Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Sprichwörter 16


font
EINHEITSUBERSETZUNG BIBELVULGATA
1 Der Mensch entwirft die Pläne im Herzen,
doch vom Herrn kommt die Antwort auf der Zunge.
1 Hominis est animam præparare,
et Domini gubernare linguam.
2 Jeder meint, sein Verhalten sei fehlerlos,
doch der Herr prüft die Geister.
2 Omnes viæ hominis patent oculis ejus ;
spirituum ponderator est Dominus.
3 Befiehl dem Herrn dein Tun an,
so werden deine Pläne gelingen.
3 Revela Domino opera tua,
et dirigentur cogitationes tuæ.
4 Alles hat der Herr für seinen Zweck erschaffen,
so auch den Frevler für den Tag des Unheils.
4 Universa propter semetipsum operatus est Dominus ;
impium quoque ad diem malum.
5 Ein Gräuel ist dem Herrn jeder Hochmütige,
er bleibt gewiss nicht ungestraft.
5 Abominatio Domini est omnis arrogans ;
etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens.
Initium viæ bonæ facere justitiam ;
accepta est autem apud Deum magis quam immolare hostias.
6 Durch Liebe und Treue wird Schuld gesühnt,
durch Gottesfurcht weicht man dem Bösen aus.
6 Misericordia et veritate redimitur iniquitas,
et in timore Domini declinatur a malo.
7 Gefallen dem Herrn die Wege eines Menschen,
so versöhnt er auch seine Feinde mit ihm.
7 Cum placuerint Domino viæ hominis,
inimicos quoque ejus convertet ad pacem.
8 Besser wenig und gerecht
als viel Besitz und Unrecht.
8 Melius est parum cum justitia
quam multi fructus cum iniquitate.
9 Des Menschen Herz plant seinen Weg,
doch der Herr lenkt seinen Schritt.
9 Cor hominis disponit viam suam,
sed Domini est dirigere gressus ejus.
10 Gottesentscheid kommt von den Lippen des Königs,
sein Mund verfehlt sich nicht, wenn er ein Urteil fällt.
10 Divinatio in labiis regis ;
in judicio non errabit os ejus.
11 Rechte Waage und Waagschalen sind Sache des Herrn,
sein Werk sind alle Gewichtssteine im Beutel.
11 Pondus et statera judicia Domini sunt,
et opera ejus omnes lapides sacculi.
12 Frevlerisches Tun ist Königen ein Gräuel,
denn ein Thron steht fest durch Gerechtigkeit.
12 Abominabiles regi qui agunt impie,
quoniam justitia firmatur solium.
13 Gerechte Lippen gefallen dem König,
wer aufrichtig redet, den liebt er.
13 Voluntas regum labia justa ;
qui recta loquitur diligetur.
14 Des Königs Grimm gleicht Todesboten,
aber ein Weiser kann ihn besänftigen.
14 Indignatio regis nuntii mortis,
et vir sapiens placabit eam.
15 Im leuchtenden Gesicht des Königs liegt Leben,
sein Wohlwollen gleicht der Regenwolke im Frühjahr.
15 In hilaritate vultus regis vita,
et clementia ejus quasi imber serotinus.
16 Weisheit erwerben ist besser als Gold,
Einsicht erwerben vortrefflicher als Silber.
16 Posside sapientiam, quia auro melior est,
et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
17 Böses zu meiden ist das Ziel der Rechtschaffenen;
wer auf seinen Weg achtet, bewahrt sein Leben.
17 Semita justorum declinat mala ;
custos animæ suæ servat viam suam.
18 Hoffart kommt vor dem Sturz
und Hochmut kommt vor dem Fall.
18 Contritionem præcedit superbia,
et ante ruinam exaltatur spiritus.
19 Besser bescheiden sein mit Demütigen,
als Beute teilen mit Stolzen.
19 Melius est humiliari cum mitibus
quam dividere spolia cum superbis.
20 Wer auf das Wort des Herrn achtet, findet Glück;
wohl dem, der auf ihn vertraut.
20 Eruditus in verbo reperiet bona,
et qui sperat in Domino beatus est.
21 Wer ein weises Herz hat, den nennt man verständig,
gefällige Rede fördert die Belehrung.
21 Qui sapiens est corde appellabitur prudens,
et qui dulcis eloquio majora percipiet.
22 Wer Verstand besitzt, dem ist er ein Lebensquell,
die Strafe der Toren ist die Torheit selbst.
22 Fons vitæ eruditio possidentis ;
doctrina stultorum fatuitas.
23 Das Herz des Weisen macht seinen Mund klug,
es mehrt auf seinen Lippen die Belehrung.
23 Cor sapientis erudiet os ejus,
et labiis ejus addet gratiam.
24 Freundliche Worte sind wie Wabenhonig,
süß für den Gaumen, heilsam für den Leib.
24 Favus mellis composita verba ;
dulcedo animæ sanitas ossium.
25 Manch einem scheint sein Weg der rechte,
aber am Ende sind es Wege des Todes.
25 Est via quæ videtur homini recta,
et novissima ejus ducunt ad mortem.
26 Der Hunger des Arbeiters arbeitet für ihn,
denn sein Mund treibt ihn an.
26 Anima laborantis laborat sibi,
quia compulit eum os suum.
27 Ein Taugenichts ist ein Ofen voll Unheil,
auf seinen Lippen ist es wie sengendes Feuer.
27 Vir impius fodit malum,
et in labiis ejus ignis ardescit.
28 Ein tückischer Mensch erregt Streit,
ein Verleumder entzweit Freunde.
28 Homo perversus suscitat lites,
et verbosus separat principes.
29 Der Gewalttätige verführt seinen Nächsten,
er bringt ihn auf einen Weg, der nicht gut ist.
29 Vir iniquus lactat amicum suum,
et ducit eum per viam non bonam.
30 Wer mit den Augen zwinkert, sinnt auf Tücke;
wer die Lippen verzieht, hat das Böse schon vollbracht.
30 Qui attonitis oculis cogitat prava,
mordens labia sua perficit malum.
31 Graues Haar ist eine prächtige Krone,
auf dem Weg der Gerechtigkeit findet man sie.
31 Corona dignitatis senectus,
quæ in viis justitiæ reperietur.
32 Besser ein Langmütiger als ein Kriegsheld,
besser, wer sich selbst beherrscht, als wer Städte erobert.
32 Melior est patiens viro forti,
et qui dominatur animo suo expugnatore urbium.
33 Im Bausch des Gewandes schüttelt man das Los,
doch jede Entscheidung kommt allein vom Herrn.
33 Sortes mittuntur in sinum,
sed a Domino temperantur.