Proverbi 22

NOVA VULGATA	LXX
1 Melius est nomen bonum quam divitiae multae, super argentum et aurum gratia bona.	1 αιρετωτερον ονομα καλον η πλουτος πολυς υπερ δε αργυριον και χρυσιον χαρις αγαθη
2 Dives et pauper obviaverunt sibi: utriusque operator est Dominus.	2 πλουσιος και πτωχος συνηντησαν αλληλοις αμφοτερους δε ο κυριος εποιησεν
3 Callidus vidit malum et abscondit se; simplices pertransierunt et afflicti sunt damno.	3 πανουργος ιδων πονηρον τιμωρουμενον κραταιως αυτος παιδευεται οι δε αφρονες παρελθοντες εζημιωθησαν
4 Praemium modestiae timor Domini, divitiae et gloria et vita.	4 γενεα σοφιας φοβος κυριου και πλουτος και δοξα και ζωη
5 Spinae et laquei in via perversi, custos autem animae suae longe recedit ab eis.	5 τριβολοι και παγιδες εν οδοις σκολιαις ο δε φυλασσων την εαυτου ψυχην αφεξεται αυτων
6 Institue adulescentem iuxta viam suam; etiam cum senuerit, non recedet ab ea.	6 -
7 Dives pauperibus imperat; et, qui accipit mutuum, servus est fenerantis.	7 πλουσιοι πτωχων αρξουσιν και οικεται ιδιοις δεσποταις δανιουσιν
8 Qui seminat iniquitatem, metet mala et virga irae suae consummabitur.	8 ο σπειρων φαυλα θερισει κακα πληγην δε εργων αυτου συντελεσει [8α] ανδρα ιλαρον και δοτην ευλογει ο θεος ματαιοτητα δε εργων αυτου συντελεσει
9 Qui bono oculo est, benedicetur, de panibus enim suis dedit pauperi.	9 ο ελεων πτωχον αυτος διατραφησεται των γαρ εαυτου αρτων εδωκεν τω πτωχω [9α] νικην και τιμην περιποιειται ο δωρα δους την μεντοι ψυχην αφαιρειται των κεκτημενων
10 Eice derisorem, et exibit cum eo iurgium; cessabuntque causae et contumeliae.	10 εκβαλε εκ συνεδριου λοιμον και συνεξελευσεται αυτω νεικος οταν γαρ καθιση εν συνεδριω παντας ατιμαζει
11 Qui diligit cordis munditiam, propter gratiam labiorum suorum habebit amicum regem.	11 αγαπα κυριος οσιας καρδιας δεκτοι δε αυτω παντες αμωμοι χειλεσιν ποιμαινει βασιλευς
12 Oculi Domini custodiunt scientiam, et supplantantur verba iniqui.	12 οι δε οφθαλμοι κυριου διατηρουσιν αισθησιν φαυλιζει δε λογους παρανομος
13 Dicit piger: “ Leo est foris, in medio platearum occidendus sum ”.	13 προφασιζεται και λεγει οκνηρος λεων εν ταις οδοις εν δε ταις πλατειαις φονευται
14 Fovea profunda os alienae; cui iratus est Dominus, incidet in eam.	14 βοθρος βαθυς στομα παρανομου ο δε μισηθεις υπο κυριου εμπεσειται εις αυτον [14α] εισιν οδοι κακαι ενωπιον ανδρος και ουκ αγαπα του αποστρεψαι απ' αυτων αποστρεφειν δε δει απο οδου σκολιας και κακης
15 Stultitia colligata est in corde pueri, et virga disciplinae fugabit eam.	15 ανοια εξηπται καρδιας νεου ραβδος δε και παιδεια μακραν απ' αυτου
16 Opprimis pauperem? Ipse augebit divitias suas. Donas ditiori? Ipse egebis.	16 ο συκοφαντων πενητα πολλα ποιει τα εαυτου διδωσιν δε πλουσιω επ' ελασσονι
17 Inclina aurem tuam et audi verba sapientium, appone autem cor ad doctrinam meam,	17 λογοις σοφων παραβαλλε σον ους και ακουε εμον λογον την δε σην καρδιαν επιστησον ινα γνως οτι καλοι εισιν
18 quia pulchra erunt, cum servaveris ea in ventre tuo, et redundabunt in labiis tuis.	18 και εαν εμβαλης αυτους εις την καρδιαν σου ευφρανουσιν σε αμα επι σοις χειλεσιν
19 Ut sit in Domino fiducia tua, ostendi ea tibi hodie.	19 ινα σου γενηται επι κυριον η ελπις και γνωριση σοι την οδον αυτου
20 Nonne descripsi ea tibi nudiustertius in cogitationibus et scientia,	20 και συ δε απογραψαι αυτα σεαυτω τρισσως εις βουλην και γνωσιν επι το πλατος της καρδιας σου
21 ut ostenderem tibi firmitatem verborum veritatis, ut respondeas illi, qui misit te?	21 διδασκω ουν σε αληθη λογον και γνωσιν αγαθην υπακουειν του αποκρινεσθαι λογους αληθειας τοις προβαλλομενοις σοι
22 Non facias violentiam pauperi, quia pauper est, neque conteras egenum in porta,	22 μη αποβιαζου πενητα πτωχος γαρ εστιν και μη ατιμασης ασθενη εν πυλαις
23 quia iudicabit Dominus causam eorum, et anima spoliabit spoliatores.	23 ο γαρ κυριος κρινει αυτου την κρισιν και ρυση σην ασυλον ψυχην
24 Noli esse amicus homini iracundo neque ambules cum viro furioso,	24 μη ισθι εταιρος ανδρι θυμωδει φιλω δε οργιλω μη συναυλιζου
25 ne forte discas semitas eius et sumas scandalum animae tuae.	25 μηποτε μαθης των οδων αυτου και λαβης βροχους τη ση ψυχη
26 Noli esse cum his, qui iungunt manus suas et qui vades se offerunt pro debitis:	26 μη διδου σεαυτον εις εγγυην αισχυνομενος προσωπον
27 si enim non habes unde restituas, quid causae est ut tollat lectum tuum subter te?	27 εαν γαρ μη εχης ποθεν αποτεισης λημψονται το στρωμα το υπο τας πλευρας σου
28 Ne transferas terminos antiquos, quos posuerunt patres tui.	28 μη μεταιρε ορια αιωνια α εθεντο οι πατερες σου
29 Vidisti virum velocem in opere suo: coram regibus stabit nec erit ante ignobiles.	29 ορατικον ανδρα και οξυν εν τοις εργοις αυτου βασιλευσι δει παρεσταναι και μη παρεσταναι ανδρασι νωθροις