Geremia 48
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | VULGATA |
---|---|
1 Contro Moab. Così parla il Signore degli eserciti, il Dio d'Israele: « Guai a Nabo: è devastata, è coperta di vergogna Cariataim ed è espugnata, la fortezza è coperta di vergogna e trema. | 1 Ad Moab. Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Væ super Nabo, quoniam vastata est, et confusa ! capta est Cariathaim, confusa est fortis, et tremuit. |
2 Non c'è più allegrezza in Moab. Han fatto dei cattivi disegni contro Esebon: venite e sterminiamola dalle nazioni: dunque sarai ridotta al silenzio, e la spada ti sarà alle spalle. | 2 Non est ultra exsultatio in Moab contra Hesebon : cogitaverunt malum : Venite, et disperdamus eam de gente. Ergo silens conticesces, sequeturque te gladius. |
3 Alti gridi da Oronaim: distruzione e grande strage. | 3 Vox clamoris de Oronaim, vastitas et contritio magna. |
4 Moab è abbattuta: annunziatene il grido ai suoi pargoletti. | 4 Contrita est Moab : annuntiate clamorem parvulis ejus. |
5 Per la salita di Luit (vi sono) piangenti, vi salgon piangendo: per la discesa di Oronaim i nemici stanno a sentire le urla della strage. | 5 Per ascensum enim Luith plorans ascendet in fletu, quoniam in descensu Oronaim hostes ululatum contritionis audierunt. |
6 Fuggite, salvate la vostra vita, e siate come il tamarisco nel deserto. | 6 Fugite, salvate animas vestras, et eritis quasi myricæ in deserto : |
7 Perchè tu hai posta la tua fiducia nelle tue fortezze e nei tuoi tesori, tu pure sarai presa, e Camos andrà in esilio insieme ai suoi sacerdoti e ai suoi principi. | 7 pro eo enim quod habuisti fiduciam in munitionibus tuis et in thesauris tuis, tu quoque capieris : et ibit Chamos in transmigrationem, sacerdotes ejus et principes ejus simul. |
8 Il saccheggiatore verrà ad ogni città, nessuna città potrà scampare, e saran desolate le valli e rovinate lo campagne: il Signore l'ha detto, | 8 Et veniet prædo ad omnem urbem, et urbs nulla salvabitur : et peribunt valles, et dissipabuntur campestria, quoniam dixit Dominus : |
9 date fiori a Moab, che parta fiorito: le sue città saran deserte, inabitabili. | 9 Date florem Moab, quia florens egredietur : et civitates ejus desertæ erunt, et inhabitabiles. |
10 Maledetto chi fa con negligenza l'opera del Signore, maledetto chi rattiene la sua spada dal sangue. | 10 Maledictus qui facit opus Domini fraudulenter, et maledictus qui prohibet gladium suum a sanguine. |
11 Moab fu fertile fin dalla sua adolescenza e riposò sui suoi fondi, non fu fatto passare da un vaso all'altro, non andò in esilio, per questo gli è restato il suo sapore, e il suo profumo non si è alterato. | 11 Fertilis fuit Moab ab adolescentia sua, et requievit in fæcibus suis : nec transfusus est de vase in vas, et in transmigrationem non abiit : idcirco permansit gustus ejus in eo, et odor ejus non est immutatus. |
12 Ecco però che viene il tempo — dice il Signore — in cui io gli manderò chi mette in ordine e piega i vasi, e lo piegheranno e voteranno i suoi vasi, e poi i suoi vasi li ridurranno in pezzi. | 12 Propterea ecce dies veniunt, dicit Dominus, et mittam ei ordinatores et stratores laguncularum : et sternent eum, et vasa ejus exhaurient, et lagunculas eorum collident. |
13 E Moab sarà svergognato a causa di Camos, come la casa di Israele è stata svergognata a causa di Betel in cui nutriva fiducia. | 13 Et confundetur Moab a Chamos sicut confusa est domus Israël a Bethel, in qua habebat fiduciam. |
14 Come fate a dire: « Noi siam forti e valorosi nelle battaglie? » | 14 Quomodo dicitis : Fortes sumus, et viri robusti ad præliandum ? |
15 Moab è devastato, le sue città sono andate in fumo, la sua migliore gioventù è scesa al macello — dice il re che si chiama il Signore degli eserciti. | 15 Vastata est Moab, et civitates illius succiderunt, et electi juvenes ejus descenderunt in occisionem, ait Rex : Dominus exercituum nomen ejus. |
