1 ¿Sabes cuándo hacen las rebecas sus crías? ¿has observado el parto de las ciervas? | 1 ει εγνως καιρον τοκετου τραγελαφων πετρας εφυλαξας δε ωδινας ελαφων |
2 ¿has contado los meses de su gestación? ¿sabes la época de su alumbramiento? | 2 ηριθμησας δε αυτων μηνας πληρεις τοκετου ωδινας δε αυτων ελυσας |
3 Entonces se acurrucan y paren a sus crías, echan fuera su camada. | 3 εξεθρεψας δε αυτων τα παιδια εξω φοβου ωδινας αυτων εξαποστελεις |
4 Y cuando ya sus crías se hacen fuertes y grandes, salen al desierto y no vuelven más a ellas. | 4 απορρηξουσιν τα τεκνα αυτων πληθυνθησονται εν γενηματι εξελευσονται και ου μη ανακαμψουσιν αυτοις |
5 ¿Quién dejó al onagro en libertad y soltó las amarras del asno salvaje? | 5 τις δε εστιν ο αφεις ονον αγριον ελευθερον δεσμους δε αυτου τις ελυσεν |
6 Yo le he dado la estepa por morada, por mansión la tierra salitrosa. | 6 εθεμην δε την διαιταν αυτου ερημον και τα σκηνωματα αυτου αλμυριδα |
7 Se ríe del tumulto de las ciudades, no oye los gritos del arriero; | 7 καταγελων πολυοχλιας πολεως μεμψιν δε φορολογου ουκ ακουων |
8 explora las montañas, pasto suyo, en busca de toda hierba verde. | 8 κατασκεψεται ορη νομην αυτου και οπισω παντος χλωρου ζητει |
9 ¿Querrá acaso servirte el buey salvaje, pasar la noche junto a tu pesebre? | 9 βουλησεται δε σοι μονοκερως δουλευσαι η κοιμηθηναι επι φατνης σου |
10 ¿Atarás a su cuello la coyunda? ¿rastrillará los surcos tras de ti? | 10 δησεις δε εν ιμασι ζυγον αυτου η ελκυσει σου αυλακας εν πεδιω |
11 ¿Puedes fiarte de él por su gran fuerza? ¿le confiarás tu menester? | 11 πεποιθας δε επ' αυτω οτι πολλη η ισχυς αυτου επαφησεις δε αυτω τα εργα σου |
12 ¿Estás seguro de que vuelva, de que en tu era allegue el grano? | 12 πιστευσεις δε οτι αποδωσει σοι τον σπορον εισοισει δε σου τον αλωνα |
13 El ala del avestruz, ¿se puede comparar al plumaje de la cigüeña y del halcón? | 13 πτερυξ τερπομενων νεελασα εαν συλλαβη ασιδα και νεσσα |
14 Ella en tierra abandona sus huevos, en el suelo los deja calentarse; | 14 οτι αφησει εις γην τα ωα αυτης και επι χουν θαλψει |
15 se olvida de que puede aplastarlos algún pie, o cascarlos una fiera salvaje. | 15 και επελαθετο οτι πους σκορπιει και θηρια αγρου καταπατησει |
16 Dura para sus hijos cual si no fueran suyos, por un afán inútil no se inquieta. | 16 απεσκληρυνεν τα τεκνα αυτης ωστε μη εαυτη εις κενον εκοπιασεν ανευ φοβου |
17 Es que Dios la privó de sabiduría, y no le dotó de inteligencia. | 17 οτι κατεσιωπησεν αυτη ο θεος σοφιαν και ουκ εμερισεν αυτη εν τη συνεσει |
18 Pero en cuanto se alza y se remonta, se ríe del caballo y su jinete. | 18 κατα καιρον εν υψει υψωσει καταγελασεται ιππου και του επιβατου αυτου |
19 ¿Das tú al caballo la bravura? ¿revistes su cuello de tremolante crin? | 19 η συ περιεθηκας ιππω δυναμιν ενεδυσας δε τραχηλω αυτου φοβον |
20 ¿Le haces brincar como langosta? ¡Terror infunde su relincho altanero! | 20 περιεθηκας δε αυτω πανοπλιαν δοξαν δε στηθεων αυτου τολμη |
21 Piafa de júbilo en el valle, con brío se lanza al encuentro de las armas. | 21 ανορυσσων εν πεδιω γαυρια εκπορευεται δε εις πεδιον εν ισχυι |
22 Se ríe del miedo y de nada se asusta, no retrocede ante la espada. | 22 συναντων βελει καταγελα και ου μη αποστραφη απο σιδηρου |
23 Va resonando sobre él la aljaba, la llama de la lanza y el dardo. | 23 επ' αυτω γαυρια τοξον και μαχαιρα |
24 Hirviendo de impaciencia la tierra devora, no se contiene cuando suena la trompeta. | 24 και οργη αφανιει την γην και ου μη πιστευση εως αν σημανη σαλπιγξ |
25 A cada toque de trompeta dice: «¡Aah!» olfatea de lejos el combate, las voces de mando y los clamores. | 25 σαλπιγγος δε σημαινουσης λεγει ευγε πορρωθεν δε οσφραινεται πολεμου συν αλματι και κραυγη |
26 ¿Acaso por tu acuerdo el halcón emprende el vuelo, despliega sus alas hacia el sur? | 26 εκ δε της σης επιστημης εστηκεν ιεραξ αναπετασας τας πτερυγας ακινητος καθορων τα προς νοτον |
27 ¿Por orden tuya se remonta el águila y coloca su nido en las alturas? | 27 επι δε σω προσταγματι υψουται αετος γυψ δε επι νοσσιας αυτου καθεσθεις αυλιζεται |
28 Pone en la roca su mansión nocturna, su fortaleza en un picacho. | 28 επ' εξοχη πετρας και αποκρυφω |
29 Desde allí acecha a su presa, desde lejos la divisan sus ojos. | 29 εκεισε ων ζητει τα σιτα πορρωθεν οι οφθαλμοι αυτου σκοπευουσιν |
30 Sus crías lamen sangre; donde hay muertos, allí está. | 30 νεοσσοι δε αυτου φυρονται εν αιματι ου δ' αν ωσι τεθνεωτες παραχρημα ευρισκονται |