Ecclesiasticus 4

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Fili, eleemosynam pauperis ne defraudes, et oculos tuos ne transvertas a paupere.	1 τεκνον την ζωην του πτωχου μη αποστερησης και μη παρελκυσης οφθαλμους επιδεεις
2 Animam esurientem ne despexeris, et non exasperes pauperem in inopia sua.	2 ψυχην πεινωσαν μη λυπησης και μη παροργισης ανδρα εν απορια αυτου
3 Cor inopis ne afflixeris, et non protrahas datum angustianti.	3 καρδιαν παρωργισμενην μη προσταραξης και μη παρελκυσης δοσιν προσδεομενου
4 Rogationem contribulati ne abjicias, et non avertas faciem tuam ab egeno.	4 ικετην θλιβομενον μη απαναινου και μη αποστρεψης το προσωπον σου απο πτωχου
5 Ab inope ne avertas oculos tuos propter iram : et non relinquas quærentibus tibi retro maledicere.	5 απο δεομενου μη αποστρεψης οφθαλμον και μη δως τοπον ανθρωπω καταρασασθαι σε
6 Maledicentis enim tibi in amaritudine animæ, exaudietur deprecatio illius : exaudiet autem eum qui fecit illum.	6 καταρωμενου γαρ σε εν πικρια ψυχης αυτου της δεησεως αυτου επακουσεται ο ποιησας αυτον
7 Congregationi pauperum affabilem te facito : et presbytero humilia animam tuam, et magnato humilia caput tuum.	7 προσφιλη συναγωγη σεαυτον ποιει και μεγιστανι ταπεινου την κεφαλην σου
8 Declina pauperi sine tristitia aurem tuam, et redde debitum tuum, et responde illi pacifica in mansuetudine.	8 κλινον πτωχω το ους σου και αποκριθητι αυτω ειρηνικα εν πραυτητι
9 Libera eum qui injuriam patitur de manu superbi, et non acide feras in anima tua.	9 εξελου αδικουμενον εκ χειρος αδικουντος και μη ολιγοψυχησης εν τω κρινειν σε
10 In judicando esto pupillis misericors ut pater, et pro viro matri illorum :	10 γινου ορφανοις ως πατηρ και αντι ανδρος τη μητρι αυτων και εση ως υιος υψιστου και αγαπησει σε μαλλον η μητηρ σου
11 et eris tu velut filius Altissimi obediens, et miserebitur tui magis quam mater.	11 η σοφια υιους αυτης ανυψωσεν και επιλαμβανεται των ζητουντων αυτην
12 Sapientia filiis suis vitam inspirat : et suscipit inquirentes se, et præibit in via justitiæ.	12 ο αγαπων αυτην αγαπα ζωην και οι ορθριζοντες προς αυτην εμπλησθησονται ευφροσυνης
13 Et qui illam diligit, diligit vitam, et qui vigilaverint ad illam complectentur placorem ejus.	13 ο κρατων αυτης κληρονομησει δοξαν και ου εισπορευεται ευλογει κυριος
14 Qui tenuerint illam, vitam hæreditabunt : et quo introibit benedicet Deus.	14 οι λατρευοντες αυτη λειτουργησουσιν αγιω και τους αγαπωντας αυτην αγαπα ο κυριος
15 Qui serviunt ei obsequentes erunt sancto : et eos qui diligunt illam, diligit Deus.	15 ο υπακουων αυτης κρινει εθνη και ο προσεχων αυτη κατασκηνωσει πεποιθως
16 Qui audit illam judicabit gentes : et qui intuetur illam permanebit confidens.	16 εαν εμπιστευση κατακληρονομησει αυτην και εν κατασχεσει εσονται αι γενεαι αυτου
17 Si crediderit ei, hæreditabit illam, et erunt in confirmatione creaturæ illius :	17 οτι διεστραμμενως πορευσεται μετ' αυτου εν πρωτοις φοβον και δειλιαν επαξει επ' αυτον και βασανισει αυτον εν παιδεια αυτης εως ου εμπιστευση τη ψυχη αυτου και πειρασει αυτον εν τοις δικαιωμασιν αυτης
18 quoniam in tentatione ambulat cum eo, et in primis eligit eum.	18 και παλιν επανηξει κατ' ευθειαν προς αυτον και ευφρανει αυτον και αποκαλυψει αυτω τα κρυπτα αυτης
19 Timorem, et metum, et probationem inducet super illum : et cruciabit illum in tribulatione doctrinæ suæ, donec tentet eum in cogitationibus suis, et credat animæ illius.	19 εαν αποπλανηθη εγκαταλειψει αυτον και παραδωσει αυτον εις χειρας πτωσεως αυτου
20 Et firmabit illum, et iter adducet directum ad illum, et lætificabit illum :	20 συντηρησον καιρον και φυλαξαι απο πονηρου και περι της ψυχης σου μη αισχυνθης
21 et denudabit absconsa sua illi, et thesaurizabit super illum scientiam et intellectum justitiæ.	21 εστιν γαρ αισχυνη επαγουσα αμαρτιαν και εστιν αισχυνη δοξα και χαρις
22 Si autem oberraverit, derelinquet eum, et tradet eum in manus inimici sui.	22 μη λαβης προσωπον κατα της ψυχης σου και μη εντραπης εις πτωσιν σου
23 Fili, conserva tempus, et devita a malo.	23 μη κωλυσης λογον εν καιρω χρειας
24 Pro anima tua ne confundaris dicere verum :	24 εν γαρ λογω γνωσθησεται σοφια και παιδεια εν ρηματι γλωσσης
25 est enim confusio adducens peccatum, et est confusio adducens gloriam et gratiam.	25 μη αντιλεγε τη αληθεια και περι της απαιδευσιας σου εντραπηθι
26 Ne accipias faciem adversus faciem tuam, nec adversus animam tuam mendacium.	26 μη αισχυνθης ομολογησαι εφ' αμαρτιαις σου και μη βιαζου ρουν ποταμου
27 Ne reverearis proximum tuum in casu suo,	27 και μη υποστρωσης ανθρωπω μωρω σεαυτον και μη λαβης προσωπον δυναστου
28 nec retineas verbum in tempore salutis. Non abscondas sapientiam tuam in decore suo :	28 εως θανατου αγωνισαι περι της αληθειας και κυριος ο θεος πολεμησει υπερ σου
29 in lingua enim sapientia dignoscitur : et sensus, et scientia, et doctrina in verbo sensati, et firmamentum in operibus justitiæ.	29 μη γινου θρασυς εν γλωσση σου και νωθρος και παρειμενος εν τοις εργοις σου
30 Non contradicas verbo veritatis ullo modo, et de mendacio ineruditionis tuæ confundere.	30 μη ισθι ως λεων εν τω οικω σου και φαντασιοκοπων εν τοις οικεταις σου
31 Non confundaris confiteri peccata tua, et ne subjicias te omni homini pro peccato.	31 μη εστω η χειρ σου εκτεταμενη εις το λαβειν και εν τω αποδιδοναι συνεσταλμενη
32 Noli resistere contra faciem potentis, nec coneris contra ictum fluvii.
33 Pro justitia agonizare pro anima tua, et usque ad mortem certa pro justitia : et Deus expugnabit pro te inimicos tuos.
34 Noli citatus esse in lingua tua, et inutilis, et remissus in operibus tuis.
35 Noli esse sicut leo in domo tua, evertens domesticos tuos, et opprimens subjectos tibi.
36 Non sit porrecta manus tua ad accipiendum, et ad dandum collecta.