16 La rovina di Moab è imminente, la sua sventura con somma velocità accorre. | 16 Prope est interitus Moab ut veniat, et malum ejus velociter accurret nimis. |
17 Consolatelo voi tutti, o suoi vicini, voi tutti che lo conoscete a nome, dite: « Come è stata spezzata la verga forte, lo scettro glorioso? » | 17 Consolamini eum, omnes qui estis in circuitu ejus : et universi qui scitis nomen ejus, dicite : Quomodo confracta est virga fortis, baculus gloriosus ? |
18 Discendi dalla gloria, siedi in arida landa, o figlia abitatrice di Dibon, perchè il distruttore di Moab sale contro di te, e abbatterà le tue fortezze. | 18 Descende de gloria, et sede in siti, habitatio filiæ Dibon, quoniam vastator Moab ascendit ad te : dissipavit munitiones tuas. |
19 Sta sulla strada e osserva, o abitatrice d'Aroer, interroga chi fugge, chi l'ha scampata, di': « Che è avvenuto? » | 19 In via sta, et prospice, habitatio Aroër : interroga fugientem, et ei qui evasit dic : Quid accidit ? |
20 « Moab è confuso, perchè è stato vinto ». Urlate, alzate le strida, annunziatelo lungo l'Arnon, che Moab è devastato. | 20 Confusus est Moab, quoniam victus est. Ululate, et clamate : annuntiate in Arnon, quoniam vastata est Moab, |
21 Il giudizio è venuto sulla terra del piano, su Helon, su Iasa, su Mefaat, | 21 et judicium venit ad terram campestrem, super Helon, et super Jasa, et super Mephaath, |
22 su Dibon, su Nabo, sopra la casa di Deblataim, | 22 et super Dibon, et super Nabo, et super domum Deblathaim, |
23 su Cariataim, su Betgamul, su Betmaon, | 23 et super Cariathaim, et super Bethgamul, et super Bethmaon, |
24 su Cariot, su Bosra, su tutte le città della terra di Moab, lontane e vicine. | 24 et super Carioth, et super Bosra, et super omnes civitates terræ Moab, quæ longe et quæ prope sunt. |
25 Il corno di Moab è abbattuto, il suo braccio è spezzato — dice il Signore. — | 25 Abscissum est cornu Moab, et brachium ejus contritum est, ait Dominus. |
26 Ubriacatelo, perchè s'è innalzato contro il Signore, e Moab sbatterà le mani nel vomitare, e sarà anche lui oggetto di riso. | 26 Inebriate eum, quoniam contra Dominum erectus est : et allidet manum Moab in vomitu suo, et erit in derisum etiam ipse. |
27 Tu hai schernito Israele, come se l'avessi trovato in compagnia di ladri; or dunque per le tue parole che hai dette contro di lui sarai condotto in schiavitù. | 27 Fuit enim in derisum tibi Israël : quasi inter fures reperisses eum : propter verba ergo tua quæ adversum illum locutus es, captivus duceris. |
28 Abbandonate le città, ritiratevi sulle rocce, o abitatori di Moab, e siate come la colomba che fa il nido nella più alta buca delle rupi. | 28 Relinquite civitates, et habitate in petra, habitatores Moab : et estote quasi columba nidificans in summo ore foraminis. |
29 Abbiamo sentito parlare della superbia di di Moab, — è oltremodo orgoglioso — della sua alterigia, della sua arroganza, della superbia e dell'alterigia del suo cuore. | 29 Audivimus superbiam Moab : superbus est valde : sublimitatem ejus, et arrogantiam, et superbiam, et altitudinem cordis ejus. |
30 Ben conosco — dice il Signore — la sua millanteria, a cui non risponde il suo valore, e che non ha tentato di fare nemmeno quanto ha potuto. | 30 Ego scio, ait Dominus, jactantiam ejus, et quod non sit juxta eam virtus ejus, nec juxta quod poterat conata sit facere. |
31 Per questo io alzerò le strida sopra Moab, a tutto Moab farò sentire i miei urli, agli uomini delle mura di mattone che sono in duolo. | 31 Ideo super Moab ejulabo, et ad Moab universam clamabo, ad viros muri fictilis lamentantes : |
32 Come ho pianto Iazer, così piangerò te, o vigna di Sebama: le tue propaggini hanno passato il mare, sono arrivate fino al mare di Iazer: sopra la tua messe e sopra la tua vendemmia si è gettato il saccheggiatore. | 32 de planctu Jazer plorabo tibi, vinea Sabama. Propagines tuæ transierunt mare ; usque ad mare Jazer pervenerunt : super messem tuam et vindemiam tuam prædo irruit. |
