εναντιουται εν οφθαλμοις αυτου παν πονηρον
9 Quis potest dicere: “ Mundavi cor meum, purus sum a peccato ”?	9 τις καυχησεται αγνην εχειν την καρδιαν η τις παρρησιασεται καθαρος ειναι απο αμαρτιων [9α] κακολογουντος πατερα η μητερα σβεσθησεται λαμπτηρ αι δε κοραι των οφθαλμων αυτου οψονται σκοτος [9β] μερις επισπουδαζομενη εν πρωτοις εν τοις τελευταιοις ουκ ευλογηθησεται [9χ] μη ειπης τεισομαι τον εχθρον αλλα υπομεινον τον κυριον ινα σοι βοηθηση
10 Pondus et pondus, mensura et mensura, utrumque abominabile est apud Dominum.	10 σταθμιον μεγα και μικρον και μετρα δισσα ακαθαρτα ενωπιον κυριου και αμφοτερα
11 Ex studiis suis intellegitur puer, si munda et recta sint opera eius.	11 και ο ποιων αυτα εν τοις επιτηδευμασιν αυτου συμποδισθησεται νεανισκος μετα οσιου και ευθεια η οδος αυτου
12 Aurem audientem et oculum videntem, Dominus fecit utrumque.	12 ους ακουει και οφθαλμος ορα κυριου εργα και αμφοτερα
13 Noli diligere somnum, ne te egestas opprimat; aperi oculos tuos et saturare panibus.	13 μη αγαπα καταλαλειν ινα μη εξαρθης διανοιξον τους οφθαλμους σου και εμπλησθητι αρτων
14 “ Malum est, malum est! ” dicit omnis emptor et, cum recesserit, tunc gloriabitur.	14 -
15 Est aurum et multitudo gemmarum et vas pretiosum labia scientiae.	15 -
16 Tolle vestimentum eius, quia fideiussor exstitit alieni, et pro extraneis aufer pignus ab eo.	16 -
17 Suavis est homini panis mendacii, et postea implebitur os eius calculo.	17 -
18 Cogitationes consiliis firmantur, et dispensationibus tractanda sunt bella.	18 -
19 Ei, qui revelat mysteria et calumniatur et dilatat labia sua, ne commiscearis.	19 -
20 Qui maledicit patri suo et matri, exstinguetur lucerna eius in mediis tenebris.	20 -
21 Hereditas, ad quam festinatur in principio, in novissimo benedictione carebit.	21 -
22 Ne dicas: “ Reddam malum ”; exspecta Dominum, et liberabit te.	22 -
23 Abominatio est apud Dominum pondus etpondus; statera dolosa non est bona in oculis eius.	23 βδελυγμα κυριω δισσον σταθμιον και ζυγος δολιος ου καλον ενωπιον αυτου
24 A Domino diriguntur gressus viri; quis autem hominum intellegere potest viam suam?	24 παρα κυριου ευθυνεται τα διαβηματα ανδρι θνητος δε πως αν νοησαι τας οδους αυτου
25 Laqueus est homini inconsulte dicere: “ Sanctum! ” et post vota retractare.	25 παγις ανδρι ταχυ τι των ιδιων αγιασαι μετα γαρ το ευξασθαι μετανοειν γινεται
26 Ventilat impios rex sapiens et incurvat super eos rotam.	26 λικμητωρ ασεβων βασιλευς σοφος και επιβαλει αυτοις τροχον
27 Lucerna Domini spiraculum hominis, quae investigat omnia secreta ventris.	27 φως κυριου πνοη ανθρωπων ος ερευνα ταμιεια κοιλιας
28 Misericordia et veritas custodiunt regem, et roboratur clementia thronus eius.	28 ελεημοσυνη και αληθεια φυλακη βασιλει και περικυκλωσουσιν εν δικαιοσυνη τον θρονον αυτου
29 Ornamentum iuvenum fortitudo eorum, et honor senum canities.	29 κοσμος νεανιαις σοφια δοξα δε πρεσβυτερων πολιαι
30 Livor vulneris absterget mala, et plagae in secretioribus ventris.	30 υπωπια και συντριμματα συναντα κακοις πληγαι δε εις ταμιεια κοιλιας