Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Psalmen 50


font
EINHEITSUBERSETZUNG BIBELNOVA VULGATA
1 [Ein Psalm Asafs.] Der Gott der Götter, der Herr, spricht,
er ruft der Erde zu
vom Aufgang der Sonne bis zum Untergang.
1 Psalmus. Asaph.
Deus deorum, Dominus, locutus est
et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum.
2 Vom Zion her, der Krone der Schönheit,
geht Gott strahlend auf.
2 Ex Sion speciosa decore Deus illuxit,
3 Unser Gott kommt und schweigt nicht;
Feuer frisst vor ihm her; um ihn stürmt es gewaltig.
3 Deus noster veniet et non silebit:
ignis consumens est in conspectu eius,
et in circuitu eius tempestas valida.
4 Dem Himmel droben und der Erde ruft er zu,
er werde sein Volk nun richten:
4 Advocabit caelum desursum
et terram discernere populum suum:
5 «Versammelt mir all meine Frommen,
die den Bund mit mir schlossen beim Opfer.»
5 “ Congregate mihi sanctos meos,
qui disposuerunt testamentum meum in sacrificio ”.
6 Die Himmel sollen seine Gerechtigkeit künden;
Gott selbst wird Richter sein. [Sela]
6 Et annuntiabunt caeli iustitiam eius,
quoniam Deus iudex est.
7 «Höre, mein Volk, ich rede.
Israel, ich klage dich an,
ich, der ich dein Gott bin.
7 “ Audi, populus meus, et loquar,
Israel, et testificabor adversum te:
Deus, Deus tuus, ego sum.
8 Nicht wegen deiner Opfer rüg ich dich,
deine Brandopfer sind mir immer vor Augen.
8 Non in sacrificiis tuis arguam te;
holocausta enim tua in conspectu meo sunt semper.
9 Doch nehme ich von dir Stiere nicht an
noch Böcke aus deinen Hürden.
9 Non accipiam de domo tua vitulos
neque de gregibus tuis hircos.
10 Denn mir gehört alles Getier des Waldes,
das Wild auf den Bergen zu Tausenden.
10 Quoniam meae sunt omnes ferae silvarum,
iumentorum mille in montibus.
11 Ich kenne alle Vögel des Himmels,
was sich regt auf dem Feld, ist mein Eigen.
11 Cognovi omnia volatilia caeli;
et, quod movetur in agro, meum est.
12 Hätte ich Hunger, ich brauchte es dir nicht zu sagen,
denn mein ist die Welt und was sie erfüllt.
12 Si esuriero non dicam tibi;
meus est enim orbis terrae et plenitudo eius.
13 Soll ich denn das Fleisch von Stieren essen
und das Blut von Böcken trinken?
13 Numquid manducabo carnes taurorum
aut sanguinem hircorum potabo?
14 Bring Gott als Opfer dein Lob
und erfülle dem Höchsten deine Gelübde!
14 Immola Deo sacrificium laudis
et redde Altissimo vota tua;
15 Rufe mich an am Tag der Not;
dann rette ich dich und du wirst mich ehren.»
15 et invoca me in die tribulationis:
eruam te, et honorificabis me ”.
16 Zum Frevler aber spricht Gott:
«Was zählst du meine Gebote auf
und nimmst meinen Bund in deinen Mund?
16 Peccatori autem dixit Deus:
“ Quare tu enarras praecepta mea
et assumis testamentum meum in os tuum?
17 Dabei ist Zucht dir verhasst,
meine Worte wirfst du hinter dich.
17 Tu vero odisti disciplinam
et proiecisti sermones meos retrorsum.
18 Siehst du einen Dieb, so läufst du mit,
du machst dich mit Ehebrechern gemein.
18 Si videbas furem, currebas cum eo;
et cum adulteris erat portio tua.
19 Dein Mund redet böse Worte
und deine Zunge stiftet Betrug an.
19 Os tuum dimittebas ad malitiam,
et lingua tua concinnabat dolos.
20 Von deinem Bruder redest du schändlich,
auf den Sohn deiner Mutter häufst du Verleumdung.
20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris
et adversus filium matris tuae proferebas opprobrium.
21 Das hast du getan und ich soll schweigen?
Meinst du, ich bin wie du?
Ich halte es dir vor Augen und rüge dich.
21 Haec fecisti, et tacui.
Existimasti quod eram tui similis.
Arguam te et statuam illa contra faciem tuam.
22 Begreift es doch, ihr, die ihr Gott vergesst!
Sonst zerreiße ich euch und niemand kann euch retten.
22 Intellegite haec, qui obliviscimini Deum,
ne quando rapiam, et non sit qui eripiat.
23 Wer Opfer des Lobes bringt, ehrt mich;
wer rechtschaffen lebt, dem zeig ich mein Heil.»
23 Qui immolabit sacrificium laudis, honorificabit me;
et, qui immaculatus est in via, ostendam illi salutare Dei ”.