Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Salmos 44


font
BIBLIANOVA VULGATA
1 Del maestro de coro. De los hijos de Coré. Poema.
1 Magistro chori. Filiorum Core. Maskil.
2 Oh Dios, con nuestros propios oídos lo oímos,
nos lo contaron nuestros padres,
la obra que tú hiciste en sus días,
en los días antiguos,
2 Deus, auribus nostris audivimus;
patres nostri annuntiaverunt nobis
opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis.
3 y con tu propia mano.
Para plantarlos a ellos, expulsaste naciones,
para ensancharlos, maltrataste pueblos;
3 Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos,
afflixisti populos et dilatasti eos.
4 no por su espada conquistaron la tierra,
ni su brazo les dio la victoria,
sino que fueron tu diestra y tu brazo,
y la luz de tu rostro, porque los amabas.
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram,
et brachium eorum non salvavit eos;
sed dextera tua et brachium tuum
et illuminatio vultus tui,
quoniam complacuisti in eis.
5 Tú sólo, oh Rey mío, Dios mío,
decidías las victorias de Jacob;
5 Tu es rex meus et Deus meus,
qui mandas salutes Iacob.
6 por ti nosotros hundíamos a nuestros adversarios,
por tu nombre pisábamos a nuestros agresores.
6 In te inimicos nostros proiecimus,
et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. -
7 No estaba en mi arco mi confianza,
ni mi espada me hizo vencedor;
7 Non enim in arcu meo sperabo,
et gladius meus non salvabit me.
8 que tú nos salvabas de nuestros adversarios,
tú cubrías de vergüenza a nuestros enemigos;
8 Tu autem salvasti nos de affligentibus nos
et odientes nos confudisti.
9 en Dios todo el día nos gloriábamos,
celebrando tu nombre sin cesar. Pausa.
9 In Deo gloriabimur tota die
et in nomine tuo confitebimur in saeculum.
10 Y con todo, nos has rechazado y confundido,
no sales ya con nuestras tropas,
10 Nunc autem reppulisti et confudisti nos
et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris.
11 nos haces dar la espalda al adversario,
nuestros enemigos saquean a placer.
11 Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris;
et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi.
12 Como ovejas de matadero nos entregas,
y en medio de los pueblos nos has desperdigado;
12 Dedisti nos tamquam oves ad vescendum
et in gentibus dispersisti nos.
13 vendes tu pueblo sin ventaja,
y nada sacas de su precio.
13 Vendidisti populum tuum sine lucro
nec ditior factus es in commutatione eorum.
14 De nuestros vecinos nos haces la irrisión,
burla y escarnio de nuestros circundantes;
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris,
subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
15 mote nos haces entre las naciones,
meneo de cabeza entre los pueblos.
15 Posuisti nos similitudinem in gentibus,
commotionem capitis in populis.
16 Todo el día mi ignominia está ante mí,
la vergüenza cubre mi semblante,
16 Tota die verecundia mea contra me est,
et confusio faciei meae cooperuit me
17 bajo los gritos de insulto y de blasfemia,
ante la faz del odio y la venganza.
17 a voce exprobrantis et obloquentis,
a facie inimici et ultoris.
18 Nos llegó todo esto sin haberte olvidado,
sin haber traicionado tu alianza.
18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te
et inique non egimus in testamentum tuum.
19 ¡No habían vuelto atrás nuestros corazones,
ni habían dejado nuestros pasos tu sendero,
19 Et non recessit retro cor nostrum,
nec declinaverunt gressus nostri a via tua;
20 para que tú nos aplastaras en morada de chacales,
y nos cubrieras con la sombra de la muerte!
20 sed humiliasti nos in loco vulpium
et operuisti nos umbra mortis.
21 Si hubiésemos olvidado el nombre de nuestro Dios
o alzado nuestras manos hacia un dios extranjero,
21 Si obliti fuerimus nomen Dei nostri
et si expanderimus manus nostras ad deum alienum,
22 ¿no se habría dado cuenta Dios,
él, que del corazón conoce los secretos?
22 nonne Deus requiret ista?
Ipse enim novit abscondita cordis.
23 Pero por ti se nos mata cada día,
como ovejas de matadero se nos trata.
23 Quoniam propter te mortificamur tota die,
aestimati sumus sicut oves occisionis.
24 ¡Despierta ya! ¿Por qué duermes, Señor?
¡Levántate, no rechaces para siempre!
24 Evigila, quare obdormis, Domine?
Exsurge et ne repellas in finem.
25 ¿Por qué ocultas tu rostro,
olvidas nuestra opresión, nuestra miseria?
25 Quare faciem tuam avertis,
oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?
26 Pues nuestra alma está hundida en el polvo,
pegado a la tierra nuestro vientre.
26 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra,
conglutinatus est in terra venter noster.
Exsurge, Domine, adiuva nos
et redime nos propter misericordiam tuam.
27 ¡Alzate, ven en nuestra ayuda,
rescátanos por tu amor!