Ecclesiasticus 25

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 In tribus placitum est spiritui meo, quae sunt probata coram Deo et hominibus:	1 W trzech rzeczach upodobałem sobie, które są przyjemne Panu i ludziom: zgoda wśród braci, przyjaźń między sąsiadami oraz żona i mąż dobrze zgadzający się wzajemnie.
2 concordia fratrum et amor proximorum et vir et mulier bene sibi consentientes.	2 Trzech rodzajów ludzi znienawidziła moja dusza, a życie ich szczególnie mnie gniewa: żebraka pysznego, bogacza kłamcy, starca cudzołożnego, ogołoconego z rozumu.
3 Tres species odivit anima mea, et aggravor valde animae illorum:	3 Jeśli w młodości nie nazbierałeś, jakim sposobem znajdziesz na starość?
4 pauperem superbum, divitem mendacem, senem fatuum et insensatum.	4 Jak sąd przystoi siwym włosom, tak starszym umieć doradzać.
5 In iuventute tua non congregasti; quomodo in senectute tua invenies?	5 Jak starcom przystoi mądrość, tak tym, co mają poważanie - myśl i rada.
6 Quam speciosum canitiei iudicium, et presbyteris cognoscere consilium!	6 Wieńcem starców jest wielkie doświadczenie, a chlubą ich bojaźń Pańska.
7 Quam speciosa veteranis sapientia, et gloriosis intellectus et consilium!	7 Dziewięć myśli uznałem w sercu za błogosławione, a dziesiątą słowami wypowiem: człowiek, który ma radość z dzieci i już za życia patrzy na upadek wrogów;
8 Corona senum multa peritia, et gloria illorum timor Dei.	8 szczęśliwy, kto mieszka z żoną rozumną, kto się językiem nie poślizgnął, kto nie służył innemu, niegodnemu siebie,
9 Novem insuspicabilia cordis magnificavi, et decimum dicam in lingua hominibus:	9 szczęśliwy, kto znalazł roztropność, kto może przemawiać do uszu tych, którzy go słuchają;
10 homo, qui iucundatur in filiis, vivens et videns subversionem inimicorum suorum;	10 jakże wielki jest ten, kto znalazł mądrość, ale nikt nie jest większy od tego, kto boi się Pana.
11 beatus, qui habitat cum muliere sensata et non arat in bove et in asino simul; et qui lingua sua non est lapsus, et qui non servivit indigno se;	11 Bojaźń Pana wszystko przewyższa, a kto ją posiadł, do kogo będzie przyrównany?
12 beatus, qui invenit amicum verum, et qui enarrat iustitiam auri audienti;	12 Bojaźń Pana jest początkiem umiłowania Go, wiara zaś początkiem zjednoczenia z Nim.
13 quam magnus, qui invenit sapientiam et scientiam, sed non est super timentem Dominum.	13 Każda rana, byle nie rana serca, wszelka złość, byle nie złość żony.
14 Timor Dei super omnia excedit;	14 Każde prześladowanie, byle nie prześladowanie przez nienawidzących nas, każda zemsta, byle nie zemsta nieprzyjaciół.
15 qui tenet illum, cui assimilabitur?	15 Nie ma bowiem głowy nad głowę węża i nie ma gniewu nad gniew nieprzyjaciela.
16 Timor Dei initium dilectionis eius; fides autem initium adhaesionis ei.	16 Wolałbym mieszkać z lwem i smokiem, niż mieszkać z żoną przewrotną.
17 Omnis plaga tristitia cordis est, et omnis malitia nequitia mulieris.	17 Złość kobiety zmienia wyraz je twarzy, zeszpeca jej oblicze na kształt niedźwiedzia.
18 Et omnem plagam et non plagam cordis;	18 Mąż jej zasiądzie do stołu pośród swoich bliskich i wbrew woli przykro wzdychać będzie.
19 et omnem nequitiam et non nequitiam mulieris;	19 Małe jest wszelkie zło wobec przewrotności kobiety, toteż spadnie na nią los grzesznika.
20 et omnem calamitatem et non calamitatem odientium;	20 Czym dla nóg starca wspinanie się po zboczu piaszczystym, tym żona gadatliwa dla spokojnego męża.
21 et omnem vindictam et non vindictam inimicorum.	21 Nie pozwól się doprowadzić do upadku pięknością kobiety, ani nawet jej nie pożądaj!
22 Non est venenum nequius super venenum colubri,	22 Złem jest, bezwstydem i wielką hańbą, jeśli żona utrzymuje swego męża.
23 et non est ira super iram mulieris; commorari leoni et draconi placebit quam habitare cum muliere nequam.	23 Duch przygnębiony, twarz zasmucona i rana serca - żona przewrotna; ręce bezwładne i kolana bez siły - taka, która unieszczęśliwia swojego męża.
24 Nequitia mulieris immutat faciem eius et obscurat vultum eius tamquam ursus. In medio proximorum eius accumbet vir eius	24 Początek grzechu przez kobietę i przez nią też wszyscy umieramy.
25 et invitus suspirabit amare.	25 Nie dawaj ujścia wodzie ani możności rządzenia przewrotnej żonie.
26 Parva omnis malitia prae malitia mulieris: sors peccatorum cadat super illam.	26 Jeżeli nie trzyma się rąk twoich, odsuń ją od siebie.
27 Sicut ascensus arenosus in pedibus veterani, sic mulier linguata homini quieto.
28 Ne incidas in mulieris speciem et non concupiscas mulieris opes.
29 Ira et irreverentia et confusio magna
30 mulier, si primatum habeat super virum suum.
31 Cor humile et facies tristis et plaga cordis mulier nequam.
32 Manus debiles et genua dissoluta mulier, quae non beatificat virum suum.
33 A muliere initium factum est peccati, et per illam omnes morimur.
34 Non des aquae tuae exitum, nec modicum, nec mulieri nequam veniam prodeundi.
35 Si non ambulaverit ad manum tuam, confundet te in conspectu inimicorum;
36 a carnibus tuis abscinde illam et dimitte illam de domo tua.