Scrutatio

Sabato, 4 maggio 2024 - San Ciriaco ( Letture di oggi)

Salmi 38


font
BIBBIA TINTORINOVA VULGATA
1 (Per la fine. A Iditun. Cantico di David),1 Psalmus. David. Ad commemorandum.
2 Io dissi: « Vigilerò su me stesso », per non peccare colla mia lingua. Posi un freno alla mia bocca, quando l'empio mi stava davanti.2 Domine, ne in furore tuo arguas me
neque in ira tua corripias me,
3 Ammutolii, mi umiliai, e tacqui più del conveniente, e il mio dolore si rincrudì.3 quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi,
et descendit super me manus tua.
4 Si accese dentro di me il mio cuore, e un fuoco divampò dalle mie considerazioni.4 Non est sanitas in carne mea a facie indignationis tuae,
non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
5 E la parola mi venne sulla lingua: Signore, fammi conoscere il mio fine e il numero dei miei giorni, affinchè io sappia quanto mi manca.5 Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum
et sicut onus grave gravant me nimis. -
6 Ecco, tu hai resi misurabili i miei giorni, e il mio essere è come un nulla dinanzi a te. Davvero è mera vanità ogni uomo vivente.6 Putruerunt et corrupti sunt livores mei
a facie insipientiae meae.
7 Davvero l'uomo passa come un'ombra, e senza ragione si preoccupa: ammassa tesori, e non sa per chi l'abbia messi da parte.7 Inclinatus sum et incurvatus nimis;
tota die contristatus ingrediebar.
8 Ed ora qual'è la mia attesa, se non il Signore? Ogni mio bene è in te.8 Quoniam lumbi mei impleti sunt ardoribus,
et non est sanitas in carne mea.
9 Liberami da tutti i miei peccati. Tu mi hai esposto agli scherni dello stolto.9 Afflictus sum et humiliatus sum nimis,
rugiebam a gemitu cordis mei.
10 Ammutolisco, non apro la mia bocca, perchè è opera tua.10 Domine, ante te omne desiderium meum,
et gemitus meus a te non est absconditus.
11 Allontana da me i tuoi flagelli:11 Palpitavit cor meum, dereliquit me virtus mea,
et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
12 Per l'aggravarsi della tua mano, io vengo meno sotto i tuoi castighi. E' per le iniquità che tu punisci l'uomo e fai consumare la sua vita come una ragnatela. Davvero ogni uomo si preoccupa senza ragione.12 Amici mei et proximi mei
procul a plaga mea steterunt,
et propinqui mei de longe steterunt.
13 Esaudisci la mia preghiera, o Signore, le mie suppliche, non restare insensibile alle mie lacrime. Non tacere; perchè io presso di te sono ospite, e pellegrino come tutti i miei padri.13 Et laqueos posuerunt, qui quaerebant animam meam;
et, qui requirebant mala mihi, locuti sunt insidias
et dolos tota die meditabantur.
14 Lasciami in pace, affinchè abbia un po' di refrigerio, prima di partire e di sparire per sempre.14 Ego autem tamquam surdus non audiebam
et sicut mutus non aperiens os suum;
15 et factus sum sicut homo non audiens
et non habens in ore suo redargutiones.
16 Quoniam in te, Domine, speravi,
tu exaudies, Domine Deus meus.
17 Quia dixi: “Ne quando supergaudeant mihi;
dum commoventur pedes mei,
magnificantur super me ”.
18 Quoniam ego in lapsum paratus sum,
et dolor meus in conspectu meo semper.
19 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo
et sollicitus sum de peccato meo.
20 Inimici autem mei vivunt et confirmati sunt;
et multiplicati sunt, qui oderunt me inique.
21 Retribuentes mala pro bonis detrahebant mihi,
pro eo quod sequebar bonitatem.
22 Ne derelinquas me, Domine;
Deus meus, ne discesseris a me.
23 Festina in adiutorium meum,
Domine, salus mea.