Salmi 106

BIBBIA TINTORI	GREEK BIBLE
1 Celebrate il Signore, perchè figli è buono, perchè la sua misericordia dura in eterno.	1 Αλληλουια. Αινειτε τον Κυριον, διοτι ειναι αγαθος? διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.
2 Lo dicano i redenti dal Signore, quelli che ha liberati dal potere del nemico, ha radunati da tutti i paesi:	2 Τις δυναται να κηρυξη τα κραταια εργα του Κυριου, να καμη ακουστας πασας τας αινεσεις αυτου;
3 Dall'oriente e dall'occidente, dal settentrione e dal mare.	3 Μακαριοι οι φυλαττοντες κρισιν, οι πραττοντες δικαιοσυνην εν παντι καιρω.
4 Andavan errando pel deserto, in aride lande, senza trovar la via di una città da abitare.	4 Μνησθητι μου, Κυριε, εν τη ευμενεια τη προς τον λαον σου? επισκεφθητι με εν τη σωτηρια σου?
5 Affamati ed assetati, si sentivan venire meno gli spiriti.	5 δια να βλεπω το καλον των εκλεκτων σου, δια να ευφραινωμαι εν τη ευφροσυνη του εθνους σου, δια να καυχωμαι μετα της κληρονομιας σου.
6 Nella tribolazione gridarono al Signore, e li liberò dalle loro angustie.	6 Ημαρτησαμεν μετα των πατερων ημων? ηνομησαμεν, ησεβησαμεν.
7 E li menò per la diritta via, in modo che giungessero a città da abitare.	7 Οι πατερες ημων εν Αιγυπτω δεν ενοησαν τα θαυμασια σου? δεν ενεθυμηθησαν το πληθος του ελεους σου, και σε παρωργισαν εν τη θαλασση, εν τη Ερυθρα θαλασση.
8 Celebrino il Signore le sue misericordie o le sue maraviglie in favore dei figli degli uomini.	8 Και ομως εσωσεν αυτους δια το ονομα αυτου, δια να καμη γνωστα τα κραταια εργα αυτου.
9 Perchè Egli ha ripiena a sazietà l'anima vuota, e l'anima famelica l'ha saziata di beni.	9 Και επετιμησε την Ερυθραν θαλασσαν, και εξηρανθη? και διεβιβασεν αυτους δια των αβυσσων ως δι' ερημου?
10 Sedevan nelle tenebre e nell'ombra di morte, prigionieri nella miseria e nelle catene;	10 και εσωσεν αυτους εκ της χειρος του μισουντος αυτους, και ελυτρωσεν αυτους εκ της χειρος του εχθρου.
11 Perchè s'eran ribellati alle parole di Dio ed avevan disprezzati i consigli dell'Altissimo.	11 Και τα υδατα κατεκαλυψαν τους εχθρους αυτων? δεν απελειφθη ουδε εις εξ αυτων.
12 E fu umiliato negli affanni il loro cuore, rimasero senza forze, e non v'era chi li aiutasse.	12 Τοτε επιστευσαν εις τους λογους αυτου? εψαλαν την αινεσιν αυτου.
13 Nella tribolazione gridarono al Signore, e li liberò dalle loro angustie.	13 Πλην ταχεως ελησμονησαν τα εργα αυτου? δεν περιεμειναν την βουλην αυτου?
14 Li cavò dalle tenebre e dalle ombre di morte, e ne spezzò le catene.	14 Αλλ' επεθυμησαν επιθυμιαν εν τη ερημω, και επειρασαν τον Θεον εν τη ανυδρω.
15 Celebrino il Signore le sue misericordie e le sue maraviglie in favore dei figli degli uomini.	15 Και εδωκεν εις αυτους την αιτησιν αυτων? απεστειλεν ομως εις αυτους νοσον θανατηφορον.
16 Spezzò le porte di bronzo, infranse le sbarre di ferro.	16 Εφθονησαν ετι τον Μωυσην εν τω στρατοπεδω και τον Ααρων τον αγιον του Κυριου.
17 Li sollevò dalla via delle loro iniquità: erano stati umiliati per o le loro ingiustizie.	17 Η γη ηνοιξε και κατεπιε τον Δαθαν, και εσκεπασε την συναγωγην του Αβειρων?
18 Ogni cibo dava toro nausea, toccavan già le soglie della morte.	18 και πυρ εξηφθη εν τη συναγωγη αυτων? η φλοξ κατεκαυσε τους ασεβεις.
19 Nella tribolazione gridarono a al Signore e li liberò dalle loro angustie.	19 Κατεσκευασαν μοσχον εν Χωρηβ, και προσεκυνησαν το χωνευτον?
20 Mandò la sua Parola e li rinsanò, li scampò dalla distruzione.	20 και μετηλλαξαν την δοξαν αυτων εις ομοιωμα βοος τρωγοντος χορτον.
21 Celebrino il Signore le sue misericordie e le sue maraviglie in favore dei figli degli uomini.	21 Ελησμονησαν τον Θεον τον σωτηρα αυτων τον ποιησαντα μεγαλεια εν Αιγυπτω,
22 Offrano un sacrifizio di lode e celebrino giubilando le sue opere.	22 θαυμασια εν γη Χαμ, φοβερα εν τη Ερυθρα θαλασση.
23 Coloro che solcano sopra navi il mare e van trafficando sopra le vaste onde,	23 Και ειπε να εξολοθρευση αυτους, αν ο Μωυσης ο εκλεκτος αυτου δεν ιστατο εν τη θραυσει ενωπιον αυτου, δια να αποστρεψη την οργην αυτου, ωστε να μη αφανιση αυτους.
