Salmi 9
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 - Al corifeo: [sull'aria] «Muori per il figlio». Salmo di David. | 1 In finem, pro occultis filii. Psalmus David. |
2 Ti loderò, o Signore, con tutto il mio cuore, celebrerò tutte le tue meraviglie; | 2 Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo ; narrabo omnia mirabilia tua. |
3 m'allieterò ed esulterò in te, inneggerò al tuo nome, o Altissimo. | 3 Lætabor et exsultabo in te ; psallam nomini tuo, Altissime. |
4 Mentre si volgono in fuga i miei nemici, son fiaccati e periscono in faccia a te. | 4 In convertendo inimicum meum retrorsum ; infirmabuntur, et peribunt a facie tua. |
5 Perchè hai appoggiato il mio diritto e la mia causa, ti sei assiso in tribunale, o giudice di giustizia. | 5 Quoniam fecisti judicium meum et causam meam ; sedisti super thronum, qui judicas justitiam. |
6 Hai rampognato le genti e l'empio è perito; il nome loro hai cancellato in eterno e per tutti i secoli. | 6 Increpasti gentes, et periit impius : nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi. |
7 Del nemico son finite le spade per sempre, e le loro città hai distrutto: perì con chiasso la memoria loro! | 7 Inimici defecerunt frameæ in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu ; |
8 Ma il Signore in eterno sta: ha stabilito per il giudizio il suo trono. | 8 et Dominus in æternum permanet. Paravit in judicio thronum suum, |
9 E giudica il mondo con equità, regge i popoli con giustizia. | 9 et ipse judicabit orbem terræ in æquitate : judicabit populos in justitia. |
10 Ed è il Signore un rifugio all'oppresso, un aiuto a tempo opportuno, nella tribolazione. | 10 Et factus est Dominus refugium pauperi ; adjutor in opportunitatibus, in tribulatione. |
11 E sperano in te, quei che conoscono il tuo nome, perché tu non abbandoni chi ti cerca, o Signore. | 11 Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine. |
12 Inneggiate al Signore che abita in Sion, proclamate tra le genti le sue gesta. | 12 Psallite Domino qui habitat in Sion ; annuntiate inter gentes studia ejus : |
13 Perchè il vendicatore del sangue s'è ricordato di loro, non ha dimenticato il grido degli oppressi. | 13 quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est ; non est oblitus clamorem pauperum. |
14 Abbi pietà di me, o Signore, mira l'afflizione mia per opera de' miei nemici, | 14 Miserere mei, Domine : vide humilitatem meam de inimicis meis, |
15 tu che m' hai tratto su dalle porte della morte, perch'io celebri tutte le tue lodi[e] alle porte della figlia di Sion | 15 qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion : |
16 esulti per la salvezza [venutami] da te. Sprofondate son le genti nella rovina ch'avevan preparata, nel laccio stesso ch'avevan nascosto restò impigliato il loro piede. | 16 exultabo in salutari tuo. Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt ; in laqueo isto quem absconderunt comprehensus est pes eorum. |
17 S'è fatto conoscere il Signore col far giustizia: nell'opera delle proprie mani restò preso il peccatore. | 17 Cognoscetur Dominus judicia faciens ; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator. |
18 Sian travolti gli empi negli Inferi, le genti tutte che dimenticano Dio! | 18 Convertantur peccatores in infernum, omnes gentes quæ obliviscuntur Deum. |
19 Perché non per sempre sarà il povero nell'oblio, la paziente attesa de' miseri non sarà frustrata per sempre. | 19 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis ; patientia pauperum non peribit in finem. |
20 Sorgi, o Signore! Non s'inorgoglisca l'uomo: sian giudicate le genti al tuo cospetto. | 20 Exsurge, Domine ; non confortetur homo : judicentur gentes in conspectu tuo. |
21 Imponi, o Signore, sovr'esse un legislatore [dalla mano di ferro], perché conoscan le genti, che son uomini [e nulla più]. | 21 Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt. |
22 Ut quid, Domine, recessisti longe ; despicis in opportunitatibus, in tribulatione ? | |
23 Dum superbit impius, incenditur pauper : comprehenduntur in consiliis quibus cogitant. | |
24 Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ, et iniquus benedicitur. | |
25 Exacerbavit Dominum peccator : secundum multitudinem iræ suæ, non quæret. | |
26 Non est Deus in conspectu ejus ; inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore. Auferuntur judicia tua a facie ejus ; omnium inimicorum suorum dominabitur. | |
27 Dixit enim in corde suo : Non movebor a generatione in generationem, sine malo. | |
28 Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo ; sub lingua ejus labor et dolor. | |
29 Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem. | |
30 Oculi ejus in pauperem respiciunt ; insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem ; rapere pauperem dum attrahit eum. | |
31 In laqueo suo humiliabit eum ; inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum. | |
32 Dixit enim in corde suo : Oblitus est Deus ; avertit faciem suam, ne videat in finem. | |
33 Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua ; ne obliviscaris pauperum. | |
34 Propter quid irritavit impius Deum ? dixit enim in corde suo : Non requiret. | |
35 Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper ; orphano tu eris adjutor. | |
36 Contere brachium peccatoris et maligni ; quæretur peccatum illius, et non invenietur. | |
37 Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi ; peribitis, gentes, de terra illius. | |
38 Desiderium pauperum exaudivit Dominus ; præparationem cordis eorum audivit auris tua : | |
39 judicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram. |