Proverbi 16

NOVA VULGATA	LXX
1 Hominis est animum praeparare, et Domini est responsio linguae.	1 -
2 Omnes viae hominis purae sunt oculis eius, spirituum ponderator est Dominus.	2 παντα τα εργα του ταπεινου φανερα παρα τω θεω οι δε ασεβεις εν ημερα κακη ολουνται
3 Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuae.	3 -
4 Universa secundum proprium finem operatus est Dominus; impium quoque ad diem malum.	4 -
5 Abominatio Domini est omnis arrogans; manus in manu, non erit innocens.	5 ακαθαρτος παρα θεω πας υψηλοκαρδιος χειρι δε χειρας εμβαλων αδικως ουκ αθωωθησεται
6 Misericordia et veritate redimitur iniquitas, et in timore Domini declinatur a malo.	6 -
7 Cum placuerint Domino viae hominis, inimicos quoque eius convertet ad pacem.	7 αρχη οδου αγαθης το ποιειν τα δικαια δεκτα δε παρα θεω μαλλον η θυειν θυσιας
8 Melius est parum cum iustitia quam multi fructus sine aequitate.	8 ο ζητων τον κυριον ευρησει γνωσιν μετα δικαιοσυνης οι δε ορθως ζητουντες αυτον ευρησουσιν ειρηνην
9 Cor hominis disponit viam suam, sed Domini est dirigere gressus eius.	9 παντα τα εργα του κυριου μετα δικαιοσυνης φυλασσεται δε ο ασεβης εις ημεραν κακην
10 Divinatio in labiis regis, in iudicio non errabit os eius.	10 μαντειον επι χειλεσιν βασιλεως εν δε κρισει ου μη πλανηθη το στομα αυτου
11 Pondus et statera iusta Domini sunt, et opera eius omnes lapides sacculi.	11 ροπη ζυγου δικαιοσυνη παρα κυριω τα δε εργα αυτου σταθμια δικαια
12 Abominantur reges agere impie, quoniam iustitia firmatur solium.	12 βδελυγμα βασιλει ο ποιων κακα μετα γαρ δικαιοσυνης ετοιμαζεται θρονος αρχης
13 Voluntas regum labia iusta; qui recta loquitur, diligetur.	13 δεκτα βασιλει χειλη δικαια λογους δε ορθους αγαπα
14 Indignatio regis nuntii mortis, et vir sapiens placabit eam.	14 θυμος βασιλεως αγγελος θανατου ανηρ δε σοφος εξιλασεται αυτον
15 In lumine vultus regis vita, et voluntas eius quasi imber serotinus.	15 εν φωτι ζωης υιος βασιλεως οι δε προσδεκτοι αυτω ωσπερ νεφος οψιμον
16 Possidere sapientiam quanto melius est auro; et acquirere prudentiam pretiosius est argento.	16 νοσσιαι σοφιας αιρετωτεραι χρυσιου νοσσιαι δε φρονησεως αιρετωτεραι υπερ αργυριον
17 Semita iustorum declinare a malo; custos animae suae, qui servat viam suam.	17 τριβοι ζωης εκκλινουσιν απο κακων μηκος δε βιου οδοι δικαιοσυνης ο δεχομενος παιδειαν εν αγαθοις εσται ο δε φυλασσων ελεγχους σοφισθησεται ος φυλασσει τας εαυτου οδους τηρει την εαυτου ψυχην αγαπων δε ζωην αυτου φεισεται στοματος αυτου
18 Contritionem praecedit superbia, et ante ruinam exaltatio spiritus.	18 προ συντριβης ηγειται υβρις προ δε πτωματος κακοφροσυνη
19 Melius est humiliari cum mitibus quam dividere spolia cum superbis.	19 κρεισσων πραυθυμος μετα ταπεινωσεως η ος διαιρειται σκυλα μετα υβριστων
20 Eruditus in verbo reperiet bona; et, qui sperat in Domino, beatus est.	20 συνετος εν πραγμασιν ευρετης αγαθων πεποιθως δε επι θεω μακαριστος
21 Qui sapiens est corde, appellabitur prudens; et dulcedo labiorum addet doctrinam.	21 τους σοφους και συνετους φαυλους καλουσιν οι δε γλυκεις εν λογω πλειονα ακουσονται
22 Fons vitae eruditio possidentis; poena stultorum stultitia.	22 πηγη ζωης εννοια τοις κεκτημενοις παιδεια δε αφρονων κακη
23 Cor sapientis erudiet os eius et labiis eius addet doctrinam.	23 καρδια σοφου νοησει τα απο του ιδιου στοματος επι δε χειλεσιν φορεσει επιγνωμοσυνην
24 Favus mellis composita verba, dulcedo animae et sanitas ossium.	24 κηρια μελιτος λογοι καλοι γλυκασμα δε αυτων ιασις ψυχης
25 Est via, quae videtur homini recta, et novissima eius ducunt ad mortem.	25 εισιν οδοι δοκουσαι ειναι ορθαι ανδρι τα μεντοι τελευταια αυτων βλεπει εις πυθμενα αδου
26 Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum.	26 ανηρ εν πονοις πονει εαυτω και εκβιαζεται εαυτου την απωλειαν ο μεντοι σκολιος επι τω εαυτου στοματι φορει την απωλειαν
27 Vir impius fodit malum, et in labiis eius quasi ignis ardens.	27 ανηρ αφρων ορυσσει εαυτω κακα επι δε των εαυτου χειλεων θησαυριζει πυρ
28 Homo perversus suscitat lites, et mussitator separat familiares.	28 ανηρ σκολιος διαπεμπεται κακα και λαμπτηρα δολου πυρσευει κακοις και διαχωριζει φιλους
29 Vir iniquus lactat amicum suum et ducit eum per viam non bonam.	29 ανηρ παρανομος αποπειραται φιλων και απαγει αυτους οδους ουκ αγαθας
30 Qui attonitis oculis cogitat prava, comprimens labia sua perficit malum.	30 στηριζων οφθαλμους αυτου λογιζεται διεστραμμενα οριζει δε τοις χειλεσιν αυτου παντα τα κακα ουτος καμινος εστιν κακιας
31 Corona dignitatis canities, quae in viis iustitiae reperietur.	31 στεφανος καυχησεως γηρας εν δε οδοις δικαιοσυνης ευρισκεται
32 Melior est patiens viro forti, et, qui dominatur animo suo, expugnatore urbium.	32 κρεισσων ανηρ μακροθυμος ισχυρου ο δε κρατων οργης κρεισσων καταλαμβανομενου πολιν
33 Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur.	33 εις κολπους επερχεται παντα τοις αδικοις παρα δε κυριου παντα τα δικαια