Job 41

BIBLIA	GREEK BIBLE
1 ¡Sería vana tu esperanza porque su vista sola aterra!	1 Δυνασαι να συρης εξω τον Λευιαθαν δια αγκιστρου; η να περιδεσης την γλωσσαν αυτου με φορβιαν;
2 No hay audaz que lo despierte, ¿y quién podrá resistir ante él?	2 Δυνασαι να βαλης χαλινον εις την ρινα αυτου; η να τρυπησης την σιαγονα αυτου με ακανθαν;
3 ¿Quién le hizo frente y quedó salvo? ¡Ninguno bajo la capa de los cielos!	3 Θελει πληθυνει προς σε ικεσιας; θελει σοι λαλησει μετα γλυκυτητος;
4 Mencionaré también sus miembros, hablaré de su fuerza incomparable.	4 Θελει καμει συνθηκην μετα σου; θελεις παρει αυτον δια δουλον παντοτεινον;
5 ¿Quién rasgó la delantera de su túnica y penetró en su coraza doble?	5 Θελεις παιζει μετ' αυτου ως μετα πτηνου; η θελεις δεσει αυτον δια τας θεραπαινας σου;
6 ¿Quién abrió las hojas de sus fauces? ¡Reina el terror entre sus dientes!	6 Θελουσι καμει οι φιλοι συμποσιον εξ αυτου; θελουσι μοιρασει αυτον μεταξυ των εμπορων;
7 Su dorso son hileras de escudos, que cierra un sello de piedra.	7 Δυνασαι να γεμισης το δερμα αυτου με βελη; η την κεφαλην αυτου με αλιευτικα καμακια;
8 Están apretados uno a otro, y ni un soplo puede pasar entre ellos.	8 Βαλε την χειρα σου επ' αυτον? ενθυμηθητι τον πολεμον? μη καμης πλεον τουτο.
9 Están pegados entre sí y quedan unidos sin fisura.	9 Ιδου, η ελπις να πιαση τις αυτον ειναι ματαια? δεν ηθελε μαλιστα εκπλαγη εις την θεωριαν αυτου;
10 Echa luz su estornudo, sus ojos son como los párpados de la aurora.	10 Ουδεις ειναι τοσον τολμηρος ωστε να εγειρη αυτον? και τις δυναται να σταθη εμπροσθεν εμου;
11 Salen antorchas de sus fauces, chispas de fuego saltan.	11 Τις προτερον εδωκεν εις εμε και να ανταποδοσω; τα υποκατω παντος του ουρανου ειναι εμου.
12 De sus narices sale humo, como de un caldero que hierve junto al fuego.	12 Δεν θελω σιωπησει τα μελη αυτου ουδε την δυναμιν ουδε την ευαρεστον αυτου συμμετριαν.
13 Su soplo enciende carbones, una llama sale de su boca.	13 Τις να εξιχνιαση την επιφανειαν του ενδυματος αυτου; τις να εισελθη εντος των διπλων σιαγονων αυτου;
14 En su cuello se asienta la fuerza, y ante él cunde el espanto.	14 Τις δυναται να ανοιξη τας πυλας του προσωπου αυτου; οι οδοντες αυτου κυκλω ειναι τρομεροι.
15 Son compactas las papadas de su carne: están pegadas a ella, inseparables.	15 Αι ισχυραι ασπιδες αυτου ειναι το εγκαυχημα αυτου, συγκεκλεισμεναι ομου δια σφιγκτου σφραγισματος?
16 Su corazón es duro como roca, resistente como piedra de molino.	16 η μια ενουται μετα της αλλης, ωστε ουδε αηρ δυναται να περαση δι' αυτων?
17 Cuando se yergue, se amedrentan las olas, y las ondas del mar se retiran.	17 ειναι προσκεκολλημεναι η μια μετα της αλλης? συνεχονται ουτως, ωστε δεν δυνανται να αποσπασθωσιν.
18 Le alcanza la espada sin clavarse, lo mismo la lanza, jabalina o dardo.	18 Εις τον πταρνισμον αυτου λαμπει φως, και οι οφθαλμοι αυτου ειναι ως τα βλεφαρα της αυγης.
19 Para él e hierro es sólo paja, el bronce, madera carcomida.	19 Εκ του στοματος αυτου εξερχονται λαμπαδες καιομεναι και σπινθηρες πυρος εξακοντιζονται.
20 No le ahuyentan los disparos del arco, cual polvillo le llegan las piedras de la honda.	20 Εκ των μυκτηρων αυτου εξερχεται καπνος, ως εξ αγγειου κοχλαζοντος η λεβητος.
21 Una paja le parece la maza, se ríe del venablo que silba.	21 Η πνοη αυτου αναπτει ανθρακας, και φλοξ εξερχεται εκ του στοματος αυτου?
22 Debajo de él tejas puntiagudas: un trillo que va pasando por el lodo.	22 Εν τω τραχηλω αυτου κατοικει δυναμις, και τρομος προπορευεται εμπροσθεν αυτου.
23 Hace del abismo una olla borbotante, cambia el mar en pebetero.	23 Τα στρωματα της σαρκος αυτου ειναι συγκεκολλημενα? ειναι στερεα επ' αυτον? δεν δυνανται να σαλευθωσιν.
24 Deja tras sí una estela luminosa, el abismo diríase una melena blanca.	24 Η καρδια αυτου ειναι στερεα ως λιθος? σκληρα μαλιστα ως η κατω μυλοπετρα.
25 No hay en la tierra semejante a él, que ha sido hecho intrépido.	25 Οτε ανεγειρεται, φριττουσιν οι δυνατοι, και εκ του φοβου παραφρονουσιν.
26 Mira a la cara a los más altos, es rey de todos los hijos del orgullo.	26 Η ρομφαια του συναπαντωντος αυτον δεν δυναται να ανθεξη? η λογχη, το δορυ, ουδε ο θωραξ.
	27 Θεωρει τον σιδηρον ως αχυρον, τον χαλκον ως ξυλον σαθρον.
	28 Τα βελη δεν δυνανται να τρεψωσιν αυτον εις φυγην? αι πετραι της σφενδονης ειναι εις αυτον ως στυπιον.
	29 Τα ακοντια λογιζονται ως στυπιον? γελα εις το σεισμα της λογχης.
	30 Οξεις λιθοι κοιτονται υποκατω αυτου? υποστρονει τα αγκυλωτα σωματα επι πηλου.
	31 Καμνει την αβυσσον ως λεβητα να κοχλαζη? καθιστα την θαλασσαν ως σκευος μυρεψου.
	32 Αφινει οπισω την πορειαν φωτεινην? ηθελε τις υπολαβει την αβυσσον ως πολιαν.
	33 Επι της γης δεν υπαρχει ομοιον αυτου, δεδημιουργημενον ουτως αφοβον.
	34 Περιορα παντα τα υψηλα? ειναι βασιλευς επι παντας τους υιους της υπερηφανιας.