1 υιε εαν δεξαμενος ρησιν εμης εντολης κρυψης παρα σεαυτω | 1 Figlio mio, se accoglierai le mie parole e conserverai con te i miei precetti, |
2 υπακουσεται σοφιας το ους σου και παραβαλεις καρδιαν σου εις συνεσιν παραβαλεις δε αυτην επι νουθετησιν τω υιω σου | 2 volgendo alla sapienza il tuo orecchio, inclinerai il tuo cuore all'intelligenza; |
3 εαν γαρ την σοφιαν επικαλεση και τη συνεσει δως φωνην σου την δε αισθησιν ζητησης μεγαλη τη φωνη | 3 anzi se farai appello all'acutezza, all'intelligenza rivolgendo il tuo grido; |
4 και εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και ως θησαυρους εξερευνησης αυτην | 4 se la ricercherai come l'argento e come un tesoro l'andrai scovando: |
5 τοτε συνησεις φοβον κυριου και επιγνωσιν θεου ευρησεις | 5 allora scoprirai il timore del Signore e la scienza di Dio tu troverai. |
6 οτι κυριος διδωσιν σοφιαν και απο προσωπου αυτου γνωσις και συνεσις | 6 Veramente il Signore dona sapienza, dalla sua bocca viene scienza e intelligenza. |
7 και θησαυριζει τοις κατορθουσι σωτηριαν υπερασπιει την πορειαν αυτων | 7 Egli riserva ai retti l'assistenza, scudo per chi cammina integramente. |
8 του φυλαξαι οδους δικαιωματων και οδον ευλαβουμενων αυτον διαφυλαξει | 8 Proteggendo le vie della giustizia custodisce il cammino dei suoi amici. |
9 τοτε συνησεις δικαιοσυνην και κριμα και κατορθωσεις παντας αξονας αγαθους | 9 Allora comprenderai la giustizia e il diritto, l'equità e ogni via della felicità. |
10 εαν γαρ ελθη η σοφια εις σην διανοιαν η δε αισθησις τη ση ψυχη καλη ειναι δοξη | 10 Quando sarà entrata la sapienza nel tuo cuore e la scienza avrà deliziato la tua anima, |
11 βουλη καλη φυλαξει σε εννοια δε οσια τηρησει σε | 11 la prudenza veglierà su te e l'assennatezza ti custodirà, |
12 ινα ρυσηται σε απο οδου κακης και απο ανδρος λαλουντος μηδεν πιστον | 12 strappandoti dalla via del male, dall'uomo dalle idee perverse, |
13 ω οι εγκαταλειποντες οδους ευθειας του πορευεσθαι εν οδοις σκοτους | 13 da quelli che abbandonano le vie diritte per mettersi nelle vie oscure, |
14 οι ευφραινομενοι επι κακοις και χαιροντες επι διαστροφη κακη | 14 che si dilettano a fare il male, esultano nelle perversità del male, |
15 ων αι τριβοι σκολιαι και καμπυλαι αι τροχιαι αυτων | 15 devìano i propri sentieri, sviano nei loro cammini; |
16 του μακραν σε ποιησαι απο οδου ευθειας και αλλοτριον της δικαιας γνωμης | 16 strappandoti dalla donna altrui, dalla straniera che sa adoperare parole melliflue, |
17 υιε μη σε καταλαβη κακη βουλη η απολειπουσα διδασκαλιαν νεοτητος και διαθηκην θειαν επιλελησμενη | 17 che ha lasciato il compagno della sua giovinezza e ha dimenticato il patto del suo Dio. |
18 εθετο γαρ παρα τω θανατω τον οικον αυτης και παρα τω αδη μετα των γηγενων τους αξονας αυτης | 18 Veramente la sua casa va verso la morte e verso le ombre i suoi sentieri. |
19 παντες οι πορευομενοι εν αυτη ουκ αναστρεψουσιν ουδε μη καταλαβωσιν τριβους ευθειας ου γαρ καταλαμβανονται υπο ενιαυτων ζωης | 19 Chi si incammina verso di lei non ritorna indietro e non raggiunge i sentieri della vita. |
20 ει γαρ επορευοντο τριβους αγαθας ευροσαν αν τριβους δικαιοσυνης λειους | 20 Così camminerai per la via dei buoni e i sentieri dei giusti tu custodirai. |
21 χρηστοι εσονται οικητορες γης ακακοι δε υπολειφθησονται εν αυτη οτι ευθεις κατασκηνωσουσι γην και οσιοι υπολειφθησονται εν αυτη | 21 Sì, i retti dimoreranno nel paese, i puri vi saranno lasciati. |
22 οδοι ασεβων εκ γης ολουνται οι δε παρανομοι εξωσθησονται απ' αυτης | 22 Gli empi invece saranno cancellati, i fedifraghi saranno sradicati. |