Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Ecclesiasticus 10


font
VULGATALA SACRA BIBBIA
1 Judex sapiens judicabit populum suum,
et principatus sensati stabilis erit.
1 Il giudice saggio disciplina il suo popolo, il governo d'un saggio sarà ordinato.
2 Secundum judicem populi, sic et ministri ejus :
et qualis rector est civitatis, tales et inhabitantes in ea.
2 Quale il giudice del popolo tali i suoi ministri, gli abitanti della città somigliano a chi la governa.
3 Rex insipiens perdet populum suum :
et civitates inhabitabuntur per sensum potentium.
3 Il re sregolato rovina il suo popolo, e la saggezza dei potenti edifica la città.
4 In manu Dei potestas terræ :
et utilem rectorem suscitabit in tempus super illam.
4 Il governo del mondo è in mano al Signore, ad esso destina, a suo tempo, l'uomo adatto.
5 In manu Dei prosperitas hominis,
et super faciem scribæ imponet honorem suum.
5 Nella mano del Signore è il successo dell'uomo, è lui che dona allo scriba la sua gloria.
6 Omnis injuriæ proximi ne memineris,
et nihil agas in operibus injuriæ.
6 Non sdegnarti col prossimo nei suoi errori, e non agire mai con tracotanza.
7 Odibilis coram Deo est et hominibus superbia,
et execrabilis omnis iniquitas gentium.
7 L'arroganza spiace a Dio e agli uomini, entrambi odiano l'ingiustizia.
8 Regnum a gente in gentem transfertur propter injustitias,
et injurias, et contumelias, et diversos dolos.
8 L'impero passa da una nazione all'altra con l'inganno, l'ambizione e la cupidigia.
9 Avaro autem nihil est scelestius.
Quid superbit terra et cinis ?
9 Perché si esalta chi è terra e cenere? Ancora in vita vomita gli intestini.
10 Nihil est iniquius quam amare pecuniam :
hic enim et animam suam venalem habet,
quoniam in vita sua projecit intima sua.
10 La grave malattia si burla del medico, chi oggi è re domani muore.
11 Omnis potentatus brevis vita ;
languor prolixior gravat medicum.
11 Questa è la sorte dell'uomo che muore: serpenti, bestie feroci e vermi.
12 Brevem languorem præcidit medicus :
sic et rex hodie est, et cras morietur.
12 Chi s'allontana da Dio è sulla via dell'arroganza, egli distoglie il cuore dal creatore.
13 Cum enim morietur homo,
hæreditabit serpentes, et bestias, et vermes.
13 Perché l'arroganza comincia col peccato, chi n'è colpito emana cose abominevoli; perciò il Signore li punisce con portenti, li sconvolge fino ad annientarli.
14 Initium superbiæ hominis apostatare a Deo :
14 Il Signore abbatte i prìncipi dai troni per farvi sedere gli uomini miti.
15 quoniam ab eo qui fecit illum recessit cor ejus,
quoniam initium omnis peccati est superbia.
Qui tenuerit illam adimplebitur maledictis,
et subvertet eum in finem.
15 Il Signore svelle le radici delle nazioni e pianta gli umili al loro posto.
16 Propterea exhonoravit Dominus conventus malorum,
et destruxit eos usque in finem.
16 Il Signore devasta le terre dei popoli e le distrugge sino alle fondamenta;
17 Sedes ducum superborum destruxit Deus,
et sedere fecit mites pro eis.
17 colpisce certi uomini e li annienta, cancella dalla terra la loro memoria.
18 Radices gentium superbarum arefecit Deus,
et plantavit humiles ex ipsis gentibus.
18 L'arroganza non fu creata per gli uomini, né l'ira per i nati di donna.
19 Terras gentium evertit Dominus,
et perdidit eas usque ad fundamentum.
19 C'è una specie che merita onore? Gli uomini; c'è una specie che merita onore? Quanti temono il Signore.
20 Arefecit ex ipsis, et disperdidit eos,
et cessare fecit memoriam eorum a terra.
20 C'è una specie che merita disprezzo? Gli uomini; c'è una specie che merita disprezzo? Quanti vìolano la legge.
21 Memoria superborum perdidit Deus,
et reliquit memoriam humilium sensu.
21 Tra fratelli ha onore chi comanda, ma agli occhi del Signore quanti lo temono.
22 Non est creata hominibus superbia,
neque iracundia nationi mulierum.
22 Sia un ricco e un nobile che un povero può vantarsi del timore del Signore.
23 Semen hominum honorabitur hoc, quod timet Deum :
semen autem hoc exhonorabitur, quod præterit mandata Domini.
23 Non è giusto disprezzare il povero che ha senno, né conveniente onorare il peccatore.
24 In medio fratrum rector illorum in honore :
et qui timent Dominum erunt in oculis illius.
24 Principe, giudice, potente: anche se onorati, son meno di chi teme il Signore.
25 Gloria divitum, honoratorum, et pauperum,
timor Dei est.
25 Gli uomini liberi serviranno lo schiavo saggio, e chi ha senno non protesterà.
26 Noli despicere hominem justum pauperem,
et noli magnificare virum peccatorem divitem.
26 Non far sfoggio di saggezza quando attendi al tuo mestiere, e non sentirti grande quando sei nel bisogno.
27 Magnus, et judex, et potens est in honore :
et non est major illo qui timet Deum.
27 Val più lavorare e abbondare in tutto che passeggiare con boria e senza pane.
28 Servo sensato liberi servient :
et vir prudens et disciplinatus non murmurabit correptus,
et inscius non honorabitur.
28 Figlio, sii modesto ma pensa al tuo onore, fatti valere secondo il tuo merito.
29 Noli extollere te in faciendo opere tuo,
et noli cunctari in tempore angustiæ.
29 Chi riparerà al male che uno fa a se stesso, e chi l'onorerà se egli si disonora?
30 Melior est qui operatur et abundat in omnibus,
quam qui gloriatur et eget pane.
30 Il povero si farà onore con la saggezza, e il ricco si farà onore con la ricchezza.
31 Fili, in mansuetudine serva animam tuam,
et da illi honorem secundum meritum suum.
31 L'onore del povero crescerà con la ricchezza, ma il disprezzo del ricco crescerà con la povertà.
32 Peccantem in animam suam quis justificabit ?
et quis honorificabit exhonorantem animam suam ?
33 Pauper gloriatur per disciplinam et timorem suum :
et est homo qui honorificatur propter substantiam suam.
34 Qui autem gloriatur in paupertate, quanto magis in substantia !
et qui gloriatur in substantia, paupertatem vereatur.