24 Essi videro le opere del Signore, le sue maraviglie negli abissi.	24 Κατεφρονησαν ετι την γην την επιθυμητην? δεν επιστευσαν εις τον λογον αυτου?
25 Alla sua parola si levò il vento della tempesta, e ne furono sollevati i flutti del mare.	25 και εγογγυσαν εν ταις σκηναις αυτων? δεν εισηκουσαν της φωνης του Κυριου.
26 Sai ivano fino al cielo si sprofondavano fino all'abisso; la loro anima si struggeva nel pericolo.	26 Δια τουτο εσηκωσε την χειρα αυτου κατ' αυτων, δια να καταστρεψη αυτους εν τη ερημω.
27 Erano sbigottiti e barcollavano come briachi, tutto il loro sapere era ridotto al niente.	27 και να στρεψη το σπερμα αυτων μεταξυ των εθνων και να διασκορπιση αυτους εις τους τοπους.
28 Nella tribolazione gridarono al Signore, e li liberò dalle loro angustie.	28 Και προσεκολληθησαν εις τον Βεελ-φεγωρ, και εφαγον θυσιας νεκρων?
29 Mutò la tempesta in aura leggera, e i flutti del mare si tacquero:	29 και παρωξυναν αυτον εν τοις εργοις αυτων, ωστε εφωρμησεν επ' αυτους η πληγη.
30 Si rallegrarono della loro calma, ed Egli li condusse al porto da loro bramato.	30 Αλλα σταθεις ο Φινεες εκαμε κρισιν? και η πληγη επαυσε?
31 Celebrino il Signore le sue misericordie e le sue maraviglie in favore dei figli degli uomini.	31 και ελογισθη εις αυτον δια δικαιοσυνην, εις γενεαν και γενεαν εως αιωνος.
32 Lo esaltino nell'assemblea del popolo, lo lodino nel consesso degli anziani.	32 Και παρωξυναν αυτον εν τοις υδασι της αντιλογιας, και επαθε κακως ο Μωυσης δι' αυτους?
33 Egli ridusse i fiumi a deserti, le sorgenti d'acqua in arida landa;	33 διοτι παρωργισαν το πνευμα αυτου, ωστε ελαλησεν αστοχαστως δια των χειλεων αυτου.
34 La terra fertile in campo di sale, per la malizia di chi vi abitava.	34 Δεν εξωλοθρευσαν τα εθνη τα οποια ο Κυριος προσεταξεν εις αυτους?
35 Mutò i deserti in laghi, la terra arida in sorgenti d'acqua.	35 αλλ' εσμιχθησαν μετα των εθνων και εμαθον τα εργα αυτων?
36 E vi collocò gli affamati, che vi fondarono città da abitare.	36 και ελατρευσαν τα γλυπτα αυτων, τα οποια εγειναν παγις εις αυτους?
37 Seminaron campi e piantarono vigne e ne ebbero frutti copiosi.	37 και εθυσιασαν τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων εις τα δαιμονια?
38 Egli li benedisse, e moltiplicarono grandemente, e non la sciò diminuire i loro bestiami.	38 Και εχυσαν αιμα αθωον, το αιμα των υιων αυτων και των θυγατερων αυτων τους οποιους εθυσιασαν εις τα γλυπτα της Χανααν? και εμιανθη η γη εξ αιματων.
39 Sono stati ridotti a pochi, depressi dallo strazio del male e dal dolore.	39 Και εμολυνθησαν με τα εργα αυτων, και επορνευσαν με τας πραξεις αυτων.
40 Il disprezzo era gettato sopra i capi: li aveva fatti errare per un deserto senza via.	40 Δια τουτο η οργη του Κυριου εξηφθη κατα του λαου αυτου, και εβδελυχθη την κληρονομιαν αυτου,
41 Ma Egli rialzò il povero dalla miseria, e ne moltiplicò le famiglie come greggi.	41 Και παρεδωκεν αυτους εις τας χειρας των εθνων? και εκυριευσαν αυτους οι μισουντες αυτους.
42 Ciò vedranno i giusti e se ne rallegreranno, ed ogni iniquità chiuderà la sua bocca.	42 Και εθλιψαν αυτους οι εχθροι αυτων, και εταπεινωθησαν υπο τας χειρας αυτων.
43 Chi da sapiente terrà a mente queste cose e considererà le misericordie del Signore?	43 Πολλακις ελυτρωσεν αυτους, αλλ' αυτοι παρωργισαν αυτον με τας βουλας αυτων? διο εταπεινωθησαν δια την ανομιαν αυτων.
	44 Πλην επεβλεψεν επι την θλιψιν αυτων, οτε ηκουσε την κραυγην αυτων?
	45 και ενεθυμηθη την προς αυτους διαθηκην αυτου και μετεμεληθη κατα το πληθος του ελεους αυτου.
	46 Και εκαμεν αυτους να ευρωσιν ελεος ενωπιον παντων των αιχμαλωτισαντων αυτους.
	47 Σωσον ημας, Κυριε ο Θεος ημων, και συναγαγε ημας απο των εθνων, δια να δοξολογωμεν το ονομα σου το αγιον και να καυχωμεθα εις την αινεσιν σου.
	48 Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Ισραηλ, απο του αιωνος και εως του αιωνος? και ας λεγη πας ο λαος, Αμην. Αλληλουια.