ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 7

LXX	VULGATA
1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον	1 Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi. Fili,
2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων	2 serva mandata mea, et vives ; et legem meam quasi pupillam oculi tui :
3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου	3 liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω	4 Dic sapientiæ : Soror mea es, et prudentiam voca amicam tuam :
5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται	5 ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena quæ verba sua dulcia facit.
6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα	6 De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,
7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων	7 et video parvulos ; considero vecordem juvenem,
8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης	8 qui transit per plateam juxta angulum et prope viam domus illius graditur :
9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης	9 in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris et caligine.
10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας	10 Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas : garrula et vaga,
11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης	11 quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis ;
12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει	12 nunc foris, nunc in plateis, nunc juxta angulos insidians.
13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω	13 Apprehensumque deosculatur juvenem, et procaci vultu blanditur, dicens :
14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου	14 Victimas pro salute vovi ; hodie reddidi vota mea :
15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε	15 idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου	16 Intexui funibus lectulum meum ; stravi tapetibus pictis ex Ægypto :
17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω	17 aspersi cubile meum myrrha, et aloë, et cinnamomo.
18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι	18 Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus donec illucescat dies.
19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν	19 Non est enim vir in domo sua : abiit via longissima :
20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου	20 sacculum pecuniæ secum tulit ; in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.
21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον	21 Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους	22 Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur :
23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει	23 donec transfigat sagitta jecur ejus, velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.
24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου	24 Nunc ergo, fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου	25 Ne abstrahatur in viis illius mens tua, neque decipiaris semitis ejus ;
26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν	26 multos enim vulneratos dejecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου	27 Viæ inferi domus ejus, penetrantes in interiora mortis.