1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον | 1 My son, keep my words, and treasure my commands. |
2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων | 2 Keep my commands and live, my teaching as the apple of your eye; |
3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου | 3 Bind them on your fingers, write them on the tablet of your heart. |
4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω | 4 Say to Wisdom, "You are my sister!" call Understanding, "Friend!" |
5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται | 5 That they may keep you from another's wife, from the adulteress with her smooth words. |
6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα | 6 For at the window of my house, through my lattice I looked out-- |
7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων | 7 And I saw among the simple ones, I observed among the young men, a youth with no sense, |
8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης | 8 Going along the street near the corner, then walking in the direction of her house-- |
9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης | 9 In the twilight, at dusk of day, at the time of the dark of night. |
10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας | 10 And lo! the woman comes to meet him, robed like a harlot, with secret designs-- |
11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης | 11 She is fickle and unruly, in her home her feet cannot rest; |
12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει | 12 Now she is in the streets, now in the open squares, and at every corner she lurks in ambush-- |
13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω | 13 When she seizes him, she kisses him, and with an impudent look says to him: |
14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου | 14 "I owed peace offerings, and today I have fulfilled my vows; |
15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε | 15 So I came out to meet you, to look for you, and I have found you! |
16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου | 16 With coverlets I have spread my couch, with brocaded cloths of Egyptian linen; |
17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω | 17 I have sprinkled my bed with myrrh, with aloes, and with cinnamon. |
18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι | 18 "Come, let us drink our fill of love, until morning, let us feast on love! |
19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν | 19 For my husband is not at home, he has gone on a long journey; |
20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου | 20 A bag of money he took with him, not till the full moon will he return home." |
21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον | 21 She wins him over by her repeated urging, with her smooth lips she leads him astray; |
22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους | 22 He follows her stupidly, like an ox that is led to slaughter; Like a stag that minces toward the net, |
23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει | 23 till an arrow pierces its liver; Like a bird that rushes into a snare, unaware that its life is at stake. |
24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου | 24 So now, O children, listen to me, be attentive to the words of my mouth! |
25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου | 25 Let not your heart turn to her ways, go not astray in her paths; |
26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν | 26 For many are those she has struck down dead, numerous, those she has slain. |
27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου | 27 Her house is made up of ways to the nether world, leading down into the chambers of death. |