Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Job 41


font
BIBLIALXX
1 ¡Sería vana tu esperanza porque su vista sola aterra!1 ουχ εορακας αυτον ουδε επι τοις λεγομενοις τεθαυμακας
2 No hay audaz que lo despierte, ¿y quién podrá resistir ante él?2 ου δεδοικας οτι ητοιμασται μοι τις γαρ εστιν ο εμοι αντιστας
3 ¿Quién le hizo frente y quedó salvo? ¡Ninguno bajo la capa de los cielos!3 η τις αντιστησεται μοι και υπομενει ει πασα η υπ' ουρανον εμη εστιν
4 Mencionaré también sus miembros, hablaré de su fuerza incomparable.4 ου σιωπησομαι δι' αυτον και λογον δυναμεως ελεησει τον ισον αυτου
5 ¿Quién rasgó la delantera de su túnica y penetró en su coraza doble?5 τις αποκαλυψει προσωπον ενδυσεως αυτου εις δε πτυξιν θωρακος αυτου τις αν εισελθοι
6 ¿Quién abrió las hojas de sus fauces? ¡Reina el terror entre sus dientes!6 πυλας προσωπου αυτου τις ανοιξει κυκλω οδοντων αυτου φοβος
7 Su dorso son hileras de escudos, que cierra un sello de piedra.7 τα εγκατα αυτου ασπιδες χαλκειαι συνδεσμος δε αυτου ωσπερ σμιριτης λιθος
8 Están apretados uno a otro, y ni un soplo puede pasar entre ellos.8 εις του ενος κολλωνται πνευμα δε ου μη διελθη αυτον
9 Están pegados entre sí y quedan unidos sin fisura.9 ανηρ τω αδελφω αυτου προσκολληθησεται συνεχονται και ου μη αποσπασθωσιν
10 Echa luz su estornudo, sus ojos son como los párpados de la aurora.10 εν πταρμω αυτου επιφαυσκεται φεγγος οι δε οφθαλμοι αυτου ειδος εωσφορου
11 Salen antorchas de sus fauces, chispas de fuego saltan.11 εκ στοματος αυτου εκπορευονται λαμπαδες καιομεναι και διαρριπτουνται εσχαραι πυρος
12 De sus narices sale humo, como de un caldero que hierve junto al fuego.12 εκ μυκτηρων αυτου εκπορευεται καπνος καμινου καιομενης πυρι ανθρακων
13 Su soplo enciende carbones, una llama sale de su boca.13 η ψυχη αυτου ανθρακες φλοξ δε εκ στοματος αυτου εκπορευεται
14 En su cuello se asienta la fuerza, y ante él cunde el espanto.14 εν δε τραχηλω αυτου αυλιζεται δυναμις εμπροσθεν αυτου τρεχει απωλεια
15 Son compactas las papadas de su carne: están pegadas a ella, inseparables.15 σαρκες δε σωματος αυτου κεκολληνται καταχεει επ' αυτον ου σαλευθησεται
16 Su corazón es duro como roca, resistente como piedra de molino.16 η καρδια αυτου πεπηγεν ως λιθος εστηκεν δε ωσπερ ακμων ανηλατος
17 Cuando se yergue, se amedrentan las olas, y las ondas del mar se retiran.17 στραφεντος δε αυτου φοβος θηριοις τετραποσιν επι γης αλλομενοις
18 Le alcanza la espada sin clavarse, lo mismo la lanza, jabalina o dardo.18 εαν συναντησωσιν αυτω λογχαι ουδεν μη ποιησωσιν δορυ επηρμενον και θωρακα
19 Para él e hierro es sólo paja, el bronce, madera carcomida.19 ηγηται μεν γαρ σιδηρον αχυρα χαλκον δε ωσπερ ξυλον σαθρον
20 No le ahuyentan los disparos del arco, cual polvillo le llegan las piedras de la honda.20 ου μη τρωση αυτον τοξον χαλκειον ηγηται μεν πετροβολον χορτον
21 Una paja le parece la maza, se ríe del venablo que silba.21 ως καλαμη ελογισθησαν σφυραι καταγελα δε σεισμου πυρφορου
22 Debajo de él tejas puntiagudas: un trillo que va pasando por el lodo.22 η στρωμνη αυτου οβελισκοι οξεις πας δε χρυσος θαλασσης υπ' αυτον ωσπερ πηλος αμυθητος
23 Hace del abismo una olla borbotante, cambia el mar en pebetero.23 αναζει την αβυσσον ωσπερ χαλκειον ηγηται δε την θαλασσαν ωσπερ εξαλειπτρον
24 Deja tras sí una estela luminosa, el abismo diríase una melena blanca.24 τον δε ταρταρον της αβυσσου ωσπερ αιχμαλωτον ελογισατο αβυσσον εις περιπατον
25 No hay en la tierra semejante a él, que ha sido hecho intrépido.25 ουκ εστιν ουδεν επι της γης ομοιον αυτω πεποιημενον εγκαταπαιζεσθαι υπο των αγγελων μου
26 Mira a la cara a los más altos, es rey de todos los hijos del orgullo.26 παν υψηλον ορα αυτος δε βασιλευς παντων των εν τοις υδασιν