Siracide 20
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA MARTINI | VULGATA |
---|---|
1 Quanto è meglio il riprendere, e non proibir di parlare a chi con fessa (la colpa), che il nudrir l'ira! | 1 Quam bonum est arguere, quam irasci, et confitentem in oratione non prohibere ! |
2 Un impudico eunuco disonora una verginella: | 2 Concupiscentia spadonis devirginabit juvenculam : |
3 Cosi taluno iniquamente viola la giustizia. | 3 sic qui facit per vim judicium iniquum. |
4 Quanto buona cosa ell' è nella correzione dimostrar pentimento! perocchè così tu fuggirai il peccato volontario. | 4 Quam bonum est correptum manifestare p?nitentiam ! sic enim effugies voluntarium peccatum. |
5 V'ha chi saggio dimostrasi col tacere: ed havvi chi è odioso per la intemperanza del parlare. | 5 Est tacens qui invenitur sapiens : et est odibilis qui procax est ad loquendum. |
6 Uno si tace, perché non ha senno per parlare; e uno si tace, perché sa qual'è il tempo approposito. | 6 Est tacens non habens sensum loquelæ : et est tacens sciens tempus aptum. |
7 L'uomo saggio tacerà fino a un dato tempo; ma l'uomo vano, e l'imprudente non badano al tempo. | 7 Homo sapiens tacebit usque ad tempus : lascivus autem et imprudens non servabunt tempus. |
8 Chi molto parla, farà danno all'anima propria, e chi si arroga ingiusto potere, sarà odiato. | 8 Qui multis utitur verbis lædet animam suam : et qui potestatem sibi sumit injuste, odietur. |
9 La prosperità è un male per l'uomo scorretto: e i tesori trovati gli diveutan dannosi. | 9 Est processio in malis viro indisciplinato, et est inventio in detrimentum. |
10 Tal dono v'ha, che è inutile; e ve n'ha tale, che ha doppia mercede. | 10 Est datum quod non est utile, et est datum cujus retributio duplex. |
11 Taluno nell'esaltazione trova l'abbassamento; e a un altro l'umiliazione giova per innalzarsi. | 11 Est propter gloriam minoratio, et est qui ab humilitate levabit caput. |
12 Taluno compera molte cose a vii prezzo; ma poi gli tocca a pagarne il settuplo. | 12 Est qui multa redimat modico pretio, et restituens ea in septuplum. |
13 Il saggio si rende amabile con sue parole, ma le grazie degli stolti sono gettate. | 13 Sapiens in verbis seipsum amabilem facit : gratiæ autem fatuorum effundentur. |
14 Il dono dello stolte non sarà utile a te; perocché egli ha sette occhi: | 14 Datus insipientis non erit utilis tibi : oculi enim illius septemplices sunt. |
15 Ei darà poco, e molti farà rimproveri, e aperta la bocca, getterà fuoco. | 15 Exigua dabit, et multa improperabit : et apertio oris illius inflammatio est. |
16 Egli è uno, che oggi da in prestito, e ridimanda domane: un tal uomo è odioso. | 16 Hodie f?neratur quis, et cras expetit : odibilis est homo hujusmodi. |
17 Lo stolto non avrà un amico, e i suoi doni non saranno graditi: | 17 Fatuo non erit amicus, et non erit gratia bonis illius : |
18 Conciossiachè quelli, che mangiano il pane di lui sono falsi di lingua: e quanti, e quanto spesso si burleranno di lui? | 18 qui enim edunt panem illius, falsæ linguæ sunt. Quoties et quanti irridebunt eum ! |
19 Perché egli senza giudizio dona o quello, che dovea serbare, e quello ancora, che non doveva serbare. | 19 neque enim quod habendum erat directo sensu distribuit ; similiter et quod non erat habendum. |
20 Le cadute della lingua fallace, sono come di chi cade dal tetto; così repentina sarà la caduta dei cattivi. | 20 Lapsus falsæ linguæ quasi qui in pavimento cadens : sic casus malorum festinanter veniet. |
21 L'uomo sgraziato è come una favola senza sugo di quelle, che van sempre per le bocche di gente mal allevata. | 21 Homo acharis quasi fabula vana, in ore indisciplinatorum assidua erit. |
22 La parabola non ha grazia in bocca dello stolto, perché egli la dice fuori di tempo. | 22 Ex ore fatui reprobabitur parabola : non enim dicit illam in tempore suo. |
23 V'ha chi non pecca, perché non ne ha il modo, e si cruccia di stare nell'inazione. | 23 Est qui vetatur peccare præ inopia, et in requie sua stimulabitur. |
24 V'ha chi manda in rovina l'anima propria per uman rispetto, e la rovina in grazia di un imprudente, e per riguardo ad un tal uomo si perde. | 24 Est qui perdet animam suam præ confusione, et ab imprudenti persona perdet eam : personæ autem acceptione perdet se. |
25 V'ha chi per uman rispetto promette all'amico, e il guadagno, che ne ha, è di farselo gratuitamente nimico. | 25 Est qui præ confusione promittit amico, et lucratus est eum inimicum gratis. |
26 Pessimo vitupero dell'uomo ella è la bugia, ma questa sta di continuo nella bocca dei male allevati. | 26 Opprobrium nequam in homine mendacium : et in ore indisciplinatorum assidue erit. |
27 E men cattivo il ladro, che il mentitore perpetuo: tua e l'uno, e l'altro avranno in retaggio la perdizione. | 27 Potior fur quam assiduitas viri mendacis : perditionem autem ambo hæreditabunt. |
28 I costumi de' mentitori sono disonorati, e si sta sempre con essi la loro ignominia. | 28 Mores hominum mendacium sine honore, et confusio illorum cum ipsis sine intermissione. |
29 Il saggio col suo parlare si accredita, e l'uom prudente sarà accetto ai magnati. | 29 Sapiens in verbis producet seipsum, et homo prudens placebit magnatis. |
30 Chi coltiva la sua terra, farà più alto cumulo di grasce: e chi fa opere di giustizia sarà esaltato; e chi è accetto ai magnati, fuggirà l'iniquità. | 30 Qui operatur terram suam inaltabit acervum frugum, et qui operatur justitiam, ipse exaltabitur : qui vero placet magnatis effugiet iniquitatem. |
31 I regali, è i donativi accecano gli animi de' giudici, e rattengono le loro riprensioni, facendoli come mutoli. | 31 Xenia et dona excæcant oculos judicum, et quasi mutus, in ore avertit correptiones eorum. |
32 La sapienza, che si tiene occulta, e il tesoro, che non si vede, a che giovano l'una, e l'altro? | 32 Sapientia absconsa, et thesaurus invisus, quæ utilitas in utrisque ? |
33 E più da stimarsi chi nasconde la sua stoltezza, che chi tiene occulto il suo sapere. | 33 Melior est qui celat insipientiam suam, quam homo qui abscondit sapientiam suam. |