Psalmen 87
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lev
Num
Dtn
Jos
Ri
Rut
1Sam
2Sam
1Kön
2Kön
1Chr
2Chr
Esra
Neh
Tob
Jdt
Est
1Makk
2Makk
Ijob
Ps
Spr
Koh
Hld
Weish
Sir
Jes
Jer
Klgl
Bar
Ez
Dan
Hos
Joel
Am
Obd
Jona
Mi
Nah
Hab
Zef
Hag
Sach
Mal
Mt
Mk
Lk
Joh
Apg
Röm
1Kor
2Kor
Gal
Eph
Phil
Kol
1Thess
2Thess
1Tim
2Tim
Tit
Phlm
Hebr
Jak
1Petr
2Petr
1Joh
2Joh
3Joh
Jud
Offb
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL | VULGATA |
---|---|
1 [Ein Psalm der Korachiter. Ein Lied.] | 1 Canticum Psalmi, filiis Core, in finem, pro Maheleth ad respondendum. Intellectus Eman Ezrahitæ. |
2 Der Herr liebt (Zion), seine Gründung auf heiligen Bergen; mehr als all seine Stätten in Jakob liebt er die Tore Zions. | 2 Domine, Deus salutis meæ, in die clamavi et nocte coram te. |
3 Herrliches sagt man von dir, du Stadt unseres Gottes. [Sela] | 3 Intret in conspectu tuo oratio mea, inclina aurem tuam ad precem meam. |
4 Leute aus Ägypten und Babel zähle ich zu denen, die mich kennen; auch von Leuten aus dem Philisterland, aus Tyrus und Kusch sagt man: Er ist dort geboren. | 4 Quia repleta est malis anima mea, et vita mea inferno appropinquavit. |
5 Doch von Zion wird man sagen: Jeder ist dort geboren. Er, der Höchste, hat Zion gegründet. | 5 Æstimatus sum cum descendentibus in lacum, factus sum sicut homo sine adjutorio, |
6 Der Herr schreibt, wenn er die Völker verzeichnet: Er ist dort geboren. [Sela] | 6 inter mortuos liber ; sicut vulnerati dormientes in sepulchris, quorum non es memor amplius, et ipsi de manu tua repulsi sunt. |
7 Und sie werden beim Reigentanz singen: All meine Quellen entspringen in dir. | 7 Posuerunt me in lacu inferiori, in tenebrosis, et in umbra mortis. |
8 Super me confirmatus est furor tuus, et omnes fluctus tuos induxisti super me. | |
9 Longe fecisti notos meos a me ; posuerunt me abominationem sibi. Traditus sum, et non egrediebar ; | |
10 oculi mei languerunt præ inopia. Clamavi ad te, Domine, tota die ; expandi ad te manus meas. | |
11 Numquid mortuis facies mirabilia ? aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi ? | |
12 Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam, et veritatem tuam in perditione ? | |
13 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua ? et justitia tua in terra oblivionis ? | |
14 Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea præveniet te. | |
15 Ut quid, Domine, repellis orationem meam ; avertis faciem tuam a me ? | |
16 Pauper sum ego, et in laboribus a juventute mea ; exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus. | |
17 In me transierunt iræ tuæ, et terrores tui conturbaverunt me : | |
18 circumdederunt me sicut aqua tota die ; circumdederunt me simul. | |
19 Elongasti a me amicum et proximum, et notos meos a miseria. |