ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 2

LXX	KING JAMES BIBLE
1 υιε εαν δεξαμενος ρησιν εμης εντολης κρυψης παρα σεαυτω	1 My son, if thou wilt receive my words, and hide my commandments with thee;
2 υπακουσεται σοφιας το ους σου και παραβαλεις καρδιαν σου εις συνεσιν παραβαλεις δε αυτην επι νουθετησιν τω υιω σου	2 So that thou incline thine ear unto wisdom, and apply thine heart to understanding;
3 εαν γαρ την σοφιαν επικαλεση και τη συνεσει δως φωνην σου την δε αισθησιν ζητησης μεγαλη τη φωνη	3 Yea, if thou criest after knowledge, and liftest up thy voice for understanding;
4 και εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και ως θησαυρους εξερευνησης αυτην	4 If thou seekest her as silver, and searchest for her as for hid treasures;
5 τοτε συνησεις φοβον κυριου και επιγνωσιν θεου ευρησεις	5 Then shalt thou understand the fear of the LORD, and find the knowledge of God.
6 οτι κυριος διδωσιν σοφιαν και απο προσωπου αυτου γνωσις και συνεσις	6 For the LORD giveth wisdom: out of his mouth cometh knowledge and understanding.
7 και θησαυριζει τοις κατορθουσι σωτηριαν υπερασπιει την πορειαν αυτων	7 He layeth up sound wisdom for the righteous: he is a buckler to them that walk uprightly.
8 του φυλαξαι οδους δικαιωματων και οδον ευλαβουμενων αυτον διαφυλαξει	8 He keepeth the paths of judgment, and preserveth the way of his saints.
9 τοτε συνησεις δικαιοσυνην και κριμα και κατορθωσεις παντας αξονας αγαθους	9 Then shalt thou understand righteousness, and judgment, and equity; yea, every good path.
10 εαν γαρ ελθη η σοφια εις σην διανοιαν η δε αισθησις τη ση ψυχη καλη ειναι δοξη	10 When wisdom entereth into thine heart, and knowledge is pleasant unto thy soul;
11 βουλη καλη φυλαξει σε εννοια δε οσια τηρησει σε	11 Discretion shall preserve thee, understanding shall keep thee:
12 ινα ρυσηται σε απο οδου κακης και απο ανδρος λαλουντος μηδεν πιστον	12 To deliver thee from the way of the evil man, from the man that speaketh froward things;
13 ω οι εγκαταλειποντες οδους ευθειας του πορευεσθαι εν οδοις σκοτους	13 Who leave the paths of uprightness, to walk in the ways of darkness;
14 οι ευφραινομενοι επι κακοις και χαιροντες επι διαστροφη κακη	14 Who rejoice to do evil, and delight in the frowardness of the wicked;
15 ων αι τριβοι σκολιαι και καμπυλαι αι τροχιαι αυτων	15 Whose ways are crooked, and they froward in their paths:
16 του μακραν σε ποιησαι απο οδου ευθειας και αλλοτριον της δικαιας γνωμης	16 To deliver thee from the strange woman, even from the stranger which flattereth with her words;
17 υιε μη σε καταλαβη κακη βουλη η απολειπουσα διδασκαλιαν νεοτητος και διαθηκην θειαν επιλελησμενη	17 Which forsaketh the guide of her youth, and forgetteth the covenant of her God.
18 εθετο γαρ παρα τω θανατω τον οικον αυτης και παρα τω αδη μετα των γηγενων τους αξονας αυτης	18 For her house inclineth unto death, and her paths unto the dead.
19 παντες οι πορευομενοι εν αυτη ουκ αναστρεψουσιν ουδε μη καταλαβωσιν τριβους ευθειας ου γαρ καταλαμβανονται υπο ενιαυτων ζωης	19 None that go unto her return again, neither take they hold of the paths of life.
20 ει γαρ επορευοντο τριβους αγαθας ευροσαν αν τριβους δικαιοσυνης λειους	20 That thou mayest walk in the way of good men, and keep the paths of the righteous.
21 χρηστοι εσονται οικητορες γης ακακοι δε υπολειφθησονται εν αυτη οτι ευθεις κατασκηνωσουσι γην και οσιοι υπολειφθησονται εν αυτη	21 For the upright shall dwell in the land, and the perfect shall remain in it.
22 οδοι ασεβων εκ γης ολουνται οι δε παρανομοι εξωσθησονται απ' αυτης	22 But the wicked shall be cut off from the earth, and the transgressors shall be rooted out of it.