1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον | 1 يا ابني احفظ كلامي واذخر وصاياي عندك. |
2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων | 2 احفظ وصاياي فتحيا وشريعتي كحدقة عينك. |
3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου | 3 اربطها على اصابعك اكتبها على لوح قلبك. |
4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω | 4 قل للحكمة انت اختي وادع الفهم ذا قرابة. |
5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται | 5 لتحفظك من المرأة الاجنبية من الغريبة الملقة بكلامها |
6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα | 6 لاني من كوة بيتي من وراء شباكي تطلعت |
7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων | 7 فرايت بين الجهال لاحظت بين البنين غلاما عديم الفهم |
8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης | 8 عابرا في الشارع عند زاويتها وصاعدا في طريق بيتها |
9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης | 9 في العشاء في مساء اليوم في حدقة الليل والظلام. |
10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας | 10 واذ بامرأة استقبلته في زي زانية وخبيثة القلب. |
11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης | 11 صخّابة هي وجامحة. في بيتها لا تستقر قدماها. |
12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει | 12 تارة في الخارج واخرى في الشوارع. وعند كل زاوية تكمن. |
13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω | 13 فامسكته وقبّلته. اوقحت وجهها وقالت له |
14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου | 14 عليّ ذبائح السلامة. اليوم اوفيت نذوري. |
15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε | 15 فلذلك خرجت للقائك لاطلب وجهك حتى اجدك. |
16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου | 16 بالديباج فرشت سريري بموشّى كتان من مصر. |
17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω | 17 عطرت فراشي بمرّ وعود وقرفة. |
18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι | 18 هلم نرتو ودّا الى الصباح. نتلذذ بالحب. |
19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν | 19 لان الرجل ليس في البيت. ذهب في طريق بعيدة. |
20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου | 20 اخذ صرّة الفضة بيده. يوم الهلال ياتي الى بيته. |
21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον | 21 اغوته بكثرة فنونها بملث شفتيها طوحته. |
22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους | 22 ذهب وراءها لوقته كثور يذهب الى الذبح او كالغبي الى قيد القصاص |
23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει | 23 حتى يشق سهم كبده. كطير يسرع الى الفخ ولا يدري انه لنفسه |
24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου | 24 والآن ايها الابناء اسمعوا لي واصغوا لكلمات فمي. |
25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου | 25 لا يمل قلبك الى طرقها ولا تشرد في مسالكها. |
26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν | 26 لانها طرحت كثيرين جرحى وكل قتلاها اقوياء. |
27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου | 27 طرق الهاوية بيتها هابطة الى خدور الموت |