Ecclesiasticus 22

VULGATA	GREEK BIBLE
1 In lapide luteo lapidatus est piger : et omnes loquentur super aspernationem illius.	1 λιθω ηρδαλωμενω συνεβληθη οκνηρος και πας εκσυριει επι τη ατιμια αυτου
2 De stercore boum lapidatus est piger : et omnis qui tetigerit eum excutiet manus.	2 βολβιτω κοπριων συνεβληθη οκνηρος πας ο αναιρουμενος αυτον εκτιναξει χειρα
3 Confusio patris est de filio indisciplinato : filia autem in deminoratione fiet.	3 αισχυνη πατρος εν γεννησει απαιδευτου θυγατηρ δε επ' ελαττωσει γινεται
4 Filia prudens hæreditas viro suo : nam quæ confundit, in contumeliam fit genitoris.	4 θυγατηρ φρονιμη κληρονομησει ανδρα αυτης και η καταισχυνουσα εις λυπην γεννησαντος
5 Patrem et virum confundit audax, et ab impiis non minorabitur : ab utrisque autem inhonorabitur.	5 πατερα και ανδρα καταισχυνει η θρασεια και υπο αμφοτερων ατιμασθησεται
6 Musica in luctu importuna narratio : flagella et doctrina in omni tempore sapientia.	6 μουσικα εν πενθει ακαιρος διηγησις μαστιγες δε και παιδεια εν παντι καιρω σοφιας
7 Qui docet fatuum, quasi qui conglutinat testam.	7 -
8 Qui narrat verbum non audienti, quasi qui excitat dormientem de gravi somno.	8 -
9 Cum dormiente loquitur qui enarrat stulto sapientiam : et in fine narrationis dicit : Quis est hic ?	9 συγκολλων οστρακον ο διδασκων μωρον εξεγειρων καθευδοντα εκ βαθεος υπνου
10 Supra mortuum plora, defecit enim lux ejus : et supra fatuum plora, defecit enim sensus.	10 διηγουμενος νυσταζοντι ο διηγουμενος μωρω και επι συντελεια ερει τι εστιν
11 Modicum plora super mortuum, quoniam requievit :	11 επι νεκρω κλαυσον εξελιπεν γαρ φως και επι μωρω κλαυσον εξελιπεν γαρ συνεσιν ηδιον κλαυσον επι νεκρω οτι ανεπαυσατο του δε μωρου υπερ θανατον η ζωη πονηρα
12 nequissimi enim nequissima vita super mortem fatui.	12 πενθος νεκρου επτα ημεραι μωρου δε και ασεβους πασαι αι ημεραι της ζωης αυτου
13 Luctus mortui septem dies : fatui autem et impii omnes dies vitæ illorum.	13 μετα αφρονος μη πληθυνης λογον και προς ασυνετον μη πορευου φυλαξαι απ' αυτου ινα μη κοπον εχης και ου μη μολυνθης εν τω εντιναγμω αυτου εκκλινον απ' αυτου και ευρησεις αναπαυσιν και ου μη ακηδιασης εν τη απονοια αυτου
14 Cum stulto ne multum loquaris, et cum insensato ne abieris.	14 υπερ μολιβον τι βαρυνθησεται και τι αυτω ονομα αλλ' η μωρος
15 Serva te ab illo, ut non molestiam habeas, et non coinquinaberis peccato illius.	15 αμμον και αλα και βωλον σιδηρου ευκοπον υπενεγκειν η ανθρωπον ασυνετον
16 Deflecte ab illo, et invenies requiem, et non acediaberis in stultitia illius.	16 ιμαντωσις ξυλινη ενδεδεμενη εις οικοδομην εν συσσεισμω ου διαλυθησεται ουτως καρδια εστηριγμενη επι διανοηματος βουλης εν καιρω ου δειλιασει
17 Super plumbum quid gravabitur ? et quod illi aliud nomen quam fatuus ?	17 καρδια ηδρασμενη επι διανοιας συνεσεως ως κοσμος ψαμμωτος τοιχου ξυστου
18 Arenam, et salem, et massam ferri facilius est ferre quam hominem imprudentem, et fatuum, et impium.	18 χαρακες επι μετεωρου κειμενοι κατεναντι ανεμου ου μη υπομεινωσιν ουτως καρδια δειλη επι διανοηματος μωρου κατεναντι παντος φοβου ου μη υπομεινη
19 Loramentum ligneum colligatum in fundamento ædificii non dissolvetur, sic et cor confirmatum in cogitatione consilii.	19 ο νυσσων οφθαλμον καταξει δακρυα και νυσσων καρδιαν εκφαινει αισθησιν
20 Cogitatus sensati in omni tempore metu non depravabitur.	20 βαλλων λιθον επι πετεινα αποσοβει αυτα και ο ονειδιζων φιλον διαλυσει φιλιαν
21 Sicut pali in excelsis, et cæmenta sine impensa posita, contra faciem venti non permanebunt :	21 επι φιλον εαν σπασης ρομφαιαν μη αφελπισης εστιν γαρ επανοδος
22 sic et cor timidum in cogitatione stulti contra impetum timoris non resistet.	22 επι φιλον εαν ανοιξης στομα μη ευλαβηθης εστιν γαρ διαλλαγη πλην ονειδισμου και υπερηφανιας και μυστηριου αποκαλυψεως και πληγης δολιας εν τουτοις αποφευξεται πας φιλος
23 Sicut cor trepidum in cogitatione fatui omni tempore non metuet, sic et qui in præceptis Dei permanet semper.	23 πιστιν κτησαι εν πτωχεια μετα του πλησιον ινα εν τοις αγαθοις αυτου ομου πλησθης εν καιρω θλιψεως διαμενε αυτω ινα εν τη κληρονομια αυτου συγκληρονομησης
24 Pungens oculum deducit lacrimas, et qui pungit cor profert sensum.	24 προ πυρος ατμις καμινου και καπνος ουτως προ αιματων λοιδοριαι
25 Mittens lapidem in volatilia, dejiciet illa : sic et qui conviciatur amico, dissolvit amicitiam.	25 φιλον σκεπασαι ουκ αισχυνθησομαι και απο προσωπου αυτου ου μη κρυβω
26 Ad amicum etsi produxeris gladium, non desperes : est enim regressus. Ad amicum	26 και ει κακα μοι συμβησεται δι' αυτον πας ο ακουων φυλαξεται απ' αυτου
27 si aperueris os triste, non timeas : est enim concordatio : excepto convitio, et improperio, et superbia, et mysterii revelatione, et plaga dolosa : in his omnibus effugiet amicus.	27 τις δωσει επι στομα μου φυλακην και επι των χειλεων μου σφραγιδα πανουργον ινα μη πεσω απ' αυτης και η γλωσσα μου απολεση με
28 Fidem posside cum amico in paupertate illius, ut et in bonis illius læteris.
29 In tempore tribulationis illius permane illi fidelis, ut et in hæreditate illius cohæres sis.
30 Ante ignem camini vapor et fumus ignis inaltatur : sic et ante sanguinem maledicta, et contumeliæ, et minæ.
31 Amicum salutare non confundar, a facie illius non me abscondam : et si mala mihi evenerint per illum, sustinebo.
32 Omnis qui audiet cavebit se ab eo.
33 Quis dabit ori meo custodiam, et super labia mea signaculum certum, ut non cadam ab ipsis, et lingua mea perdat me ?