ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 7

LXX	JERUSALEM
1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον	1 Mon fils, garde mes paroles, conserve chez toi mes préceptes.
2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων	2 Garde mes préceptes et tu vivras, que mon enseignement soit comme la pupille de tes yeux.
3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου	3 Fixe-les à tes doigts, inscris-les sur la tablette de ton coeur.
4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω	4 Dis à la sagesse: "Tu es ma soeur!" Donne le nom de parente à l'intelligence,
5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται	5 pour te garder de la femme étrangère, de l'inconnue aux paroles doucereuses.
6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα	6 Comme j'étais à la fenêtre de ma demeure, j'ai regardé par le treillis
7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων	7 et j'ai vu, parmi de jeunes niais, j'ai remarqué parmi des enfants un garçon privé de sens.
8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης	8 Passant par la venelle, près du coin où elle est, il gagne le chemin de sa maison,
9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης	9 à la brune, au tomber du jour, au coeur de la nuit et de l'ombre.
10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας	10 Et voici qu'une femme vient à sa rencontre, vêtue comme une prostituée, la fausseté au coeur.
11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης	11 Elle est hardie et insolente; ses pieds ne peuvent tenir à la maison.
12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει	12 Tantôt dans la rue, tantôt sur les places, à tous les coins elle se tient aux aguets.
13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω	13 Elle le saisit et l'embrasse et d'un air effronté lui dit:
14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου	14 "J'avais à offrir un sacrifice de communion, j'ai accompli mes voeux aujourd'hui,
15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε	15 voilà pourquoi je suis sortie à ta rencontre pour te chercher, et je t'ai trouvé.
16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου	16 J'ai recouvert mon divan de couvertures, de tissus brodés, d'étoffe d'Egypte,
17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω	17 j'ai aspergé ma couche de myrrhe, d'aloès et de cinnamome.
18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι	18 Viens! Enivrons-nous d'amour jusqu'au matin! Jouissons dans la volupté!
19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν	19 Car il n'y a point de mari à la maison: il est parti pour un lointain voyage,
20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου	20 il a emporté le sac aux écus, à la pleine lune il reviendra chez lui.
21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον	21 A force de persuasion elle le séduit, par le charme doucereux de ses lèvres elle l'entraîne.
22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους	22 Aussitôt il la suit, tel un boeuf qui va à l'abattoir, tel un fou marchant au supplice des entraves,
23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει	23 jusqu'à ce qu'un trait lui perce le foie, tel l'oiseau qui se précipite dans le filet sans savoir qu'il yva de sa vie.
24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου	24 A présent, fils, écoutez-moi, prêtez attention aux paroles de ma bouche:
25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου	25 que ton coeur ne dévie pas vers ses chemins, ne t'égare pas dans ses sentiers,
26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν	26 car nombreux sont ceux qu'elle a frappés à mort et les plus robustes furent tous ses victimes.
27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου	27 Sa demeure est le chemin du shéol, la pente vers le parvis des morts.