Salmi 38
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 (Per la fine. A Iditun. Cantico di David), | 1 Psalmus. David. Ad commemorandum. |
2 Io dissi: « Vigilerò su me stesso », per non peccare colla mia lingua. Posi un freno alla mia bocca, quando l'empio mi stava davanti. | 2 Domine, ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me, |
3 Ammutolii, mi umiliai, e tacqui più del conveniente, e il mio dolore si rincrudì. | 3 quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi, et descendit super me manus tua. |
4 Si accese dentro di me il mio cuore, e un fuoco divampò dalle mie considerazioni. | 4 Non est sanitas in carne mea a facie indignationis tuae, non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum. |
5 E la parola mi venne sulla lingua: Signore, fammi conoscere il mio fine e il numero dei miei giorni, affinchè io sappia quanto mi manca. | 5 Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum et sicut onus grave gravant me nimis. - |
6 Ecco, tu hai resi misurabili i miei giorni, e il mio essere è come un nulla dinanzi a te. Davvero è mera vanità ogni uomo vivente. | 6 Putruerunt et corrupti sunt livores mei a facie insipientiae meae. |
7 Davvero l'uomo passa come un'ombra, e senza ragione si preoccupa: ammassa tesori, e non sa per chi l'abbia messi da parte. | 7 Inclinatus sum et incurvatus nimis; tota die contristatus ingrediebar. |
8 Ed ora qual'è la mia attesa, se non il Signore? Ogni mio bene è in te. | 8 Quoniam lumbi mei impleti sunt ardoribus, et non est sanitas in carne mea. |
9 Liberami da tutti i miei peccati. Tu mi hai esposto agli scherni dello stolto. | 9 Afflictus sum et humiliatus sum nimis, rugiebam a gemitu cordis mei. |
10 Ammutolisco, non apro la mia bocca, perchè è opera tua. | 10 Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus. |
11 Allontana da me i tuoi flagelli: | 11 Palpitavit cor meum, dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum. |
12 Per l'aggravarsi della tua mano, io vengo meno sotto i tuoi castighi. E' per le iniquità che tu punisci l'uomo e fai consumare la sua vita come una ragnatela. Davvero ogni uomo si preoccupa senza ragione. | 12 Amici mei et proximi mei procul a plaga mea steterunt, et propinqui mei de longe steterunt. |
13 Esaudisci la mia preghiera, o Signore, le mie suppliche, non restare insensibile alle mie lacrime. Non tacere; perchè io presso di te sono ospite, e pellegrino come tutti i miei padri. | 13 Et laqueos posuerunt, qui quaerebant animam meam; et, qui requirebant mala mihi, locuti sunt insidias et dolos tota die meditabantur. |
14 Lasciami in pace, affinchè abbia un po' di refrigerio, prima di partire e di sparire per sempre. | 14 Ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum; |
15 et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones. | |
16 Quoniam in te, Domine, speravi, tu exaudies, Domine Deus meus. | |
17 Quia dixi: “Ne quando supergaudeant mihi; dum commoventur pedes mei, magnificantur super me ”. | |
18 Quoniam ego in lapsum paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper. | |
19 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo et sollicitus sum de peccato meo. | |
20 Inimici autem mei vivunt et confirmati sunt; et multiplicati sunt, qui oderunt me inique. | |
21 Retribuentes mala pro bonis detrahebant mihi, pro eo quod sequebar bonitatem. | |
22 Ne derelinquas me, Domine; Deus meus, ne discesseris a me. | |
23 Festina in adiutorium meum, Domine, salus mea. |