Psalmen 65
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lev
Num
Dtn
Jos
Ri
Rut
1Sam
2Sam
1Kön
2Kön
1Chr
2Chr
Esra
Neh
Tob
Jdt
Est
1Makk
2Makk
Ijob
Ps
Spr
Koh
Hld
Weish
Sir
Jes
Jer
Klgl
Bar
Ez
Dan
Hos
Joel
Am
Obd
Jona
Mi
Nah
Hab
Zef
Hag
Sach
Mal
Mt
Mk
Lk
Joh
Apg
Röm
1Kor
2Kor
Gal
Eph
Phil
Kol
1Thess
2Thess
1Tim
2Tim
Tit
Phlm
Hebr
Jak
1Petr
2Petr
1Joh
2Joh
3Joh
Jud
Offb
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL | VULGATA |
---|---|
1 [Für den Chormeister. Ein Psalm Davids. Ein Lied.] | 1 In finem. Canticum psalmi resurrectionis. Jubilate Deo, omnis terra ; |
2 Dir gebührt Lobgesang, Gott, auf dem Zion, dir erfüllt man Gelübde. | 2 psalmum dicite nomini ejus ; date gloriam laudi ejus. |
3 Du erhörst die Gebete. Alle Menschen kommen zu dir | 3 Dicite Deo : Quam terribilia sunt opera tua, Domine ! in multitudine virtutis tuæ mentientur tibi inimici tui. |
4 unter der Last ihrer Sünden. Unsere Schuld ist zu groß für uns, du wirst sie vergeben. | 4 Omnis terra adoret te, et psallat tibi ; psalmum dicat nomini tuo. |
5 Wohl denen, die du erwählst und in deine Nähe holst, die in den Vorhöfen deines Heiligtums wohnen. Wir wollen uns am Gut deines Hauses sättigen, am Gut deines Tempels. | 5 Venite, et videte opera Dei : terribilis in consiliis super filios hominum. |
6 Du vollbringst erstaunliche Taten, erhörst uns in Treue, du Gott unsres Heiles, du Zuversicht aller Enden der Erde und der fernsten Gestade. | 6 Qui convertit mare in aridam ; in flumine pertransibunt pede : ibi lætabimur in ipso. |
7 Du gründest die Berge in deiner Kraft, du gürtest dich mit Stärke. | 7 Qui dominatur in virtute sua in æternum ; oculi ejus super gentes respiciunt : qui exasperant non exaltentur in semetipsis. |
8 Du stillst das Brausen der Meere, das Brausen ihrer Wogen, das Tosen der Völker. | 8 Benedicite, gentes, Deum nostrum, et auditam facite vocem laudis ejus : |
9 Alle, die an den Enden der Erde wohnen, erschauern vor deinen Zeichen; Ost und West erfüllst du mit Jubel. | 9 qui posuit animam meam ad vitam, et non dedit in commotionem pedes meos. |
10 Du sorgst für das Land und tränkst es; du überschüttest es mit Reichtum. Der Bach Gottes ist reichlich gefüllt, du schaffst ihnen Korn; so ordnest du alles. | 10 Quoniam probasti nos, Deus ; igne nos examinasti, sicut examinatur argentum. |
11 Du tränkst die Furchen, ebnest die Schollen, machst sie weich durch Regen, segnest ihre Gewächse. | 11 Induxisti nos in laqueum ; posuisti tribulationes in dorso nostro ; |
12 Du krönst das Jahr mit deiner Güte, deinen Spuren folgt Überfluss. | 12 imposuisti homines super capita nostra. Transivimus per ignem et aquam, et eduxisti nos in refrigerium. |
13 In der Steppe prangen die Auen, die Höhen umgürten sich mit Jubel. | 13 Introibo in domum tuam in holocaustis ; reddam tibi vota mea |
14 Die Weiden schmücken sich mit Herden, die Täler hüllen sich in Korn. Sie jauchzen und singen. | 14 quæ distinxerunt labia mea : et locutum est os meum in tribulatione mea. |
15 Holocausta medullata offeram tibi, cum incenso arietum ; offeram tibi boves cum hircis. | |
16 Venite, audite, et narrabo, omnes qui timetis Deum, quanta fecit animæ meæ. | |
17 Ad ipsum ore meo clamavi, et exaltavi sub lingua mea. | |
18 Iniquitatem si aspexi in corde meo, non exaudiet Dominus. | |
19 Propterea exaudivit Deus, et attendit voci deprecationis meæ. | |
20 Benedictus Deus, qui non amovit orationem meam, et misericordiam suam a me. |