Psalmen 77

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	Biblia Tysiąclecia
1 [Für den Chormeister. Nach Jedutun. Ein Psalm Asafs.]	1 Kierownikowi chóru. Według Jedutuna. Asafowy. Psalm.
2 Ich rufe zu Gott, ich schreie, ich rufe zu Gott, bis er mich hört.	2 Głos mój się wznosi do Boga i wołam, głos mój - do Boga, by mnie usłyszał.
3 Am Tag meiner Not suche ich den Herrn; unablässig erhebe ich nachts meine Hände, meine Seele lässt sich nicht trösten.	3 Szukam Pana w dzień mojej niedoli. Moja ręka w nocy niestrudzenie się wyciąga, moja dusza odmawia przyjęcia pociechy.
4 Denke ich an Gott, muss ich seufzen; sinne ich nach, dann will mein Geist verzagen. [Sela]	4 Jęczę, gdy wspomnę na Boga, duch mój słabnie, kiedy rozmyślam.
5 Du lässt mich nicht mehr schlafen; ich bin voll Unruhe und kann nicht reden.	5 Ty zatrzymujesz powieki mych oczu: jestem wzburzony i mówić nie mogę.
6 Ich sinne nach über die Tage von einst, ich will denken an längst vergangene Jahre.	6 Rozważam dni starodawne i lata poprzednie
7 Mein Herz grübelt bei Nacht, ich sinne nach, es forscht mein Geist.	7 wspominam. Rozmyślam nocą w sercu, roztrząsam i duch mój docieka:
8 Wird der Herr mich denn auf ewig verstoßen und mir niemals mehr gnädig sein?	8 Czy Bóg odrzuca na wieki, że już nie jest łaskawy?
9 Hat seine Huld für immer ein Ende, ist seine Verheißung aufgehoben für alle Zeiten?	9 Czy Jego łaskawość ustała na zawsze, a słowo umilkło na pokolenia?
10 Hat Gott seine Gnade vergessen, im Zorn sein Erbarmen verschlossen? [Sela]	10 Czy Bóg zapomniał o litości, czy w gniewie powstrzymał swoje miłosierdzie?
11 Da sagte ich mir: «Das ist mein Schmerz, dass die Rechte des Höchsten so anders handelt.»	11 I mówię: To dla mnie bolesne, że się odwróciła prawica Najwyższego.
12 Ich denke an die Taten des Herrn, ich will denken an deine früheren Wunder.	12 Wspominam dzieła Pana, zaiste wspominam Twoje dawne cuda.
13 Ich erwäge all deine Werke und will nachsinnen über deine Taten.	13 Rozmyślam o wszystkich Twych dziełach i czyny Twoje rozważam.
14 Gott, dein Weg ist heilig. Wo ist ein Gott, so groß wie unser Gott?	14 Boże, Twoja droga jest święta: który bóg dorówna wielkością naszemu Bogu?
15 Du allein bist der Gott, der Wunder tut, du hast deine Macht den Völkern kundgetan.	15 Ty jesteś Bogiem działającym cuda, objawiłeś ludom swą potęgę.
16 Du hast mit starkem Arm dein Volk erlöst, die Kinder Jakobs und Josefs. [Sela]	16 Ramieniem swoim lud Twój wybawiłeś, synów Jakuba i Józefa.
17 Die Wasser sahen dich, Gott, die Wasser sahen dich und bebten. Die Tiefen des Meeres tobten.	17 Boże, ujrzały Cię wody, ujrzały Cię wody: zadrżały i odmęty się poruszyły.
18 Die Wolken gossen ihr Wasser aus, das Gewölk ließ die Stimme dröhnen, auch deine Pfeile flogen dahin.	18 Chmury wylały wody, wydały głos chmury i poleciały Twoje strzały.
19 Dröhnend rollte dein Donner, Blitze erhellten den Erdkreis, die Erde bebte und wankte.	19 Głos Twego grzmotu wśród terkotu kół, pioruny świat rozjaśniły: poruszyła się i zatrzęsła ziemia.
20 Durch das Meer ging dein Weg, dein Pfad durch gewaltige Wasser, doch niemand sah deine Spuren.	20 Twoja droga wiodła przez wody, Twoja ścieżka przez wody rozległe i nie znać było Twych śladów.
21 Du führtest dein Volk wie eine Herde durch die Hand von Mose und Aaron.	21 Wiodłeś Twój lud jak trzodę ręką Mojżesza i Aarona.