Proverbi 29

NOVA VULGATA	LXX
1 Vir, qui correptiones dura cervice contemnit, subito conteretur absque sanatione.	1 μη καυχω τα εις αυριον ου γαρ γινωσκεις τι τεξεται η επιουσα
2 In multiplicatione iustorum laetabitur vulgus; et in dominatione impii gemet populus.	2 εγκωμιαζετω σε ο πελας και μη το σον στομα αλλοτριος και μη τα σα χειλη
3 Vir, qui amat sapientiam, laetificat patrem suum; qui autem nutrit scorta, perdet substantiam.	3 βαρυ λιθος και δυσβαστακτον αμμος οργη δε αφρονος βαρυτερα αμφοτερων
4 Rex in iustitia erigit terram; vir acceptor donorum destruet eam.	4 ανελεημων θυμος και οξεια οργη αλλ' ουδενα υφισταται ζηλος
5 Homo, qui blanditur amico suo, rete expandit gressibus eius.	5 κρεισσους ελεγχοι αποκεκαλυμμενοι κρυπτομενης φιλιας
6 In peccato vir iniquus irretitur laqueo, et iustus exsultabit atque gaudebit.	6 αξιοπιστοτερα εστιν τραυματα φιλου η εκουσια φιληματα εχθρου
7 Novit iustus causam pauperum, impius ignorat scientiam.	7 ψυχη εν πλησμονη ουσα κηριοις εμπαιζει ψυχη δε ενδεει και τα πικρα γλυκεια φαινεται
8 Homines pestilentes dissipant civitatem; sapientes vero avertunt furorem.	8 ωσπερ οταν ορνεον καταπετασθη εκ της ιδιας νοσσιας ουτως ανθρωπος δουλουται οταν αποξενωθη εκ των ιδιων τοπων
9 Vir sapiens, si cum stulto iudicio contenderit, sive irascatur sive rideat, non inveniet requiem.	9 μυροις και οινοις και θυμιαμασιν τερπεται καρδια καταρρηγνυται δε υπο συμπτωματων ψυχη
10 Viri sanguinum oderunt simplicem; iusti autem quaerunt animam eius.	10 φιλον σον η φιλον πατρωον μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης ατυχων κρεισσων φιλος εγγυς η αδελφος μακραν οικων
11 Totum spiritum suum profert stultus; sapiens mitigat eum in posterum.	11 σοφος γινου υιε ινα ευφραινηται μου η καρδια και αποστρεψον απο σου επονειδιστους λογους
12 Princeps, qui libenter audit verba mendacii, omnes ministros habet impios.	12 πανουργος κακων επερχομενων απεκρυβη αφρονες δε επελθοντες ζημιαν τεισουσιν
13 Pauper et oppressor obviaverunt sibi, utriusque oculorum illuminator est Dominus.	13 αφελου το ιματιον αυτου παρηλθεν γαρ υβριστης οστις τα αλλοτρια λυμαινεται
14 Rex, qui iudicat in veritate pauperes, thronus eius in aeternum firmabitur.	14 ος αν ευλογη φιλον το πρωι μεγαλη τη φωνη καταρωμενου ουδεν διαφερειν δοξει
15 Virga atque correptio tribuit sapientiam; puer autem, qui dimittitur voluntati suae, confundit matrem suam.	15 σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου
16 In multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera, et iusti ruinas eorum videbunt.	16 βορεας σκληρος ανεμος ονοματι δε επιδεξιος καλειται
17 Erudi filium tuum, et refrigerabit te et dabit delicias animae tuae.	17 σιδηρος σιδηρον οξυνει ανηρ δε παροξυνει προσωπον εταιρου
18 Cum visio defecerit, dissipabitur populus; qui vero custodit legem, beatus est.	18 ος φυτευει συκην φαγεται τους καρπους αυτης ος δε φυλασσει τον εαυτου κυριον τιμηθησεται
19 Servus verbis non potest erudiri, quia intellegit et respondere contemnit.	19 ωσπερ ουχ ομοια προσωπα προσωποις ουτως ουδε αι καρδιαι των ανθρωπων
20 Vidisti hominem velocem ad loquendum? Magis illo spem habebit insipiens.	20 αδης και απωλεια ουκ εμπιμπλανται ωσαυτως και οι οφθαλμοι των ανθρωπων απληστοι [20α] βδελυγμα κυριω στηριζων οφθαλμον και οι απαιδευτοι ακρατεις γλωσση
21 Qui delicate a pueritia nutrit servum suum, postea sentiet eum contumacem.	21 δοκιμιον αργυρω και χρυσω πυρωσις ανηρ δε δοκιμαζεται δια στοματος εγκωμιαζοντων αυτον [21α] καρδια ανομου εκζητει κακα καρδια δε ευθης εκζητει γνωσιν
22 Vir iracundus provocat rixas; et, qui ad indignandum facilis est, erit ad peccandum proclivior.	22 εαν μαστιγοις αφρονα εν μεσω συνεδριου ατιμαζων ου μη περιελης την αφροσυνην αυτου
23 Superbia hominis humiliabit eum, et humilis spiritu suscipiet gloriam.	23 γνωστως επιγνωση ψυχας ποιμνιου σου και επιστησεις καρδιαν σου σαις αγελαις
24 Qui cum fure participat, odit animam suam; adiuramentum audit et non indicat.	24 οτι ου τον αιωνα ανδρι κρατος και ισχυς ουδε παραδιδωσιν εκ γενεας εις γενεαν
25 Timor hominis inducit laqueum; qui sperat in Domino, sublevabitur.	25 επιμελου των εν τω πεδιω χλωρων και κερεις ποαν και συναγε χορτον ορεινον
26 Multi requirunt faciem principis; et iudicium a Domino egreditur singulorum.	26 ινα εχης προβατα εις ιματισμον τιμα πεδιον ινα ωσιν σοι αρνες
27 Abominantur iusti virum impium; et abominantur impii eos, qui recta sunt via.	27 υιε παρ' εμου εχεις ρησεις ισχυρας εις την ζωην σου και εις την ζωην σων θεραποντων