33 La gioia e l'allegrezza sono sparite dal Carmelo e dalla terra di Moab: ho tolto il vino dagli strettoi, non più chi pigia le uve canterà l'usata canzone. | 33 Ablata est lætitia et exsultatio de Carmelo et de terra Moab, et vinum de torcularibus sustuli : nequaquam calcator uvæ solitum celeuma cantabit. |
34 A causa degli urli di Esebon, fino ad Eleale, fino a Iasa fecero sentire i loro gridi, fino a Segor, fino ad Oronaim, vitella di tre anni, anche le acque di Nemrim, saranno pessime. | 34 De clamore Hesebon usque Eleale et Jasa, dederunt vocem suam ; a Segor usque ad Oronaim, vitula conternante : aquæ quoque Nemrim pessimæ erunt. |
35 E toglierò da Moab — dice il Signore — chi fa oblazioni sugli alti luoghi e sacrifica ù suoi dèi, | 35 Et auferam de Moab, ait Dominus, offerentem in excelsis, et sacrificantem diis ejus. |
36 per questo il mio cuore, a riguardo di Moab, gemerà come un flauto, il mio cuore a riguardo degli uomini delle mura di mattone darà il suono dei flauti; perchè han voluto fare più di quel che hanno potuto, son andati in rovina. | 36 Propterea cor meum ad Moab quasi tibiæ resonabit, et cor meum ad viros muri fictilis dabit sonitum tibiarum : quia plus fecit quam potuit, idcirco perierunt. |
37 Ogni testa sarà calva, ogni barba sarà rasa, in tutte le mani ci saran fasciature, sopra ogni dorso il cilizio. | 37 Omne enim caput calvitium, et omnis barba rasa erit : in cunctis manibus colligatio, et super omne dorsum cilicium : |
38 Sopra tutti i tetti di Moab e sulle sue piazze non ci saran che gemiti, perchè ho infranto Moab come inutile vaso — dice il Signore. | 38 super omnia tecta Moab, et in plateis ejus, omnis planctus : quoniam contrivi Moab sicut vas inutile, ait Dominus. |
39 Come mai è stato vinto cd urla? Come mai ha abbassato il capo Moab, ed è confuso? Moab sarà di scherno e di esempio per tutti i suoi vicini. | 39 Quomodo victa est, et ululaverunt ? quomodo dejecit cervicem Moab, et confusus est ? eritque Moab in derisum, et in exemplum omnibus in circuitu suo. |
40 Queste cose dice il Signore: Ecco volerà come aquila, e stenderà le sue ali sopra Moab: | 40 Hæc dicit Dominus : Ecce quasi aquila volabit, et extendet alas suas ad Moab. |
41 Cariot è presa, le sue fortezze sono espugnate: il cuore dei forti di Moab sarà in quel giorno come il cuore d'una donna partoriente. | 41 Capta est Carioth, et munitiones comprehensæ sunt : et erit cor fortium Moab in die illa sicut cor mulieris parturientis, |
42 Moab cesserà d'essere un popolo, perchè si è gloriato contro il Signore. | 42 et cessabit Moab esse populus, quoniam contra Dominum gloriatus est. |
43 Lo spavento, la fossa, il laccio sopra te, o abitante Il Moab — dice il Signore. — ; | 43 Pavor, et fovea, et laqueus super te, o habitator Moab, dicit Dominus. |
44 Chi fuggirà dallo spavento ca drà nella fossa, chi potrà risalire dalla fossa sarà preso al laccio; perchè io farò venire sopra Moab l'anno del suo castigo — dice il Signore. | 44 Qui fugerit a facie pavoris cadet in foveam, et qui conscenderit de fovea capietur laqueo : adducam enim super Moab annum visitationis eorum, ait Dominus. |
45 Si riposarono all'ombra di Esebon quelli fuggiti dal laccio, ma da Esebon è uscito un fuoco, una fiamma di mezzo a Seon, e divorerà una parte di Moab, la sommità dei figli del tumulto. | 45 In umbra Hesebon steterunt de laqueo fugientes, quia ignis egressus est de Hesebon, et flamma de medio Seon : et devorabit partem Moab, et verticem filiorum tumultus. |
46 Guai a te, o Moab, sei andato in rovina, o popolo di Camos, perchè i tuoi figli son presi, e le tue figlie, per ìa schiavitù. | 46 Væ tibi, Moab : periisti, popule Chamos, quia comprehensi sunt filii tui et filiæ tuæ in captivitatem. |
47 Ma io farò ritornare i prigionieri di Moab negli ultimi giorni — dice il Signore. Fin qui il giudizio di Moab ». | 47 Et convertam captivitatem Moab in novissimis diebus, ait Dominus. Hucusque judicia Moab. |