Salmos 139
1234567891011121314151617181920212223242526272829303132333435363738394041424344454647484950525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | GREEK BIBLE |
---|---|
1 Del maestro de coro. De David. Salmo. Yahveh, tú me escrutas y conoces; | 1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας. |
2 sabes cuándo me siento y cuándo me levanto, mi pensamiento calas desde lejos; | 2 Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου? νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν. |
3 esté yo en camino o acostado, tú lo adviertes, familiares te son todas mis sendas. | 3 Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις. |
4 Que no está aún en mi lengua la palabra, y ya tú, Yahveh, la conoces entera; | 4 Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν. |
5 me aprietas por detrás y por delante, y tienes puesta sobre mí tu mano. | 5 Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ' εμε την χειρα σου. |
6 Ciencia es misteriosa para mí, harto alta, no puedo alcanzarla. | 6 Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε? ειναι υψηλη? δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην. |
7 ¿A dónde iré yo lejos de tu espíritu, a dónde de tu rostro podré huir? | 7 Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω; |
8 Si hasta los cielos subo, allí estás tú, si en el seol me acuesto, allí te encuentras. | 8 Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει? εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ. |
9 Si tomo las alas de la aurora, si voy a parar a lo último del mar, | 9 Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης, |
10 también allí tu mano me conduce, tu diestra me aprehende. | 10 και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει. |
11 Aunque diga: «¡Me cubra al menos la tiniebla, y la noche sea en torno a mí un ceñidor, | 11 Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε? |
12 ni la misma tiniebla es tenebrosa para ti, y la noche es luminosa como el día. | 12 και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου? και η νυξ λαμπει ως η ημερα? εις σε το σκοτος ειναι ως το φως. |
13 Porque tú mis riñones has formado, me has tejido en el vientre de mi madre; | 13 Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου? με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου. |
14 yo te doy gracias por tantas maravillas: prodigio soy, prodigios son tus obras. Mi alma conocías cabalmente, | 14 Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην? θαυμασια ειναι τα εργα σου? και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο. |
15 y mis huesos no se te ocultaban, cuando era yo formado en lo secreto, tejido en las honduras de la tierra. | 15 Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης. |
16 Mi embrión tus ojos lo veían; en tu libro están inscritos todos los días que han sido señalados, sin que aún exista uno solo de ellos. | 16 Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου? και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ' ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε? |
17 Mas para mí ¡qué arduos son tus pensamientos, oh, Dios, qué incontable su suma! | 17 ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε? ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων. |
18 ¡Son más, si los recuento, que la arena, y al terminar, todavía estoy contigo! | 18 Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον? εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου. |
19 ¡Ah, si al impío, oh Dios, mataras, si los hombres sanguinarios se apartaran de mí! | 19 Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε? απομακρυνθητε λοιπον απ' εμου, ανδρες αιματων. |
20 Ellos que hablan de ti dolosamente, tus adversarios que se alzan en vano. | 20 Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως? οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω. |
21 ¿No odio, Yahveh, a quienes te odian? ¿No me asquean los que se alzan contra ti? | 21 Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε; |
22 Con odio colmado los odio, son para mí enemigos. | 22 Με τελειον μισος μισω αυτους? δια εχθρους εχω αυτους. |
23 Sóndame, oh Dios, mi corazón conoce, pruébame, conoce mis desvelos; 24 mira no haya en mí camino de dolor, y llévame por el camino eterno. | 23 Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου? εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου? |
24 και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας? και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον. |