Scrutatio

Sabato, 4 maggio 2024 - San Ciriaco ( Letture di oggi)

Salmi 38


font
BIBBIA TINTORIVULGATA
1 (Per la fine. A Iditun. Cantico di David),1 In finem, ipsi Idithun. Canticum David.
2 Io dissi: « Vigilerò su me stesso », per non peccare colla mia lingua. Posi un freno alla mia bocca, quando l'empio mi stava davanti.2 Dixi : Custodiam vias meas :
ut non delinquam in lingua mea.
Posui ori meo custodiam,
cum consisteret peccator adversum me.
3 Ammutolii, mi umiliai, e tacqui più del conveniente, e il mio dolore si rincrudì.3 Obmutui, et humiliatus sum, et silui a bonis ;
et dolor meus renovatus est.
4 Si accese dentro di me il mio cuore, e un fuoco divampò dalle mie considerazioni.4 Concaluit cor meum intra me ;
et in meditatione mea exardescet ignis.
5 E la parola mi venne sulla lingua: Signore, fammi conoscere il mio fine e il numero dei miei giorni, affinchè io sappia quanto mi manca.5 Locutus sum in lingua mea :
Notum fac mihi, Domine, finem meum,
et numerum dierum meorum quis est,
ut sciam quid desit mihi.
6 Ecco, tu hai resi misurabili i miei giorni, e il mio essere è come un nulla dinanzi a te. Davvero è mera vanità ogni uomo vivente.6 Ecce mensurabiles posuisti dies meos,
et substantia mea tamquam nihilum ante te.
Verumtamen universa vanitas, omnis homo vivens.
7 Davvero l'uomo passa come un'ombra, e senza ragione si preoccupa: ammassa tesori, e non sa per chi l'abbia messi da parte.7 Verumtamen in imagine pertransit homo ;
sed et frustra conturbatur :
thesaurizat, et ignorat cui congregabit ea.
8 Ed ora qual'è la mia attesa, se non il Signore? Ogni mio bene è in te.8 Et nunc quæ est exspectatio mea : nonne Dominus ?
et substantia mea apud te est.
9 Liberami da tutti i miei peccati. Tu mi hai esposto agli scherni dello stolto.9 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me :
opprobrium insipienti dedisti me.
10 Ammutolisco, non apro la mia bocca, perchè è opera tua.10 Obmutui, et non aperui os meum,
quoniam tu fecisti ;
11 Allontana da me i tuoi flagelli:11 amove a me plagas tuas.
12 Per l'aggravarsi della tua mano, io vengo meno sotto i tuoi castighi. E' per le iniquità che tu punisci l'uomo e fai consumare la sua vita come una ragnatela. Davvero ogni uomo si preoccupa senza ragione.12 A fortitudine manus tuæ ego defeci in increpationibus :
propter iniquitatem corripuisti hominem.
Et tabescere fecisti sicut araneam animam ejus :
verumtamen vane conturbatur omnis homo.
13 Esaudisci la mia preghiera, o Signore, le mie suppliche, non restare insensibile alle mie lacrime. Non tacere; perchè io presso di te sono ospite, e pellegrino come tutti i miei padri.13 Exaudi orationem meam, Domine, et deprecationem meam ;
auribus percipe lacrimas meas.
Ne sileas, quoniam advena ego sum apud te,
et peregrinus sicut omnes patres mei.
14 Lasciami in pace, affinchè abbia un po' di refrigerio, prima di partire e di sparire per sempre.14 Remitte mihi, ut refrigerer
priusquam abeam et amplius non ero.