1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον | 1 Figlio mio, custodisci le mie parole, conserva presso di te i miei precetti. |
2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων | 2 Custodisci i miei precetti e tu vivrai, e il mio insegnamento come la pupilla dei tuoi occhi. |
3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου | 3 Attaccali alle tue dita, scrivili sulla tavoletta del tuo cuore. |
4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω | 4 Di' alla sapienza: "Tu sei la mia sorella", chiama "amica" l'intelligenza, |
5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται | 5 per custodirti dalla donna altrui, dall'estranea, che adopera parole seducenti. |
6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα | 6 Alla finestra della mia casa, attraverso il mio cancelletto io spiavo |
7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων | 7 e ho visto tra gli ingenui, ho scorto tra i figlioli un giovane povero di spirito. |
8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης | 8 Passando per la strada dietro l'angolo, si incamminava verso la sua casa, |
9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης | 9 al crepuscolo, dopo il tramontar del giorno, nel cuore della notte e dell'oscurità. |
10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας | 10 Ecco una donna incontro a lui, cortigiana nel vestito, astuta nella mente, |
11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης | 11 garrula e irrequieta, in casa i suoi piedi non ci sanno stare; |
12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει | 12 ora sulla strada, ora nelle piazze e dietro a tutti gli angoli sta in agguato. |
13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω | 13 Lo tira a sé, lo stringe; con un fare sfrontato gli dice: |
14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου | 14 "Avevo da far dei sacrifici; proprio oggi ho adempiuto i miei voti; |
15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε | 15 per questo sono uscita e ti son venuta incontro, col desiderio di incontrarti e ti ho trovato. |
16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου | 16 Con drappi ho adornato il mio giaciglio, con tappeti di stoffa egiziana. |
17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω | 17 Ho cosparso il mio letto di mirra, di aloè e di cinnamomo. |
18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι | 18 Vieni! Inebriamoci d'amore fino al mattino, godiamo insieme nel piacere. |
19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν | 19 Non c'è il marito in casa, è partito per un lontano viaggio; |
20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου | 20 la borsa dell'argento ha portato via con sé, soltanto al plenilunio farà ritorno a casa!". |
21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον | 21 A furia di insistere lo piega, con le lusinghe delle sue labbra lo seduce. |
22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους | 22 Andando dietro a lei lo scioccherello, è condotto come un bue al macello e come un cervo che è preso al laccio, |
23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει | 23 finché una spina non gli trafigge il fegato; come si affretta un uccello alla rete e ignora che è in gioco la sua vita. |
24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου | 24 E ora, figlio mio, ascoltami, fa' attenzione alle parole di mia bocca: |
25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου | 25 non devii il tuo cuore, seguendo le sue strade, non ti smarrire mai sui suoi sentieri. |
26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν | 26 Molti sono stati da lei feriti a morte, i più robusti sono stati le sue vittime. |
27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου | 27 Via degli inferi è la sua casa, discesa ai palazzi della morte! |