Salmos 44
1234567891011121314151617181920212223242526272829303132333435363738394041424344454647484950525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Del maestro de coro. De los hijos de Coré. Poema. | 1 Magistro chori. Filiorum Core. Maskil. |
2 Oh Dios, con nuestros propios oídos lo oímos, nos lo contaron nuestros padres, la obra que tú hiciste en sus días, en los días antiguos, | 2 Deus, auribus nostris audivimus; patres nostri annuntiaverunt nobis opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis. |
3 y con tu propia mano. Para plantarlos a ellos, expulsaste naciones, para ensancharlos, maltrataste pueblos; | 3 Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos, afflixisti populos et dilatasti eos. |
4 no por su espada conquistaron la tierra, ni su brazo les dio la victoria, sino que fueron tu diestra y tu brazo, y la luz de tu rostro, porque los amabas. | 4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos; sed dextera tua et brachium tuum et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis. |
5 Tú sólo, oh Rey mío, Dios mío, decidías las victorias de Jacob; | 5 Tu es rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Iacob. |
6 por ti nosotros hundíamos a nuestros adversarios, por tu nombre pisábamos a nuestros agresores. | 6 In te inimicos nostros proiecimus, et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. - |
7 No estaba en mi arco mi confianza, ni mi espada me hizo vencedor; | 7 Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me. |
8 que tú nos salvabas de nuestros adversarios, tú cubrías de vergüenza a nuestros enemigos; | 8 Tu autem salvasti nos de affligentibus nos et odientes nos confudisti. |
9 en Dios todo el día nos gloriábamos, celebrando tu nombre sin cesar. Pausa. | 9 In Deo gloriabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum. |
10 Y con todo, nos has rechazado y confundido, no sales ya con nuestras tropas, | 10 Nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris. |
11 nos haces dar la espalda al adversario, nuestros enemigos saquean a placer. | 11 Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris; et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi. |
12 Como ovejas de matadero nos entregas, y en medio de los pueblos nos has desperdigado; | 12 Dedisti nos tamquam oves ad vescendum et in gentibus dispersisti nos. |
13 vendes tu pueblo sin ventaja, y nada sacas de su precio. | 13 Vendidisti populum tuum sine lucro nec ditior factus es in commutatione eorum. |
14 De nuestros vecinos nos haces la irrisión, burla y escarnio de nuestros circundantes; | 14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro. |
15 mote nos haces entre las naciones, meneo de cabeza entre los pueblos. | 15 Posuisti nos similitudinem in gentibus, commotionem capitis in populis. |
16 Todo el día mi ignominia está ante mí, la vergüenza cubre mi semblante, | 16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me |
17 bajo los gritos de insulto y de blasfemia, ante la faz del odio y la venganza. | 17 a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et ultoris. |
18 Nos llegó todo esto sin haberte olvidado, sin haber traicionado tu alianza. | 18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te et inique non egimus in testamentum tuum. |
19 ¡No habían vuelto atrás nuestros corazones, ni habían dejado nuestros pasos tu sendero, | 19 Et non recessit retro cor nostrum, nec declinaverunt gressus nostri a via tua; |
20 para que tú nos aplastaras en morada de chacales, y nos cubrieras con la sombra de la muerte! | 20 sed humiliasti nos in loco vulpium et operuisti nos umbra mortis. |
21 Si hubiésemos olvidado el nombre de nuestro Dios o alzado nuestras manos hacia un dios extranjero, | 21 Si obliti fuerimus nomen Dei nostri et si expanderimus manus nostras ad deum alienum, |
22 ¿no se habría dado cuenta Dios, él, que del corazón conoce los secretos? | 22 nonne Deus requiret ista? Ipse enim novit abscondita cordis. |
23 Pero por ti se nos mata cada día, como ovejas de matadero se nos trata. | 23 Quoniam propter te mortificamur tota die, aestimati sumus sicut oves occisionis. |
24 ¡Despierta ya! ¿Por qué duermes, Señor? ¡Levántate, no rechaces para siempre! | 24 Evigila, quare obdormis, Domine? Exsurge et ne repellas in finem. |
25 ¿Por qué ocultas tu rostro, olvidas nuestra opresión, nuestra miseria? | 25 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae? |
26 Pues nuestra alma está hundida en el polvo, pegado a la tierra nuestro vientre. | 26 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra, conglutinatus est in terra venter noster. Exsurge, Domine, adiuva nos et redime nos propter misericordiam tuam. |
27 ¡Alzate, ven en nuestra ayuda, rescátanos por tu amor! |